In de vorige column had ik het over het opleiden van medewerkers, met name op technisch gebied. Omdat wij het belangrijk vinden dat mensen zich prettig voelen in hun werk, besteden we ook veel aandacht aan niet-technische trainingen.
Jaarlijks doen we een of twee gastheerschapstrainingen. Net als veel technische trainingen laten we ook die in-house verzorgen door onze eigen trainers, waarmee we onze eigen educatie hebben opgezet, met gebruik van de SLIM-subsidie, de Stimuleringsregeling Leren en Ontwikkelen in het mkb. Dat ging om een subsidie van meer dan 20.000 euro, waarmee we een eigen educatieplan hebben opgezet voor trainingen over hoe wij vinden dat onze mensen met onze klanten om moeten gaan.
In tegenstelling tot de technische trainingen kiezen de monteurs de onderwerpen voor deze, meer persoonlijke trainingen niet zelf. Die kiezen wij. Hoewel het nog zeker geen gemeengoed is, zie je wel steeds meer autobedrijven die ook voor dit soort trainingen interesse hebben. Onze mensen vinden het in ieder geval hartstikke leuk. Ze leren er heel veel van.
De trainingen worden niet gegeven door mensen uit de automotive, maar door NLP-trainers, omdat wij vinden dat dat de beste trainers zijn voor deze onderwerpen aan mbo’ers. We hebben in het verleden ook wel trainers gehad die horecapersoneel trainen, waar gastheerschap immers ook heel belangrijk is, maar inmiddels zijn we tot de conclusie gekomen dat die NLP-trainers het beste bij onze mensen passen.
Daarnaast verzorgen we ook heel veel trainingen op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. Zo hebben we laatst een training gedaan in onderlinge feedback geven. Hoe doe je dat nou met het beste resultaat? We hebben een DISC-training gedaan, waarbij onze mensen de verschillen van elkaar leren kennen. We doen yogasessies, ijsbaden, ademsessies, echt van alles.
Met de vestigingsmanager en serviceadviseurs hebben we ons vorig jaar een dag opgesloten in een yurt. We hebben daar toen iedereen gevraagd een verhaal te schrijven over waar je aan het eind van je leven trots op terug zou kijken, als antwoord op de vraag: wat is er nodig om gelukkig te kunnen sterven en wat mist daar nu nog aan? Onder begeleiding van een coach hebben we daarbij ook wat paddo’s genomen, om de mensen een beetje los te krijgen.
Het resultaat is een hele fijne samenwerking. Iedereen begrijpt elkaar beter, heeft meer respect voor elkaar. We meten dat door geregeld een medewerkers-tevredenheidsonderzoek te houden. Wanneer daaruit blijkt dat iemand steeds lagere cijfers geeft, is er kennelijk iets aan de hand en gaan we met die medewerker het gesprek aan. Op deze manier leren onze mensen veel over zichzelf en groeien ze ook. Dat zorgt ervoor dat ze liever bij ons blijven werken, juist omdat ze bij ons naast werken aan een auto ook kunnen werken aan zichzelf, waardoor ze ook thuis gelukkiger worden en hun partner daarmee ook. De klant wordt er ook blij van, want die ontmoet betere mensen aan de balie.
