Er draait al tijden een radiospot die bij mij desondanks blijft hangen (terwijl ik maar niet kan onthouden namens welke firma maar dat terzijde). De regel die mij bijblijft is ‘alles wordt anders’ en wordt uitgesproken door een karikatuur van een businessgoeroe.

Meteen krijg ik visioenen met hoe in de jaren vijftig naar het magische jaar 2000 werd gekeken. Er is net zo veel van uitgekomen als van de milleniumbug, van het zwarte gat door de proeven van de CERN-wetenschappers of de voorspellingen van de Maya’s over het einde der tijden. Alles wordt anders. De noodzaak tot veranderen schreeuwt erin door, maar niet waarom dat dan eigenlijk moet. Het tegenovergestelde van de stelling drijft veel ondernemers in het mkb en daar is de autobranche echt niet uniek in: het gaat al jaren zo, dus kan het nog wel even zo doorgaan. Steve Young zegt verderop in dit nummer dat er een ontwrichtende verandering aanstaande is die de bestaande marktverhoudingen danig op zijn kop zal zetten. Hoe moeten we dat waarderen? Is dat die ‘alles wordt anders’-uitspraak van een paar regels geleden? Nee. Niet alles wordt anders. We rijden nog steeds in auto’s die niet kunnen vliegen en ondanks een enkele elektrische auto is het merendeel nog steeds voorzien van de basisprincipes die al honderdtwintig jaar lang gelden. De branche zelf drijft op een businessmodel dat vrijwel even oud is. Inclusief de praktijken om dealerbedrijven door autofabrikanten en hun importeurs steeds weer vol te rijden met onverkochte auto’s die zo de gezondheid van het dealerbedrijf danig op de proef stellen. Het dealermodel wint aan kwetsbaarheid op het gebied van zowel de verkoop als de aftersales, zo signaleert ook Young, waarbij het universele kanaal op langere termijn een sterkere bedreiging gaat vormen. De hele keten probeert intussen de in steen gehouwen regels, die al twaalf decennia gelden, opnieuw uit te vinden. Alles wordt niet anders, maar helemaal hetzelfde blijft het evenmin. Veranderen dus. Maar hoe? Waarheen? De branche valt momenteel uiteen in twee kampen: zij die over die vraag het hoofd breken en zij die denken dat het allemaal niet zo’n vaart loopt. In zij die kiezen en de keuzelozen. De kansen in de nabije toekomst staan of vallen met de houding van de ondernemer in het hier en nu. Regeert de waan van de dag of is er tijd voor visie?