“Eén grote, hechte familie.” Zo omschrijft Anna van Tienhoven, expert in autonoom rijden, haar tweede thuis in Almere het liefst. Sinds 2009 draait Anna mee als vrijwilliger bij Stichting AAP. Hier worden apen en andere exotische zoogdieren in nood opgevangen en krijgen ze weer toekomstperspectief.

Inmiddels is het vijftien jaar geleden dat Anna van Tienhoven donateur werd van de stichting. Maar alleen doneren was blijkbaar niet genoeg. Anna wilde en dééd meer. “In 2007 begon Stichting AAP met het organiseren van donateursdagen, dagen waarop alle AAP-donateurs een kijkje achter de schermen kunnen krijgen. Deze begonnen klein, maar ze werden steeds groter. Eigenlijk waren we in het begin verrast door de enorme toeloop van mensen. Er zijn op zo’n dag meer dan duizend gasten op het terrein in Almere. Mensen worden welkom geheten en begeleid door parkeerwachters, vriendelijk ontvangen bij gastontvangst. Hun naam wordt genoteerd zodat we weten wie er gekomen zijn omdat we ze daar later graag voor willen bedanken. Daarvoor ben ik verantwoordelijk.”

Bewustwording

“Het mooie van donateursdagen is dat mensen allerhande spullen meenemen. Een kleed, een handdoek, ongebrande noten of voetballen. Alles kan worden gebruikt. Graag bieden we iedereen een kopje koffie met een gesponsord koekje aan. Mensen gaan vervolgens heel gestructureerd over het terrein. Eerst krijgen ze een film te zien en worden ze welkom geheten door de directeur. We laten ze steeds een ander deel van het complex zien, passend bij de boodschap die we dat jaar willen overbrengen. Soms is dat kennismaking, soms bewustwording. Dat we actief zijn in Spanje of dat we succes bereikt hebben op het gebied van beleid en wetgeving.”

Verrast worden

“Mensen willen altijd gewoon zíen. Zien is geloven, jezelf verbinden met een stichting. Mensen verwachten niets of hebben vaak een beperkt beeld van Stichting AAP. Ze worden verrast door de gastvrijheid, spontaniteit en de persoonlijke touch. De donateursdagen worden voor negentig procent gedraaid op vrijwilligers en dat vind ik heel bijzonder. Mensen hebben nadien het gevoel dat ze tijdens zo’n halve dag een ware belevenis hebben gehad. Het zit ‘m niet in meer geld uit de broekzak krijgen, maar in betrokkenheid bij de stichting.”

Ikea of McDonald’s

“Ik zal een voorbeeld geven. Een paar jaar geleden wilden ze van die balletjes hebben uit zo’n ballenbak voor een aantal van de zoogdieren. Ik gaf aan dat ik wel even zou bellen met Ikea of McDonald’s. Maar nee, dat was niet de bedoeling. Het is bij AAP juist de bedoeling om mensen te activeren – dat zorgt voor betrokkenheid – om balletjes mee te nemen naar zo’n donateursdag. Dacht ik even efficiënt bezig te zijn…”  

‘Airmiles sparen, het inleveren van oude mobieltjes of lege printercartridges. Voor Stichting AAP is het een interessante inkomstenbron.’

  In het prille begin was het echt zoeken, haar weg vinden, wat werkt wel en wat niet: “Nu hebben we een vast team dat elk jaar van heinde en verre komt om dit soort 12-urige dagen te draaien. Mensen die normaal gesproken achter een bureau zitten en hier dan fysiek in touw zijn, met een gekromde rug huiswaarts gaan omdat ze niet meer op hun benen kunnen staan, maar wel zeer voldaan en bruisend van energie. Die energie die wij als vrijwilligers overbrengen is wat de gasten verrast die op de donateursdagen komen. Het geeft mij heel veel ruimte om te relativeren, ervaringen om op een andere manier naar je werk te kijken. Ik train de mensen altijd op twee dingen: blijf rustig en blijf gastgericht. Jij maakt het verschil. ‘Goedemorgen, wat fijn dat u er bent’. Echt even contact leggen met iemand. Dat maakt een wereld van verschil.”

Kleine bijdragen

“Stichting AAP kent in mijn optiek drie takken van sport: verzorgen van de dieren en het behoud van de terreinen en verblijven. Dan is er een deel van Stichting AAP dat zich bezighoudt met beleid, wetgeving, beïnvloeding op Nederlands en Europees niveau met zusterorganisaties en met partijen die verwant aan ons zijn. Voor de rest is het een fondsenwervende organisatie. Net als het Aidsfonds of de Hartstichting zijn we afhankelijk van inkomsten van derden. Bij AAP heb ik geleerd dat je op een andere manier betrokkenheid creëert en hoe je mensen onbewust een hele kleine bijdrage kan laten leveren aan zo’n organisatie. Tienduizend keer een dubbeltje is wel mooi duizend euro. Hetzelfde geldt voor Airmiles sparen, het inleveren van oude mobieltjes of lege printercartridges. Voor Stichting AAP is het een interessante inkomstenbron. Het mooie van AAP vind ik dat tieners donateur kunnen zijn maar ook hoogbejaarden van bijna honderd jaar.”

Tot tranen geroerd

De stichting bestaat inmiddels veertig jaar; iets wat primitief begon, met opvang in een woonkamer, is uitgegroeid naar een omvangrijke opvangfaciliteit. “Daar ben ik trots op. Het werk geeft mij veel voldoening, het verrijkt me als professional én als mens. Als mens nog wel het meest. Het is mooi dat je met de mouwen opstropen iets voor anderen kunt betekenen. Ik doe dat met veel liefde en toewijding voor Stichting AAP, iemand anders in een verzorgingstehuis. Wat ik het allermooiste vind aan wat ik doe? Dat we mensen kunnen raken. Donateurs zijn soms tot tranen geroerd als ze hier weggaan. Dat ze niet voor mogelijk hielden wat we met hun Airmiles of tientje in de maand allemaal kunnen doen. Een tweede hoogtepuntje is dat ik inmiddels onze halve straat bereid heb gevonden om in de harde kern mee te werken als vrijwilliger. Echt, het is één grote, hechte familie.” U kunt AAP ook bezoeken voor een reguliere rondleiding, gegeven door enthousiaste vrijwillige rondleiders. Aanmelden? Dat kan op www.AAP.nl/komkijken Natuurlijk kunt u AAP ook steunen als donateur, adoptieouder of sponsor.

BINNEN KANTOORUREN “Ik ben expert op het gebied van autonoom rijden. Als consultant help ik automotive producenten, leasemaatschappijen en verzekeraars in de transitie van traditioneel autorijden naar de zelfrijdende auto. Welke impact het heeft en hoe kunnen ze zich daar nu al op voorbereiden en wat zijn de te nemen stappen? Je ziet twee bewegingen. Eén: de auto wordt steeds autonomer en wordt uiteindelijk zelfrijdend. Twee: je ziet dat de auto steeds meer connected wordt. Die twee gaan elkaar alleen maar meer versterken de komende jaren. De verantwoordelijkheid verschuift bovendien meer van bestuurder naar het product zelf. Toen ik vijf jaar geleden begon zei iedereen: Bullshit, dat gaat niet zo snel! Kijk nu eens naar Tesla. Het gaat dus wél zo snel.”