Dat onderdelenfabrikanten met argusogen en soms zelfs enige angst kijken naar de opkomst van de grote onderdelendistributeurs uit de VS, is evident. Ze zullen een list moeten bedenken om hun onderdelen te kunnen blijven leveren.
LKQ, Uni-Select, GPC-NAPA worden groter en groter, en dus machtiger, niet in de laatste plaats aan de inkoopkant. Het Franse Autodis, nu nog eigendom van de Amerikaanse investeringsgroep Bain Capital, kan ook zo maar verkocht worden aan een Amerikaanse distributeur. Of aan een nu nog onbekende Chinese speler, die misschien wel één van die grote Amerikaanse distributeurs koopt. Nee, de onderdelenfabrikanten staan niet blij te kijken hoe de grote distributeurs uit de VS, Frankrijk en Duitsland de Europese onderdelenbusiness verdelen en bepalen welke fabrikant levert en welke niet. Nu de automotive divisie van het Duitse Stahlgruber, met een netto-omzet van ruim 1,5 miljard euro, te koop staat, worden de geruchten over een mogelijke Amerikaanse koper steeds luider. Ook de naam van Volkswagen AG zoemt rond. Die zou eenzelfde platform overwegen als PSA met Distrigo heeft opgezet. Het is dus niet zo gek dat onderdelenfabrikanten meerdere opties overwegen om hun onderdelen aan de man te brengen:- via onderdelenwebshops, die direct beleverd worden
- samenwerken met nieuwe initiatieven, zoals Distrigo van PSA
- rechtstreeks leveren aan autobedrijven, waarbij een samenwerking met Bol.com of op internationale schaal eBay of Amazon mogelijk is.