Wim Jansen (63) begon in 1996 met vliegen, maar het scheelde niet veel of hij had zijn brevet helemaal nooit behaald. “Na 18 uur vliegen dacht ik: ik leer het nooit”, aldus Wim. Hij kreeg het advies veertien dagen naar Amerika te gaan om er les te nemen.

Daar, in Louisiana, kreeg Wim Jansen zijn lessen van Charlie Hammonds, de vader van Ricky, die in de film Top Gun meevloog. “Feitelijk heeft Charlie mij echt leren vliegen. Dankzij hem heb ik aan alle eisen voldaan om mijn brevet te halen. Toen ik terugkwam in Nederland had ik dankzij hem meer dan tweehonderd landingen gemaakt en meer dan dertig uur gevlogen. Tevens ben ik daar solo gegaan.” Met zijn papieren op zak wilde Wim dus graag vliegen. “Wij zaten toentertijd altijd bij ‘De Arend’, het restaurant op Lelystad, pal naast de verkeerstoren. De parachutistenhangar zat daar weer naast. De vliegtuigen die de para’s droppen vlogen af en aan. Toen dacht ik: dat wil ik ook! Dus heb ik mijzelf een beetje bij de Paraclub Flevo (PCF) naar binnen gekletst en ben ik daar paravlieger geworden. Dit was precies wat ik wilde: vliegen, vlieguren maken.” Helaas werd de PCF in 2009 opgeheven in verband met de hoogte op Lelystad. “We mochten niet meer hoger dan 6000 foot vliegen, terwijl dat voordien 9000 foot was. In Oostwold zat gelukkig ook een paraclub en dus ben ik daar gaan vliegen, nota bene met het turbinetoestel dat ze gekocht hadden van de PCF. Ondertussen heb ik nog bij een andere vliegclub 200 uur weggevlogen in één jaar tijd en later heb ik nog een tijd op Hoogeveen gevlogen, dit duurde tot 2016. Tja, ik kon altijd hè. Als men mij belde met de vraag: Wim kun jij dit weekend vliegen, dan zei ik altijd volmondig ja.”

Gompie

In 2016 hield Wim op met het paravliegen. “Nu vlieg ik enkel nog demo’s en verder vooral voor de lol. Ik vlieg vrij veel, tussen de 70 en 100 uur per jaar. Waarom? Vanwege het onvoorstelbare gevoel van vrijheid. Daar komt bij, je kunt vrij snel overal komen. Zo ben ik bijvoorbeeld naar Engeland gevlogen, maar ook naar Noorwegen, Frankrijk en Spanje. Inmiddels ben ik zelf eigenaar van een toestel. In 2016 overleed een vriend, Gerard Gombault, en hij was deze Sonex aan het bouwen die hij in in 2002 in Amerika kocht als bouwpakket. In 2015, vlak voor zijn dood, was hij er al heel ver mee.” Vorig jaar mei heeft Wim het toestel overgenomen van zijn weduwe en het ‘Gompie’ genoemd, dat was namelijk Gerards bijnaam. “Dat was mijn belofte aan haar, en ik zei ook dat ik er zelf mee zou blijven vliegen. Ook al was Gerard zo goed als klaar met de Sonex, ik heb de cockpit helemaal veranderd, dat was namelijk niet naar mijn idee. Ik houd nogal van véél metertjes, zie je. Je hangt in de lucht en die motor voorin moet natuurlijk wel blijven draaien.”  

‘Na 150 vlieguren dacht ik: zo, nu ben je van mij!’

  De motor komt trouwens in losse onderdelen, die moet je dus zelf in elkaar zetten. “Dit heeft een kennis van Gerard en mij gedaan die helaas ook is overleden. Kost ongeveer 1500 uur om zo’n kist in elkaar te zetten. Nu wacht ik al heel lang op enkele metertjes, maar volgende maand probeer ik ‘m de lucht in te krijgen. Alles is in feite klaar, ook het benodigde papierwerk; ik heb een registratie, een Bvl, wat staat voor ‘Bewijs van luchtwaardigheid’.” Wim vliegt ‘m overigens zelf in. “Mensen zeggen wel eens: Doe je dat zelf? Dat heb je nog nooit gedaan! Ze vergeten dan even dat iedere piloot ook ooit met invliegen is begonnen. Ik heb er in 22 jaar ondertussen 1800 vlieguren opzitten, dus ik doe het mooi zelf. Mijn skills zijn op een dusdanig niveau dat ik dat vliegtuig heus in de lucht kan houden. Ik mag zelf de inspectie uitvoeren als hij klaar is. Op een bepaalde manier is het natuurlijk wel spannend om de lucht in te gaan. Je weet helemaal niet wat zo’n Sonex doet.”

Vliegvrienden

Gerard weet helaas niet dat hij het toestel heeft overgenomen. “Maar ik weet, hij kijkt vanuit de hemel naar beneden en eenmaal boven vliegt hij naast mij. Zijn naam staat op de staart, daar ben ik best heel trots op. Ik heb ‘m Gompie genoemd als eerbetoon, zijn vrouw vindt dat geweldig en daarom heeft ze hem mij ook gegund. Kijk, ik bouw deze kist niet af om te verkopen, da’s makkelijk zat. Ik ga er straks zelf op vliegen, door heel Europa. In de loop der jaren heb ik veel vliegvrienden gemaakt met zelfbouwtoestellen. Op zich blijf je leren tijdens je vliegcarrière, maar toen ik 150 uren achter de rug had – en dit zeg ik ook altijd tegen beginnende piloten – stapte ik in een vliegtuig met het idee: zo, nu ben jij van mij! Dan pas begin je écht feeling te krijgen, dan kun je spelen en doen en laten met het toestel wat je wilt.”    

BINNEN KANTOORUREN “Ik ben eigenaar van Elburg Bandencenter, Vakgarage Elburg en webshop Elburg Tools. Elburg Bandencenter is gespecialiseerd in de verkoop en reparatie van alle soorten banden voor auto, bestelwagen, truck, landbouw, industrie en motoren. Met Vakgarage Elburg doen we onderhoud en reparaties aan alle merken auto’s en bij Elburg Tools verkopen we gereedschappen van hoge kwaliteit.”