Het komende jaar ondervinden we hopelijk nog maar een minimale invloed van de coronapandemie. Met mogelijk een extra griep- of boosterprik schakelen we dan snel in de volle-kracht-vooruit-modus voor het ongetwijfeld dynamische aftersalesjaar 2022.
Weet u eigenlijk al wat u wilt realiseren volgend jaar? Staat uw blik op volgende week, of misschien al op 2023? Bent u blij met een vol planbord? Kijkt u uit naar de bestelde deeltjesteller? Heeft u wellicht al laadpalen in bestelling? En stelt u zich vervolgens wel eens de Doe Maar-vraag: “Is dit alles wat er is?” Jaagt die vraag u schrik aan, of gaat u verder met waar u mee bezig was? Ik hoop beide, want u moet vooral verder gaan met uw business. Daar eten u en uw medewerkers van; daar worden de hypotheek en de vakantie van betaald.
Schrikken moet u eveneens, want dit is zeker niet alles. Er komt een heleboel op u af, de komende tijd, zoals een nieuwe Block Exemption Regulation en Europese Sermi-certificering. Te verwachten is ook dat personeel aan de bel gaat trekken, omdat er door de concurrentie aan hen getrokken wordt en niet te vergeten: u wordt onderdeel van de energie- en EV-transitie.
Onlangs sprak ik met een aantal managers uit de onderdelenindustrie. Van de verhalen over de opdrachten die zij van autofabrikanten krijgen, word ik zowel vrolijk als verdrietig. Vrolijk omdat we kennelijk voorlopig nog blijven sleutelen aan auto’s met een verbrandingsmotor; verdrietig omdat we op die manier de klimaatdoelen niet zullen halen en dus de overheid wellicht met nog strengere maatregelen zal komen. Politici hebben namelijk nog steeds, en ondertussen misschien zelfs tegen beter weten in, hun focus op de batterij-elektrische auto gericht. Autofabrikanten ‘bevestigen’ (met een slag om de arm) die politieke keuzes door breed uit te meten hoe zij hun productenaanbod gaan elektrificeren.
Ik geloof in een toekomstige mobiliteit met het accent op EV’s, maar ik geloof niet in een snelle, geforceerde en voor sommigen bijna heilige EV-transitie. Het Europese Fit for 55-klimaatprogramma zal qua tijdspad opgerekt moeten worden. De vraag is natuurlijk wel of onze aardkloot die tijd heeft. De auteur Robert Macfarlane stelde in zijn boek Benedenwereld: “De natuur heeft altijd het laatste woord.” Dat is wel iets om rekening mee te houden!
