Het zal een jaar of vijf geleden zijn dat ik in het Duitse München te gast was bij een tech-bijeenkomst. Bij het diner presenteerden een aantal automotive startups zich aan potentiële investeerders, waaronder enkele autofabrikanten. Ik had het geluk bij die laatste groep aan tafel te zitten. Zij toonden zich gematigd geïnteresseerd in de vele ideeën voor apps die voorbijkwamen. De bulk ging over spaarprogramma’s, tank-, was- en laadopties, slimme navigatieplannen. Er waren vooral heel veel betaal-apps. Veel van hetzelfde dus.

De oren werden gespitst toen twee studenten hun mobiliteitsidee naar voren brachten: de consument keiharde euro’s bieden voor de exclusieve toegang tot zijn of haar voertuigdata, met de toestemming om die data aan wie dan ook te verkopen. Uit hun onderzoek bleek dat vrijwel iedere consument bereid was om voor vijfhonderd tot duizend euro die deal te maken. De monden van de diverse fabrikanten vielen open en hun wangen kleurden rood, want hoe simpel en bedreigend was dit idee! Deze startup zou de dataplannen van menig fabrikant kunnen dwarsbomen, of op zijn minst duurder maken als iedere koper van een nieuwe auto bij aflevering in plaats van bij het kruisje te tekenen zou vragen hoeveel dat kruisje eigenlijk waard is. Ik heb de startup een tijdje geprobeerd te volgen, maar er waren niet genoeg investeerders voor te vinden en het idee stierf een stille dood. De autofabrikanten deden er het zwijgen toe.

Een paar weken terug lanceerde de gemeente Amsterdam de Amsterdam Data Exchange, een platform waarop bedrijven data kunnen uitwisselen: data waar bedrijf X over beschikt, maar niets mee doet, terwijl onderneming Y die data graag wil hebben om een nieuw verdienmodel mee te ontwikkelen en bedrijf W die data zou willen verrijken om vervolgens weer te verhandelen. Uiteraard zal de eigenaar van die data, de consument, ermee akkoord moeten gaan, maar dat is een kwestie van tekenen bij het kruisje, waarna een volgende startup de consument zal voorrekenen dat als zijn data voor de bedrijven X, Y en W euro’s waard zijn, die consument zelf ook mee moet kunnen profiteren. De vraag is wie bereid is om in ruil voor data de portemonnee te trekken. De b-to-b datamarktplaats is er al, nu nog die voor c-to-b. Het is de omgekeerde wereld, maar wellicht een lucratieve!