Elders in het Carglass European Distribution Center in het Belgische Bilzen strijden de technici voor een ticket naar de wereldwijde finales van Best of Belron-competitie in Lissabon. Intussen geeft Ernst Bakker, Global Business Development Manager bij Carglass-moeder Belron International, inzage in de uitdagingen die glasherstel wacht.

Het repareren en vervangen van autoruiten is een specialisme, dat behoeft geen betoog. Het specialisme is met de komst van verlijmde ruiten en erachter gemonteerde regensensoren steeds wat complexer geworden. Technici die die fase hebben meegemaakt zullen erkennen dat die noviteiten in het niet vallen bij wat er afgelopen paar jaar allemaal op de sector is afgekomen. Ernst Bakker benadrukt echter dat het nog niet gedaan is: de technische evolutie versnelt en versnelt. “Dat betekent dat we moeten investeren in productontwikkeling, kennis en apparatuur om die marktvraag te kunnen bijbenen.”

Nio Aquila Super Sensing heeft een doorvoer van 8 GB aan data per seconde, wat gelijk staat aan het downloaden van twee 4K films per seconde. Centraal staan 33 sensoreenheden, waaronder zeven 8MP camera’s en vier 3MP surround-view camera’s met hoge gevoeligheid en een lidar met ultralang bereik.

De ontwikkelingen die Ernst vervolgens schetst, zijn verrassend te noemen. Voor consumenten zeker, maar zelfs voor branchegenoten. In een poging om tien tot vijftien kilo te besparen wijken fabrikanten uit naar steeds meer glas, zo zien we bij veel elektrische voertuigen glazen daken. Door coating van het glas wordt de binnentemperatuur met zeven tot tien graden omlaag gebracht. Het glas kan bovendien met een druk op de knop ondoorzichtig gemaakt worden. “Minder gewicht, een minder hard werkende airco, het leidt allemaal tot een groter rijbereik voor de ev.” En dan is er nog de optie van zonnepanelen in zo’n glazen dak. “Allemaal ontwikkelingen die het vak compliceren.”


‘De gemiddelde connected car heeft 100 miljoen regels aan code. De Dreamliner van Boeing komt slechts tot 7 miljoen regels.’


Zoomen we in op de voorruiten dan zien we volgens Ernst niet direct grotere ruiten. “De omvang stabiliseert maar we krijgen wel steeds meer extremen als het gaat om de vorm ervan. Bovendien zorgen ADAS en head-up display (HUD) voor complicaties.” Ten opzichte van dit jaar zullen er in 2030 tweemaal zoveel auto’s rondrijden met zo’n HUD, schetst Ernst. “Om zo’n HUD goed te laten functioneren moet de kwaliteit van de vervangende ruit en de montage ervan extreem goed zijn. Wat weinig mensen weten is dat een ruit voor een auto met HUD anders is dan die voor een auto zonder. Normaliter is een ruit onder en boven in doorsnede even dik, maar dat geldt niet voor een HUD-ruit. Daar wordt de ruit van onder naar boven steeds wat dikker om de projectie op de ruit zo scherp mogelijk te laten zijn.”

Een schematische weergave wat camera’s, lidars, radars en ultrasone sensoren ‘zien’, in dit geval bij Volvo.

Minder vaak herstel

Of het bekende sterretje in de voorruit te herstellen valt was vroeger vrij simpel vast te stellen aan de grootte van het sterretje. Tegenwoordig is de plaats ervan cruciaal. Het oppervlak waar daadwerkelijk gerepareerd kan worden kan door het type camera of door de aanwezige HUD aardig ingedamd worden. “Bij een stereocamera wordt de bovenste 33 procent tot niet repareerbare zone veroordeeld. Bij een HUD geldt dat grofweg voor het projectiegebied. Dit zijn trends die haaks staan op duurzaamheid. Het is immers duurzamer om een product te herstellen dan het te vervangen.” Nu worden bij Carglass de oude ruiten ingezameld en gerecycled maar de kostencomponent moet ook niet onderschat worden. Een nieuwe ruit is immers beduidend duurder dan herstel.

Opmars camera’s

Veel autofabrikanten leunen nog altijd zwaar op het gebruik van camera’s voor rijhulpondersteuning. De nieuwe Polestar 4 kreeg een glooiende daklijn in combinatie met een hoge kont: de achterruit zou dermate vlak liggen dat de blik op de buitenwereld ronduit uitdagend zou blijven. Het merk koos ervoor die ruit dan maar weg te laten en te vervangen door een camera die de beelden toont op de ogenschijnlijk klassieke binnenspiegel die eigenlijk een scherm blijkt.


‘Bij een stereocamera wordt de bovenste 33 procent tot niet repareerbare zone veroordeeld.’


In dit geval betreft het een camera die op de plek zit waar het dak eindigt en de kofferklep bijna begint. Menig camera zit echter achter de voorruit en dan kan het een mono- of een stereocamera zijn maar ook een trifocale. Die laatste heeft niet één of twee maar drie camera’s voor respectievelijk een blikveld van 140, 45 en 34 graden (zoals Volvo, moor ook Nio). Mercedes heeft de beschikking over een zogenoemde augmented reality camera waarbij de waargenomen realiteit verrijkt wordt met extra informatielagen. “En of het nu gaat om camera’s, radar of lidar: kalibratie of een reset naar de oorspronkelijke uitgangspunten blijft nodig als bijvoorbeeld de ruit vervangen wordt.” Het verschil tussen statische en dynamische kalibratie speelt de aftermarket al langer parten. Bij dynamische kalibratie vindt die plaats door met de auto te rijden, statisch gebeurt het in de werkplaats met speciale uitrusting daarvoor.

