Het zal zeker vijftien jaar geleden zijn – toen de transitie naar elektrische mobiliteit nog niet echt een thema was – dat ik tijdens een vakantie in Engeland zag hoe bij een logistiek centrum van een grote supermarktketen een aantal elektrische bestelauto’s van batterijpakket wisselde. Het waren bestelauto’s die werden ingezet om op verzoek van enkele b-to-b-klanten in de horeca de last mile in het centrum van Londen CO2-vrij te realiseren. Die batterijen werden geladen aan hetzelfde laadpunt als de elektrische heftrucks die er in gebruik waren, maar wat vooral mijn interesse wekte, was het feit dat het wisselen van zo’n batterijpakket in no time werd gedaan.
Vanaf 2008 was de start-up Better Place actief met een keten van wisselstations voor batterijpakketten, die mede onder druk van de auto-industrie niet van de grond kwam en in 2013 failliet werd verklaard, maar het idee erachter leeft nog steeds. Nu wil het Chinees-Duitse Infra-Dianba nog dit jaar een eerste netwerk van wisselstations opzetten in Duitsland en wordt volgens insiders ook al gekeken naar mogelijkheden in Nederland en Noorwegen. Een eerste testlocatie is recentelijk in Berlijn geopend. In plaats van een uurtje of langer aan de laadpaal rijd je binnen een kwartier weer weg. Het wisselen van batterij kan zelfs in abonnementsvorm. De wisselmethode werd door het Chinese Aulton Dianba ontwikkeld, die daarvoor bepaalde noodzakelijke apparatuur zelfs heeft gepatenteerd. De Chinese oliemaatschappij Sinopec wil op de thuismarkt China bij zijn netwerk van tankstations eveneens batterijwisselservices aan gaan bieden en in de VS is Ample eveneens met een dergelijk idee van start gegaan en heeft het al vijf testwisselstations geopend.
Of het idee op voldoende klanten kan rekenen, is een onbeantwoorde vraag. In eerste instantie wordt gedacht aan taxi’s en logistieke dienstverleners die een relatief hoog energieverbruik hebben en tussen de bedrijven door geladen moeten worden. Ondertussen hebben de betreffende bedrijven de blik gericht op de lange termijn. Zij gaan ervan uit dat in grote steden rond 2030 geen auto’s met een brandstofmotor meer mogen komen. Omdat de huidige laadinfrastructuur in sommige steden al tegen de grenzen van het elektriciteitsnetwerk aanloopt, zouden wisselstations een optie kunnen zijn. En om die stations aan extra omzet te helpen kunnen deze ook ruitenwissers vervangen, de remmen en banden controleren (en eventueel vervangen), de koelvloeistof bijvullen en wellicht zelfs een interieurfilter vervangen. Kortom, zo’n wisselstation zou zomaar het eerste EV-fitterconcept in kunnen luiden, dus waarom kijken autobedrijven nu al niet naar zo’n dienstverlening? Of laten ze, net als vroeger, de nieuwe mogelijkheden liever aan een ander?
