Renault, Ford, Pon, PSA en Louwman en Parqui zijn dit jaar een samenwerking gestart om vanuit één locatie hun merkgebonden onderdelen te distribueren. Het gaat om een proefproject waarbij de importeurs onderdelen uitleveren aan één vestiging van Care Schadeservice. Andere importeurs, waaronder Opel, kijken vanaf de zijlijn mee.

Met de ervaringen tot nu toe met Part One, zijn importeurs er achter gekomen dat het grossieren van onderdelen niet in de genen van de meeste merkdealers zit. Verder vallen de individuele logistieke kosten vaak tegen. Importeurs willen echter de onderdelenomzet vergroten. “Dat is ook de opdracht van de fabrikant. Dit project biedt importeurs de mogelijkheid om nieuwe wegen te verkennen”, stelt één van de importeurs, die graag anoniem wil blijven.

De betrokken partijen houden de kaken dan ook nog stevig op elkaar. Wel wordt erkend dat er invulling wordt gegeven aan de wens van Care om de onderdelenlogistiek te optimaliseren. Tot nu toe is het zo dat onderdelenorders door net zoveel dealers worden afgeleverd als dat er van de verschillende automerken onderdelen zijn besteld. Dat maakt de inname van de bestelde onderdelen complex en het verhinderd een optimale schadedoorgang. Die autobewegingen zijn kostenverhogend en milieubelastend.
De importeurs creëren binnen hun proefproject een maatwerk grossiersfunctie voor de gezamenlijke klant. Bijkomend voordeel is, dat door de onderdelenlogistiek te centraliseren, de importeurs bijdragen aan het verlagen van de eigen CO2-voetprint.

Logistiek

De uitwerking van de nieuwe logistiek lijkt relatief simpel. De dealer krijgt via Parts Plan de onderdelenorder en kan deze eventueel aanvullen. De order wordt aan Parts Express uitgeleverd via het centrale onderdelenmagazijn van de betreffende importeurs en dus niet via de dealer. De logistieke professional bundelt de inkomende goederen en zorgt er voor dat alles in één keer, dus ruim voordat ’s ochtends het reparatieproces in gang wordt gezet, bij het schadebedrijf aanwezig is.

Baanbrekend

Dat de betrokken partijen niet veel kwijt willen is opvallend, want het lijkt er op dat dit project alleen maar voordelen heeft. Wellicht lijkt dit importeursproject niet zo baanbrekend, maar dat is het wel. Dat concurrerende importeurs bereid zijn om voor het bewerkstelligen van een grotere efficiency bij een gezamenlijke relatie buiten hun traditionele kaders te treden, is een teken dat in de autobranche ruimte is gekomen voor andere innovatieve business modellen. Dat is nu net waar de branche op zit te wachten.

Lees het volledige artikel in Aftersales Magazine nummer 1 (2013) dat op 18 januari verschijnt.