Het 75-jarig bestaan was voor ANWB een mooie aanleiding om alvast vijf van de in totaal vijftig Volkswagens ID.4’s op de weg te zetten als volledig uitgeruste hulpvoertuigen. Wegenwacht Gilbert de Rover was de eerste die volledig elektrisch op pad ging en hij deelt maar wat graag zijn eerste bevindingen. “Zelfs als echte petrol head was ik vrij snel om.”

Gilbert werkt 24 jaar bij de Wegenwacht en stamt naar eigen zeggen uit een absolute automotive-familie. Opa, vader, ooms en broer waren of zijn allemaal werkzaam in de auto’s. Gilbert is met veel meer bezig dan alleen met sleutelen. Zijn werk omvat ook de veiligheid langs de weg, een goeie diagnose stellen of een lid tevreden stellen. Bijvoorbeeld door op zoek te gaan naar een passend onderdeel.

“Ik werk aan bijna alles: van (elektrische) fietsreparaties en scootmobiels tot aan laadpaalreparaties en vrachtwagens weer op weg helpen. Ik heb zelfs wel eens iemand naar Schiphol gebracht omdat hij zijn vlucht moest halen. En dat gestrande voertuig, daar zorgden wij wel voor. Ik zeg altijd: je helpt mensen zoals je zelf ook graag geholpen wilt worden.”

‘Je moet weten dat ik een ontzettende koukleum ben, dus ik rijd met stoel- én stuurwielverwarming aan’

Voor de goedgeluimde wegenwacht is het Volkswagen wat de klok slaat. Zo begon hij in een Polo, toen kwam de Touran, de Caddy, de Transporter en sinds vorig jaar dus de ID.4. “Niets rijdt zo fijn en ontspannen als deze ID.4. De rust die je voelt achter het stuur is geweldig. Daarnaast heeft hij uitstraling. Letterlijk ieder lid dat ik help zegt dat ik zo’n mooie auto heb. Men wil bovendien altijd weten of ik mijn ID.4 niet halverwege de dag moet opladen, maar ik haal het makkelijk om een hele dag te werken.”

Koukleum

Na zijn dienst legt hij hem bij het wegenwachtstation aan de lader. “Ik zou gerust twee dagen kunnen werken op één volle lading. En dan moet je weten dat ik een ontzettende koukleum ben, dus ik rijd met stoel- én stuurwielverwarming aan! De actieradius is zo’n 350 km en in de zomermaanden is dat zelfs 425 km. En dat voor een auto van zo’n 2600 kilo met van alles en nog wat aan boord.”

‘Denk aan extra slijtage en brandstof en wat het zou schelen als iedere wegenwacht 200 kilogram zou besparen’

Trots toont Gilbert een knalgele aanhanger die hij aan zijn elektrische Volkswagen koppelt. “Kijk, in eigen huis ontwikkeld en gebouwd, mijn mobiele oplaadstation. Deze koppelen we aan als dat nodig is”, zo stelt hij. “Het mooie is dat hij multi-inzetbaar is, collega’s hangen ‘m indien nodig zo achter hun Transporter. Hij wordt meerdere keren per maand ingezet, een kwartiertje laden levert al gauw zo’n tien kilometer actieradius op. Genoeg dus om bij de dichtstbijzijnde openbare laadpaal te komen. In Amsterdam rijden drie Transporters met een mobiel laadstation achterin. In die regio rijden natuurlijk veel Tesla-taxi’s, dus daar komen ze geregeld van pas.” Gilbert is net als de rest van zijn wegenwacht-collega’s gecertificeerd om aan elektrische voertuigen te werken.

ANWB en duurzaam vervoer
De ANWB Wegenwacht heeft de afgelopen tien jaar ervaring opgedaan met verschillende soorten duurzaam vervoer, zoals het elektrische voertuig dat sinds 2011 rondrijdt op Schiphol. En sinds een aantal jaren beschikt de Wegenwacht over drie voertuigen op waterstof en rijden er drie elektrische Zero-motorfietsen rond. Hiermee zet ANWB een volgende stap naar verduurzaming van het wagenpark en speelt de organisatie in op de komst van ‘zero-emissiezones’ in grote steden. De Wegenwacht streeft ernaar met het eigen wagenpark rond 2030 volledig emissievrij te zijn.

Nadenken over de toekomst

Het gereedschapspakket in Gilbert zijn ID.4 is beperkter dan hij gewend was in zijn vorige auto’s. Hij vertelt, ondertussen de instrumenten tonend: “Ik vergelijk het met de Nexo-waterstofauto’s, maar ik denk dat er in de ID.4 zelfs nog iets meer past. Het mooie is dat ik nooit misgrijp, ik red het er elke dag mee. Al ons handgereedschap is van Sonic, en alles is in inlay. Wat ik zoal bij me heb? Denk dan aan uitleesapparatuur (de Brainbee Connex Smart van Mahle), een Intelliprobe multimeter en een infrarood temperatuurmeter, wel zo belangrijk voor elektrische auto’s. Ik kwam ooit bij een EV die enorm stonk en het was geen rem die aanliep. Het batterijpakket was heel erg warm geworden!”

De inlays liet ANWB maken bij het bedrijf dat ook de inrichting maakt voor de ANWB-traumahelikopters. We hebben al het gereedschap voor mijn ID.4 bij ze gebracht, en gezegd: alles moet in vier laden passen. Naarmate er meer ID.4’s op de weg komen zal het wel gestandaardiseerd worden, maar dit was nog echt maatwerk, mooi hè? Het elektrisch accugereedschap is van Makita, denk dan aan mijn slagmoersleutel, boormachine en slijptol. Ook heb ik altijd drie verschillende soorten verkoopaccu’s bij me en natuurlijk een universele reservewiel, speciaal door de Wegenwacht ontwikkeld.”

Een wegenwacht kan maximaal 20 kg gereedschap zelf afwijken van de standaard set aan gereedschap, legt Gilbert uit: “De één werkt graag met een lange punttang, de ander met een korte. Besef goed dat je alles moet meezeulen hè? Denk aan extra slijtage en brandstof en wat het zou schelen als iedere wegenwacht 200 kilogram zou besparen. Ja, ook dat is nadenken over de toekomst. Daar komt bij, ik ben echt ambassadeur geworden van deze auto. Ik wil mijn collega’s er dan ook graag van overtuigen om minder mee te nemen, want het kan en dat merk ik iedere dag.”