2021 begint alweer te wennen nu januari er bijna op zit. De eerste vaccinaties zijn een feit en ik ervaar nu al meer optimisme dan vorig jaar. Ik kijk in deze graag naar de politiek, naar de discussies tussen links, rechts en het midden en ook naar de commentaren van zeventien miljoen politicologen, die tegelijkertijd viroloog en voetbalkenner zijn, want Nederlanders weten veel, maar meestal met de nodige wijsheid achteraf.
Nu de verkiezingen aanstaande zijn, spelen veel mensen tikkertje, politici voorop. Natuurlijk, in een verkiezingsstrijd probeert iedereen zijn of haar punt te maken om zichzelf op het netvlies van die zeventien miljoen specialisten te krijgen. Tenslotte bepalen die straks met hun rode potlood wie er de komende vier jaar in Den Haag aan de touwtjes trekt. Veel van die specialisten die nu gaten schieten in het door de crisis gedreven beleid van Rutte en De Jonge doen dat niet omdat ze er verstand van hebben, maar omdat ze de crisis zat zijn.
De politiek staat – zowel voor als na de verkiezingen – voor de megataak om ons land niet alleen door het staartje van de coronacrisis te leiden, maar ook door de eventuele economische crisis in de maanden die voor ons liggen. Ondanks de financiële steun vechten veel ondernemers voor hun bestaan. Wat als die steun wegvalt en het economische vliegwiel nog even hapert? Het consumentenvertrouwen is daarbij cruciaal, waarbij opgemerkt dat we de bescherming van onze portemonnee langzamerhand belangrijker lijken te gaan vinden dan de gezondheid van onze ouderen. Jongeren neigen zelfs naar een bepaalde vorm van anarchie. Vaak aangezet en gesteund door social media zijn ze onrustig. Ze missen hun schoolomgeving, ergeren zich aan het opgesloten gevoel in de thuissituatie en hebben weinig uitzicht op verbetering op de korte termijn. Hun uitlaatkleppen (vuurwerk, sport, brandstapels, feesten) werden afgepakt.
Dat onrustige, een vorm van onzekerheid, valt mij ook op in de gesprekken met branchegenoten, ondanks het licht dat – voor hen die het willen zien – gloort aan het einde van de tunnel. Ondernemers en managers missen de richting die zij hun medewerkers en zichzelf willen geven. Plannen maken is daardoor soms nog een grote gok. Wikken en wegen, of gewoon gokken op een positie op de toekomstige aftersalesmarkt. De stippen op een gewone dobbelsteen leveren overigens opgeteld het getal 21 op, een mooie verwijzing naar het jaar 2021, want ondanks dat we hopen, of er zelfs van uitgaan, dat 2021 een jaar wordt waarin we de drama’s van 2020 achter ons kunnen laten, blijft het ook een beetje een kansspel welke kant we economisch en bedrijfsmatig op bewegen. Vooruitkijken zal de komende maanden noodzakelijk, maar nog even een uitdaging zijn. Er kunnen nog onverwachte scenario’s voorbijkomen. Handig als u dan een dobbelsteen hebt die u helpt bij het maken van ‘keuzes’.
