De opkomst van ADAS en andere nieuwe technologieën, overnames, bedrijfssluitingen, personeelstekort… Je kunt niet zeggen dat er nooit wat gebeurt in schadeherstel. Wat bij alle veranderingen in de branche voorop zou moeten staan, is wat een ongelooflijk mooi vak het is.
Dat is in een paar zinnen de samenvatting van het schade-event van kennis- en netwerkorganisatie Automotive Insiders dat op 8 mei plaatsvond in de Tinfabriek in Naarden. Met name de twee bijdragen na de pauze trokken daarbij de aandacht.
Eigen baas
Allereerst kreeg Pieter van Rijnsoever nog eens de gelegenheid om
zijn bedrijfsfilosofie uit te leggen. Die gaat nadrukkelijk uit van het eigen ondernemerschap. Van Rijnsoever bepaalt zelf de spelregels en laat zich daarbij door niemand de les lezen. Verzekeraars die een uurloon van 45 euro eisen, worden door hem vriendelijk de deur gewezen, want zo is hij ook: goedlachs, voorkomend en ieder in zijn waarde latend.
Je zult hem dan ook geen kwaad woord horen spreken over mensen die onder zijn tarieven gaan zitten. “Moeten ze lekker zelf weten”, is zijn simpele, maar eerlijke antwoord. “Ons uurloon is 83 euro. Dat is lekker werken en daarmee kunnen we mooi werken, iedere auto mooi herstellen.”
Liefde
Op dat moment gaat de vakman spreken, want Van Rijnsoever houdt van zijn vak. Het is niet voor niets dat Donkervoort zijn bedrijf in de gaten kreeg en bij Van Rijnsoever aanklopte met de vraag of hij nieuwe Donkervoorts wil gaan aflakken. “We doen er nu elke vijf, zes weken wel een. Op dit moment staan er zelfs twee binnen. Ik heb daar fulltime een man op zitten. Dat is echt heel mooi werk.”
Daaarnaast doet Van Rijnsoever steeds meer restauratie. “Niet alleen van oude Kevers, maar ook van mensen met een Porsche of een Maserati. Ook dat is lekker werken. Het hoeft niet altijd meteen af. Eigenaren van dat soort auto’s zeggen ook zelden van een bepaalde klus: ‘Laat dat maar zitten.’ Ze willen het perfect hebben en dat is heerlijk werken.”
Personeelstekort
Liefde voor het vak is ook wat bij de personeelswerving bij Defensie een rol speelt. Ook daar is het personeelstekort nijpend, aldus hoofd arbeidscommunicatie Paul Klaessen. “We werven minder technici dan we nodig hebben, dus leiden we ze zelf op en betalen zelf de opleiding.”
Meer loon bieden is immers
out of the question. “We hebben een strategie die zich richt op drie lagen communicatie. De eerste laag noemen we
Touch. Daarmee richten we ons ook op de ouders en bouwen we aan Defensie als sterk merk. Ouders willen we het beeld geven dat hun zoon of dochter bij Defensie een goede baan wacht. De tweede laag is
Tell, eigenlijk de leukste laag, omdat we daarvoor direct met de jongeren in aanraking komen. Het betreft het inspireren en informeren: wat zijn de baanmogelijkheden? Laten zien hoe leuk het werken bij Defensie is. Als derde laag hebben we
Sell, als we echt de vacatures gaan ‘verkopen’. Op dat moment heb je al contact, vaak via social media, met mensen die geïnteresseerd zijn in een baan bij Defensie en die hoef je dan alleen nog maar te activeren.”
Gevraagd hoe die werving bij schadeherstelbedrijven zou moeten gebeuren, waar soms ook salarisverhogingen van 500 euro per maand of meer worden gevraagd (“Anders ben ik weg.”), is Paul Klaessen duidelijk: “Liefde voor het vak tonen. Laten zien wat de mogelijkheden zijn.”
Die zijn er bij Van Rijnsoever volop. En als ze ergens anders 500 euro meer kunnen verdienen? “Tot ziens!”, lacht Van Rijnsoever.
