Toen Harry Bekkers als 15-jarige besloot een drumstel neer te zetten in zijn tienerkamer, stak zijn moeder daar subiet een stokje voor. Veel te veel lawaai. Vijftig jaar later doet deze duizendpoot wat hij het liefste doet: songteksten en muziek maken, live spelen met zijn band én muziek opnemen in zijn hightech studio.

De Eindhovense werkplek van Harry Bekkers is verre van een standaard directiekantoor. Eén wand is levensgroot beschilderd als Kuifje-verhaal, overal staan miniatuursportwagens uitgestald en in de hoek staat een basgitaar en – jawel – een drumstel. “Daar speel ik zelf niet op hoor, dat doet mijn kleindochter. En mijn kleinzoon bespeelt de bas. Niet onverdienstelijk trouwens, ik kan binnenkort les van hem krijgen”, zegt Bekkers bescheiden glunderend. “Ik werd vijftig jaar en tijdens het feest speelde er een band. De dag erna wist ik het zeker, ik pak de basgitaar weer op en ik ga lekker weer muziek maken. Al snel werd er een bandje samengesteld en speelden we samen in de studio die ik destijds aan huis had. Bij die studio zat een café met zo’n Engelse pub-uitstraling. De naam ‘Café d’n Bekker Band’ was geboren. Tegenwoordig heten we trouwens de Bekker Band.”

‘In deze hybride studio kan ik een warme vintage sound
heel mooi digitaal vastleggen’

Barclay University

“Maar goed, als ik ergens voor ga, dan ga ik er ook écht voor, dus die optredens moesten ook worden opgenomen. Tja, dan doe ik dat zelf maar. Ik ben me gaan inlezen en ging in de leer bij professionals. Zo maakte ik mij dat kunstje eigen. Inmiddels zijn we vijftien jaar verder en heb ik deze studio, boven ons pand in Valkenswaard. Maar geloof me, je bent nooit, nooit uitgeleerd in dit vak. Iedere dag leer ik nog bij als sound engineer. Zo volg ik online een opleiding bij de Barclay University in Amerika. Daar leer ik van mensen die met de beste artiesten werken, dus je begrijpt: dan pak je het veel sneller op. Het mooie van deze locatie is dat we 300 m² tot onze beschikking hebben, inclusief een café in de jaren ’50-stijl, een professionele mix/overdub room en in de live room kan zelfs een voltallige band tegelijk worden opgenomen. Had ik al gezegd dat mijn vrouw ook bandlid is? Ze zingt, samen met een andere zangeres. Weet je, eigenlijk gaf ik er veel te veel geld aan uit, dus ik heb haar betrokken in het complot, hahaha!”

Binnen kantooruren

“Bekkers Autoschade (met vestigingen in Eindhoven en Valkenswaard) is een toonaangevend schade- herstelbedrijf met twintig merkerkenningen, gespecialiseerd in het topsegment. De individuele kwaliteiten van de vestigingen vormen een op elkaar afgestemd team van professionals die doelgericht te werk gaan. Een autoschadeherstelbedrijf dat uitblinkt door een uitgekiend samenspel van efficiency en procesbeheersing, ergonomie, vakkundigheid, hypermoderne apparatuur en topservice.” 

Pink Floyd-invloeden

Bekkers laat een nummer horen dat hij de zondag ervoor heeft geschreven. Uptempo is het, en flink ook. Bekkers: “De titel luidt ‘Darkside of Mankind’ en feitelijk is dit protestlied een aanklacht tegen de inhaligheid van de mens. Doorgaans heb ik eerst een refrein en een tekst. Daar borduur ik dan op voort. Binnen een half uur staat de tekst op papier en dan schaaf ik alleen nog wat bij. Ook geeft mijn kleindochter tips over de Engelse taal.” Als bassist sta je binnen een band altijd wat meer op de achtergrond en die positie bevalt Bekkers prima. “Desalniettemin is de bassist vaak een zwaar onderschatte muzikant; hij valt niet op maar hij lijmt wel de band aan elkaar. Als hij stopt met spelen, dan merk je dat gelijk. Wij spelen eigenlijk altijd covers, maar dan wel de wat meer ingewikkelde nummers. Comfortably Numb van Pink Floyd, bijvoorbeeld. Dat is zo’n prachtig nummer. Het is leuk om als band de wat meer uitdagende nummers te spelen, je moet jezelf toch een beetje uitdagen, hè. Bij onze eigen nummers maken we videoclips, professioneel gefilmd en wel. Ik ben niet van de lalala-liedjes, het moet wel ergens over gaan. Ook het maken en regisseren van die clips is erg leuk om te doen. De Pink Floyd-invloeden zijn trouwens goed terug te horen in onze nummers.” 

Bekkers neemt plaats in, zoals hij het zelf noemt, zijn domein: de mix-overdub room. Een gigantisch mengpaneel en talloze meters aan elektronica staan harmonieus opgesteld. Het doet nog het meest denken aan de cockpit van een Boeing 777. Bekkers geeft aan dat alles top of the bill is. Daar is ‘ie weer: hij gaat voor alles of niets. “Alles is analoog en de bediening is digitaal, het is dus een zogenaamde hybride studio”, zo stelt hij. “Dit is het beste van twee werelden, hier kan ik een warme vintage sound heel mooi digitaal vastleggen. Hier word ik echt heel gelukkig van, ik kan er zomaar úren doorbrengen, tot diep in de nacht. Studiomuzikanten komen hier om hun partijen in te spelen. Een deel van een nummer wordt bijvoorbeeld in Amerika ingespeeld, ingezongen in Australië en ik neem hier de drumpartijen op.”

Engelse rockster

“Ooit werd ik benaderd door de producer van een wereldberoemde Engelse rockster, die wilde een cd komen opnemen. Hij had gehoord van deze studio en het was precies wat de ster in kwestie zocht; een goede vibe en technisch tiptop in orde. De producer zei: ‘Er is wel één ding: de rockster zit in een moeilijke fase dus het kan zijn dat hij alles kort en klein slaat bij je… Maar geen paniek, wij vergoeden alles.’ Ja zeg, daar had ik natuurlijk geen zin in. Bovendien gaf ik aan dat bepaalde apparatuur zeldzaam en onvervangbaar is en dat ik die driftbuien bovendien geen stijl vind. Zo werkt het hier niet. Van die producer heb ik nooit meer iets vernomen.” Momenteel is Harry Bekkers nog dagelijks in zijn bedrijven te vinden. Over zijn pensionering denkt hij zo nu en dan na. “Na corona, dat sowieso”, vertelt hij stellig. “Als ik stop met werken wil ik me volledig op de muziek richten. In deze ruimte kan ik alles van me afzetten, heerlijk is dat. Kijk, ik wil geen narrige oude man worden, ik moet wel iets om handen hebben. Zoals ik eerder al zei, ik blijf mezelf verbeteren en ik durf zonder overdrijving te zeggen dat we ons kunnen meten met de beste studio’s van het land. Concessies doen, dat ben ik niet van, maar dat had je al wel begrepen, denk ik.”