Toen de pers een weekje was gewend aan de toestroom sjoemelberichten over Volkswagen, werd de fabrikant in het daarop volgende weekeinde door de gehele Europese pers afgeslacht. Duitse kranten hadden het over VW’s Selbstmort en Die Lüge aus Wolfsburg. In Groot-Brittannië waren het Dirty Secrets en The Smoking Gun waarmee niet alleen VW, maar tegelijkertijd de hele automobielindustrie werd geïdentificeerd.
Dieselgate en Sjoemelsoftware waren bij ons veel gebruikte termen. Als je al die artikelen goed leest en samenvat, dan kom je tot één conclusie: insiders waren al jaren op de hoogte, inclusief de overheid (de krant van wakker Nederland schreef in 2010 al een stuk over dit onderwerp, maar iedereen negeerde dat, ook de auto- en vakpers, JV). Niet dat men precies wist hoe VW en anderen de emissietests manipuleerden (men wilde het eigenlijk ook niet weten), maar dat de industrie op eigen kracht niet kon voldoen aan de uitstootcriteria wist men wel (Bosch waarschuwde in 2007 al voor deze mogelijkheid, JV). Dus was creativiteit gevraagd.
Selbstmort kopte Der Spiegel, Die Lüge schreef Wirtschafts Woche met chocoladeletters. Op een Franse website werd de automobiele bedrijfskolom van fabrikant tot dealer met een criminele organisatie vergeleken! De software die het VWconcern in een diep dal heeft gebracht, zal nog lang van invloed zijn op de hele automobielindustrie. Het is natuurlijk een zaak van eigen schuld dikke bult, want niemand twijfelt aan kwade opzet. En VW is onderdeel van een bepaalde collectiviteit. Maar ja, de grootste en volgens velen ook de meest arrogante wordt als eerste aan de schandpaal genageld. Nu heeft de hele industrie zich met ‘hulp’ van de Amerikaanse autoriteiten in de eigen voet of zoals men in Duitsland zegt, door het hoofd geschoten. Natuurlijk wisten niet alleen fabrikanten en toeleveranciers ervan, maar ook importeurs van de betreffende auto’s. Alleen zal het bewijzen daarvan moeilijk zijn. Misschien is het voor de hele sector goed dat de schuld door een beperkt aantal mensen op zich zal worden genomen. De rest kan dan zeggen, Wir haben es nicht gewusst. Tenslotte is de branche er ook één waar veel eerlijke mensen hun brood moeten verdienen.
Voorlopig is er geen ambtenaar in Brussel die autofabrikanten zal verdedigen. Ze voelen zich genomen door de industriële voormannen. Hun (politieke) macht is voorlopig voorbij. Als het universele kanaal nu echt wil, kunnen ze in Brussel hun gelijk halen. Nu meteen een beslissing forceren ten aanzien van de datastromen die via de diverse telematicasystemen worden gegenereerd. Als de universele branchevertegenwoordigers nu willen scoren, kan dat voor open doel. Zeker is dat de emissiediscussie vanaf nu heel anders gevoerd gaat worden. Europa zal werk maken van (nog) strengere milieueisen en de manier waarop de uitstoot wordt gemeten. Dankzij de industrie hebben advocaten werk genoeg, maar even niet in Brussel. Voor lobbyisten wordt het juist extra druk. Die moeten de leugens ombouwen tot een universele halve waarheid, waarmee autofabrikanten uit de voeten kunnen. En er is altijd dat ene argument om fabrikanten, zelfs VW, niet de genadeklap te geven: werkgelegenheid. De dieselstorm zal nog wel een jaartje aanhouden, dan wordt het een briesje en over twee jaar is alles business as usual met behoud van banen!
