Carli Pellegrom, bestuurslid van Focwa en schademanager bij de Brabantse Van den Udenhout Groep (VW-Audi), stelde begin december in het AD dat margedruk sommige schadeherstellers ertoe verleidt om niet alleen goedkope, maar zelfs onveilige delen te monteren. ‘Het water staat tot hun lippen’, aldus Pellegrom. Maar is dat een excuus om onveilige delen te monteren? Nee toch!
Wat Pellegrom stelt is dat een product nogal eens wordt gekozen vanwege de (laagste) prijs en niet vanwege de beste kwaliteit. Volgens het Focwa-bestuurslid komen die onderdelen, inclusief plaatwerk, via webshops zoals Alibaba. com, naar ons land. En via de schadehersteller bij de consument. ‘Chinese onderdelen zijn inferieure delen’, stelt Pellegrom, ‘kies gewoon voor originele delen.’ Dat laatste is niet zo’n gekke opmerking als je, zoals Pellegrom, ook bij een merkorganisatie werkt. Van mij mag je best voor eigen parochie preken.
Maar het is natuurlijk niet per definitie zo dat Chinese producten inferieur zijn. Er komt wel degelijk ook kwaliteit uit China. Ook in onderdelen en meer nog dan we denken. Veel auto- en onderdelenfabrikanten (om over de iPhone nog maar te zwijgen) komen achter de Chinese Muur vandaan. De concurrentiepositie van veel (onderdelen)fabrikanten zou in het geding komen als zij uitsluitend in West-Europa zouden produceren. En behalve China, zijn er natuurlijk meer lagelonenlanden actief met de productie van goedkoop plaatwerk en andere onderdelen.
Pellegrom doet een oproep om een brancheonderzoek in te stellen naar de kwaliteit van onderdelen uit China, maar er zijn nog meer landen (ook binnen Europa) waar ‘slecht’ plaatwerk vandaan komt. Pellegroms oproep is terecht, maar steek de hand ook in eigen boezem. Het gaat niet alleen om de herkomst en veronderstelde inferieure kwaliteit van de onderdelen.
De verantwoordelijkheid ligt in dit geval bij schadeherstellers die vanwege een lage prijs het risico nemen zo’n onderdeel te monteren. Focwa zou moeten verklaren dat onder geen beding onveilige producten/onderdelen worden gebruikt, los van garantie- en kwaliteitssystemen. Dat Beun de Haas dat wel doet, is mede de verantwoordelijkheid van de consument die het risico neemt om voor een lage prijs te laten repareren.
Ondertussen weten deze consumenten vaak zelf dondersgoed dat er wordt gesjoemeld. Maar gedegen vakmensen en integere ondernemers kunnen en mogen onwetende klanten toch niet op pad sturen met een dubieus gerepareerde auto?
Maar ja, erkent Pellegrom, wat doe je als het water aan je lippen staat?