De kofferklep kreeg geen achterruit, een noviteit. De binnenspiegel toont camerabeelden.

Kalibraties

Lange tijd leefde de verwachting in de sector dat die apparatuur met bijbehorende merkspecifieke targets een tijdelijke oplossing zou zijn. Tijdelijk, totdat de dynamische variant het overneemt. Voor beide zijn argumenten voor en tegen te geven. De dynamische methode verplaatst het proces naar de weg waar of de klant zelf ermee rijdt of een monteur dat moet doen. In een tijd van krapte op de arbeidsmarkt complex maar ook vanwege aansprakelijkheid: het autobedrijf is immers met de klantenauto op pad. De variant met equipment en targets voor en naast de auto is tijdrovend, kostenintensief en vraagt de nodige ruimte in een werkplaats.

De duurste Fisker Ocean heeft een dak dat bovendien fungeert als zonnepaneel.

Ernst ziet nu juist een tegenbeweging ontstaan waarbij de dynamische variant het onderspit lijkt te delven. “Met het toenemen van de autonome functies is zelfkalibratie niet robuust genoeg, dat speelt dus voor de levels drie en vier van de mate van autonoom rijden.”

Om een idee te geven van de complexiteit die op de markt afkomt duiken we dieper in details van het merk Nio. Diens Aquila Super Sensing heeft een doorvoer van 8 GB aan data per seconde, wat gelijk staat aan het downloaden van twee 4K films per seconde. Centraal staan 33 sensoreenheden, waaronder zeven 8MP camera’s en vier 3MP surround-view camera’s met hoge gevoeligheid en een lidar met ultralang bereik. “In de werkplaats is een vrije ruimte nodig van dertien bij zeven meter. Rondom de auto ligt een serie vloermatten. Om de trifocale camera te kalibreren moeten een serie beweegbare targets gewisseld worden van positie.”

De Wedstrijd

Carglass medewerkers uit België en Luxemburg streden voor de titel van beste monteur, beste customer contact operator, beste commercieel medewerker en beste ‘rookie’ tijdens de finale van de tweejaarlijkse wedstrijd Best of BeLux, die Carglass voor de twaalfde keer organiseerde. De winnaars uit België en Luxemburg in de categorie beste monteur zullen volgend jaar deelnemen aan de wereldwijde finale in Lissabon.

Om het enthousiasme en het professionalisme van de medewerkers in de verf te zetten organiseert Carglass BeLux om de twee jaar een nationale competitie om de allerbeste monteurs, customer contact operatoren, commercieel medewerkers en ‘rookies’ (monteurs met minder dan 2 jaar ervaring) aan te duiden. Onder de deelnemende monteurs bevond zich voor het eerst een vrouwelijke finalist die bekroond werd tot beste rookie.

Tijdens de finale namen de deelnemers het tegen elkaar op bij een reeks technische proeven en levensechte simulaties. Hierbij maakten ze gebruik van hoogst geavanceerde technologie voor het herstellen en vervangen van autoruiten en het herkalibreren van rijhulpsystemen. De wedstrijdfinale vond plaats in het Europees Distributiecentrum van Belron (het moederbedrijf van Carglass) te Bilzen. Dankzij zijn grote oppervlakte en voorraad van 570.000 autoruiten geldt het Europees Distributiecentrum als het grootste glasmagazijn ter wereld; voor de gelegenheid werd het bijzondere gebouw omgetoverd tot arena voor deze finalestrijd.

De winnaars in de categorie beste monteur zullen binnenkort ook hun kleuren verdedigen tijdens de wereldwijde finale van Best of Belron, die alle nationale winnaars in die categorie verenigt uit alle 34 landen waarin Belron actief is.

Ruim honderd medewerkers namen dit jaar deel aan de nationale competitie. “Dit laat zien dat onze medewerkers echt enthousiast en fier zijn om bij ons te werken”, vertelt Bart Lambrechts, People Director bij Carglass BeLux: “De wedstrijd draait natuurlijk om het aanduiden van de kampioenen onder onze medewerkers, maar het is zoveel meer dan dat: het is ook een prachtig moment om onze medewerkers te laten bijleren van elkaar, om elkaar beter te leren kennen en om ervaringen te delen. En het is natuurlijk ook een manier om de motivatie en knowhow van onze medewerkers te vieren.”

Deel dit artikel op​

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Laatste nieuws
1 april 2025
Registraties nieuwe auto’s dalen met 10 procent in eerste kwartaal 2025
1 april 2025
Accupakket als zwaard van Damocles
1 april 2025
Autodealers in 2024: meer omzet, minder winst
1 april 2025
Bosch lanceert twee nieuwe opleidingstrajecten
31 maart 2025
LKQ neemt afscheid van B2C Leisure
31 maart 2025
Nicola Torregiani neemt Benelux-markt onder zijn hoede 
Meest bekeken berichten
Recente reacties