Elektrische mobiliteit is aan een onwaarschijnlijk snelle opmars bezig. Zeker in ons land is de vraag groter dan het aanbod, kijkend naar de levertijden. Zelf gaan we dit jaar de elektrische stadsauto e.Go Life distribueren. Wel is het bij alle euforie zaak om goed in de gaten te houden of een bepaalde vorm van mobiliteit daadwerkelijk past bij de klant.

Wat voor persoon of bedrijf is het? Hoeveel kilometers rijden ze? Hoeveel auto’s omvat de vloot? Is ‘milieu’ een belangrijk aspect? Hoeveel laadpalen zijn er? Hoe denken ze over gebruik en verbruik? Klopt het plaatje niet, dan moet je het eerlijk vertellen. Bij een zorginstelling die tachtig brandstofauto’s bij ons least zouden ze het liefst alles in één keer overzetten naar elektrisch. Makkelijk, en bovendien is meteen je hele mobiliteit duurzaam. Maar ons advies is gefaseerd te werk te gaan. Eerst de wagens met de meeste vervuiling en de hoogste onderhoudskosten eruit, vervolgens je organisatie zodanig inregelen dat mensen leren omgaan met elektrische auto’s. Maak een schema voor de opbouw en uitbreiding van je laadpaleninfrastructuur. Binnen vijf jaar rijdt het hele team elektrisch, maar dan wel op een georganiseerde manier. Het zijn ontwikkelingen die we met ons hele team bespreken, nadrukkelijk ook met de monteurs. Zij moeten weten waar we mee bezig zijn, omdat hen ook raakt. Door ze in het voortraject erbij te betrekken, ontstaat een meer proactieve houding. Mensen gaan extra cursussen volgen. Zeker tien procent van het wagenpark in onze werkplaats heeft inmiddels hybride of vol-elektrische aandrijving. Aanvankelijk waren de monteurs wat bevreesd, het blijft per slot van rekening hoogspanning. Maar door de juiste kennis op te doen, zodat je exact weet wat je aan het doen bent en waarom, verdwijnt die angst. Net zoals ooit de overgang van carburateur naar injectie voor sommige monteurs een uitdaging was. Er zijn in dit soort scenario’s twee opties: wachten hoe het loopt en dan hopen dat je nog kunt aanhaken, of zorgen dat je vanaf het begin vooraan staat. Ik geloof heel sterk in dat laatste. Onze monteurs vinden elektrificatie een technisch uitdagende materie. Uiteraard wekt in de werkplaats een brullende achtcilinder nog steeds emotie op. Maar die brandstof in de aderen verandert vanzelf in stroom. En als ze het níet interessant vinden, moeten ze zich sterk afvragen of ze wel op de juiste plek zitten. Bij selectie van kandidaten vraag ik standaard naar iemands visie op de toekomst van zijn branche. Daar moet hij of zij een verhaal met enige inhoud over kunnen afsteken. Ik wil dat mensen zelf serieus nadenken over trends en ontwikkelingen. Hebben ze daar geen gedachte, gevoel of visie bij, dan denk ik dat ze over een paar jaar niet blij meer zijn in ons bedrijf. Want wij gaan als onderneming wél een bepaalde richting uit. Om die reden proberen we met ons personeel relaties voor langere periodes op te bouwen. Als je uitsluitend de mechanische kant van autoreparatie interessant vindt – versnellingsbakken, koppelingen, brandstofmotoren – moet je er ernstig rekening mee houden dat op termijn banden wisselen je enige vakinhoudelijke toekomst is. Alle respect als ze daar in verder willen, je moet geen dingen doen die je niet zo interessant of te ingewikkeld vindt. Zolang ze het maar beseffen. Het gewone sleutelen zal de eerstkomende jaren heus wel terug te vinden blijven in onze werkplaats. Maar je ziet de toekomst links en rechts komen opzetten. Auto Haarhuis is Bovag Autobedrijf van het Jaar 2018/2019. Manager Barry Hegeman belicht bij Aftersales Magazine topics in de branche.