Een inspirerend symposium vormde de tweede helft van het inhoudelijke programma dat Acoat Selected op 3 oktober had samengesteld voor de relaties uit zijn partnernetwerk. Plaats van handeling was het duurzame Bomencentrum van Hans Blokzijl in Baarn.

De Acoat Selected-leden hadden ’s ochtends al twee presentaties gekregen die direct aansloten bij de praktijk van het schadeherstel. Daarbij dieper ingegaan op procesoptimalisatie en het omgaan met elektrische voertuigen.

Toekomst

Directeur technologie van AkzoNobel Klaas Kruithof opende het middagprogramma. Hij legde in zijn presentatie ‘Race to the Future’ uit waar AkzoNobel naartoe wil. Het chemieconcern, dat zich sinds begin 2019 nog louter richt op paint en coatings, wil “beyond expectations, beyond imagination, beyond generations”. Dat betekent producten maken die beter zijn dan je verwacht, meer doen dan je verwacht en die op een verantwoorde manier verhandelen, zodat toekomstige generaties er niet onder lijden.

Kruithof gaf enkele voorbeelden hoe AkzoNobel die uitgangspunten de afgelopen jaren vorm heeft gegeven. Zo is een digitaal apparaat ontwikkeld, ter grootte van een filmrolletje, die in combinatie met een app alle informatie over een kleur uit de cloud oproepen. Er is nog maar één kink in de kabel: het apparaat kan maar onder één hoek meten. Het is daarom nog niet ter beschikking van het schadeherstelbedrijf, maar daar wordt aan gewerkt.

Samenwerking

Daarnaast richt AkzoNobel zich steeds meer op samenwerking, onder andere binnen het programma Paint the Future, waarin start-ups worden begeleid, niet met het doel die uiteindelijk over te nemen, maar om te zorgen dat ook die initiatieven succesvol zijn en daar gezamenlijk beter van te worden. Ook daarvan gaf Kruithof de nodige voorbeelden, zoals van het bedrijf dat calciumcarbonaat terugwint uit afvalwater van de papierindustrie, dat vervolgens weer dient als grondstof voor verf.

Het belang van een partnernetwerk als Acoat werd nog eens duidelijk verwoord aan de hand van de huidige strijd om data en een partnernetwerk levert nu eenmaal een schat aan data op. AkzoNobel wil die data gaan gebruiken om met de inzet van kunstmatige intelligentie te voorspellen hoe de markt zich gaat ontwikkelen. Op grond daarvan kunnen nieuwe businessmodellen worden ontwikkeld, waar de leden op hun beurt weer van profiteren.

Opschrijven, niet afschrijven

Verandering is daarbij de sleutel. Architect Thomas Rau stelde dat we ons denken zullen moeten veranderen willen we de klimaatverandering kunnen stoppen. “Alles is tijdelijk, iedere behoefte is tijdelijk, maar de consequenties zijn permanent. Wat we moeten doen, is niet nadenken, maar voordenken, opschrijven in plaats van afschrijven”, sprak hij cryptisch. Wat hij bedoelde, legde hij onder meer uit aan de hand van het ontwerp voor een nieuw gebouw voor netwerkbeheerder Alliander. Die zat in zijn maag met een conglomeraat van gebouwen, niet meer van deze tijd en wilde nieuwbouwen. Dat moest echter wel op een duurzame manier gebeuren.

In plaats van de materialen op de vuilnisbelt te gooien, werden alle materialen geregistreerd en opnieuw gebruikt. Zodoende ontstond een prachtig, fris, nieuw gebouw dat voor 92 procent bestaat uit materialen uit de oude gebouwen. In de filosofie van Rau behouden materialen hun waarde. We zitten op de aarde nu eenmaal in een gesloten systeem, waarbinnen alles even belangrijk is. Rau betoogde ook dat we die waarde los moeten zien van de monetaire waarde, maar dergelijke, naar communisme neigende ontwikkelingen werden aan de borreltafel toch met enige scepsis bekeken.

Innoveren, hoe doe je dat?

We moeten dus ons denken veranderen, was de boodschap. We moeten innoveren. In een mooie mix van humor en neurowetenschappelijke inzichten legde filosoof en cabaretier Paul Smit vervolgens uit hoe innovatie werkt in ons brein. Hij betoogde dat ons brein eigenlijk helemaal niet is ingesteld op verandering, maar hoe we, als we dan toch moeten veranderen, ervoor kunnen zorgen dat die verandering ook slaagt. Het paradoxale zit hem daarin dat veranderen een kwestie is van herhalen, zodat de verandering gewoon wordt. Treffend was het voorbeeld van de onderzoeker die een fiets had gebouwd die rechtsging als je het stuur naar links draaide en vice versa. Niemand is in staat om de eerste keer ook maar twee meter op zo’n fiets af te leggen. Pas na drie maanden oefenen was de onderzoeker in staat om een langere afstand op die fiets af te leggen. Bijkomend gevolg: zijn gewone fiets bleek toen ineens onbestuurbaar…

Bomencentrum

Hij stond niet op het programma, maar gaf in tien minuten aan het eind toch nog even een aardig inkijkje in de filosofie van zijn duurzame Bomencentrum: “Bomen en auto’s hebben elkaar nodig, want auto’s stoten CO2 uit en de bomen groeien er lekker van. Ik ben dan ook een ontzettende tegenstander van elektrische auto’s. Dat zijn de moordenaars van de bomen!”

Op het terrein van het Bomencentrum staat ook de zogenoemde Swedish Collection, Blokzijls privéverzameling van 130 Volvo’s, van 1947 tot 2000. Die is maar enkele keren per jaar te bezichtigen en de Acoat-relaties mochten zich gelukkig prijzen dat AkzoNobel hem zover had gekregen een rondleiding te verzorgen.