Op de sociale media doet een bericht te ronde dat de Europese Unie werkt aan regelgeving dat reparatie aan 15 jaar oude auto’s zou verbieden. Achterliggende gedachte is dat zo het park verjongt en schoner wordt, een variant op een sloopregeling. De EU ontkent echter.
Het verbod waarop gezinspeeld wordt in deze berichten, gaat om auto’s van minimaal vijftien jaar oud; grofweg van voor bouwjaar 2009 dus als het nu in zou gaan. Voor een land als het onze, met een hoge gemiddelde autoleeftijd praat je dan over serieuze volumes. Onderhoud lijkt er niet onder te vallen en hoe ver de reparatie moet strekken om er wel onder te vallen vertelt het bericht evenmin. Hebben we het over reparatie of over schadeherstel, over allebei?
De Europese Unie werkt aan een tekst die nader moet omschrijven wanneer een auto aan het einde van diens leven is en wat er dan mee moet gebeuren. Dat is niet alleen van belang vanuit milieu-oogpunt en recycling. In de transitie naar elektrische auto’s vormen schaarse grondstoffen een uitdaging en door de grondstoffen van zogenoemde end-of-life vehicles terug te winnen kan de cirkel weer wat beter gesloten worden: circulaire economie in jargon. Vooralsnog lijken hier begrippen zodanig door elkaar te zijn gaan lopen dat er een babylonische spraakverwarring ontstond.
0 reacties
Daar ben ik als gepensioneerde garagist zéker tegen ik ben nu omtrent 80 jaar , en heb zoals véél mensen ,,kanker ,, wel ik wordt in de kliniek met veel liefde en zorg behandelt , wat zou je denken als de staat zou reageren met : hola 80 en kanker ,,,,, géén kosten aan doen , nee nee weg er mee ??
Ik weet dat het geen vergelijk is ,, en toch wel ,,, in mijn actieve loopbaan werd een auto verschroot als hij écht helemaal op was of als hij zo dicht tegen een boom was geparkeerd dat én de boom én de auto het niet meer hadden overleefd ,,,,,,,,,,,
Weet je wat het ergste is…. dat is waar ze naartoe willen
benzineauto ’99 gekocht in 2015 als redelijk barrel. Sindsdien jaar op jaar bij alles wat kapot ging gereviseerd via erkende garage. Kost wat, maar ‘een oud ding gezond op de weg houden’ is all in nog steeds de goedkoopste manier van autorijden, zeker als je niet veel rijdt.
En ook qua carbon footprint wint dit systeem met glans. Ik hoef immers bij schade alleen maar een nieuw of zelfs 2e hands onderdeel, geen sloop en karkasvervoer over halve wereld, geen fabriek voor nieuwe met opnieuw vervoer over halve wereld, geen mijnen voor nieuwe grondstoffen voor complete nieuwe auto.
Ik houd deze tot ik budgettair verantwoord kan overstappen naar elektrisch of waterstof of er Echt geen vervangende onderdelen meer vindbaar zijn. Dan is hij pas ‘end of life’.
En daarbij, ‘iedereen elektrisch’ kan ons stroomnet totaal niet aan. Fabel dus…