Laatst stond ik met de bedrijfsleider van een onderdelengrossier en de eigenaar van een universeel autobedrijf (aangesloten bij één van de top vijf werkplaatsconcepten) in de winterzon buiten de voorraad occasions te bekijken.

Ons gesprek ging weliswaar niet over de glimmende, actuele voorraad, maar over de werkplaatsomzet. En dan vooral de groei van de werkplaats door de ondersteuning van het concept én de betreffende grossier. De beschikbaarheid van onderdelen was een sleutelvoorwaarde voor deze ondernemer, juist door de steeds complexere autotechniek en grotere verscheidenheid aan delen. Logisch dus dat hij loyaal is en het voor lief neemt dat er een stevig afnamecontract moet worden ondertekend. Loyaliteit heeft twee kanten, zo werd beaamd. Op dat moment kwam er een bestelauto aanrijden van één van de grotere dealergroepen, die duidelijk meer dan alleen captive onderdelen afleverde. Nee, ik zag remdelen en ook wat filters. Zowel de grossier als de ondernemer vertrokken geen spier en bleken hun loyaliteitsverhaal alweer te zijn vergeten. De chauffeur kwam er nog even bij en bleek de grossier goed te kennen. ‘Ik haal zo nog wat banden bij jullie op voor twee van onze dealer-vestigingen’, meldde hij. ‘En ik heb wat onderdelen bij me die jullie straks op route voor ons meenemen.’ Met andere woorden: de onderdelen-logistiek is geen zaak van universeel en grossier, maar vindt plaats binnen een netwerk van dealer, grossier, universeel en dat gaat al tientallen jaren zo. Alleen beginnen de dealergroepen, met steun van hun importeurs, de onderdelenbusiness te beschouwen als een strategische pijler onder hun verdienmodel. De verkoop van OE-onderdelen is geen bijzaak meer Een paar dagen later was ik in Duitsland op een congres dat specifiek ging over de toenemende positie van OE-delen binnen het merkonafhankelijke kanaal. In Duitsland is de schatting dat ondertussen zo’n 25 tot 30 procent van het onderdelenvolume dat door universele bedrijven wordt versleuteld, OE-delen zijn! En mede daarom beginnen grossiers zich af te vragen of zij bij de distributie van deze onderdelenstroom geen belangrijkere rol kunnen gaan spelen. In ons land blijkt uit diverse schattingen dat de OE-onderdelenstroom naar universele autobedrijven 10-15 procent van hun totale inkoop is. Dan gaat het voornamelijk om captive onderdelen, maar zoals het voorbeeld laat zien, begint daar het één en ander te veranderen. Op het congres waren vooral grossiersgroepen, autofabrikanten en grote dealergroepen aanwezig. Ook een enkele Nederlandse partij, vooral uit het grossierskanaal, die alvast kwam kijken hoe de OE-toekomst eruit kan gaan zien. To OE or not to OE, that’s the question, zei William Shakespeare zo ongeveer!