Ook 2014 is niet het jaar van herstel geworden. Economisch ging het iets beter, maar qua (consumenten)bestedingen is daar nog weinig van terug te zien. De Nederlandse detailhandel is niet meer in vrije val, maar echt vooruit gaat het ook niet.
De huizenmarkt is weer aangezwengeld, maar als het om auto’s gaat staat men nog op de rem. Het vertrouwen van consumenten schommelt, maar het negatieve overheerst. Niet vreemd, want in een wereld die politiek en economisch instabiel is overheersen angst en onzekerheid. De enige zekerheid, nu en in de komende jaren, is daarom verandering.
Verandering die, gedreven door nieuwe technologie, ook nog eens steeds sneller plaatsvindt. Verandering die vooruitgang brengt, dingen makkelijker en beter maakt. Verandering die echter ook velen, overheden en bedrijfsleven, voor problemen stelt. Lang niet iedereen is namelijk op verandering ingesteld. Bedrijven gaan daarom op zoek naar oplossingen.
Het nieuwe ei van Columbus, een oplossing om uitgedroogde geldstromen weer op gang te brengen, een nieuw businessmodel. Ja, een nieuw businessmodel. Wellicht werd u er het afgelopen jaar al mee overladen. Zo niet, dan zal dat komend jaar zeker het geval zijn. Of het nou om de bakker, slager, drogist, bankier of accountant gaat…iedereen een nieuw businessmodel.
Zelfs het Nederlands Elftal kreeg dit jaar een nieuw speelsysteem, pardon, businessmodel. Goed renderend overigens, totdat men weer terugviel in het oude. Of lag dat toch aan de spelers of coach?
Ook de automotive sector ontsnapt er niet aan. Zo concludeerden brancheorganisaties het afgelopen jaar in een rapport dat het businessmodel van dealerbedrijven niet meer houdbaar is. Volgend jaar het vervolg; een nieuw rapport met nieuwe businessmodellen. De consultant die redding biedt? Het is een beetje als de dealer die ieder jaar weer hoopt op dat nieuwe model van z’n fabrikant. Dat nieuwe model dat weer wat mensen naar de showroom moet brengen… zelfs al is het maar tijdelijk.
Een nieuw businessmodel kan zeker iets opleveren maar uiteindelijk is het slechts een hulpmiddel. Een beschrijving van de wijze waarop een bedrijf waarde creëert. Net als een opstelling bij het voetbal. Je kunt er lang over discussiëren en prachtige speltheorieën bij bedenken. Uiteindelijk zijn het echter de spelers die het in de wedstrijd moeten waarmaken. Gestuurd door een coach die er bovenop zit, de ontwikkeling van het eigen spel en dat van de tegenstander volgt en weer waar er in het veld iets te halen valt. Die laat het niet aankomen op toeval en geluk.
Ooit kreeg ik van iemand de nogal wrange uitspraak ‘hoop is uitgestelde teleurstelling mee’ mee. Hoop dus niet alleen op een beter jaar, maar maak er zelf wat van.