Er zijn verschillende manieren om de samenwerking binnen een team te bevorderen. Een van de workshops die OOMT, het Opleidings- en Ontwikkelingsfonds Motorvoertuigenbedrijf en Tweewielerbedrijf, hiervoor aanbiedt, is de Escape Room. Voor de medewerkers van Autobedrijf Van Boxel uit het Brabantse Galder was het een waardevolle ervaring. En het was nog gezellig ook.
De workshop Escape Room werkt net als de escape room die je bezoekt op een avondje uit met vrienden: de medewerkers van het autobedrijf werden opgesloten in een kamer en moesten door het gezamenlijk ontcijferen van codes ervoor zorgen dat ze er weer uit kwamen. Het verschil: deze keer keek OOMT via camera’s mee. De opdracht om uit de escape room te komen had op zich niets te maken met het autobedrijf. Wel werd de interactie tussen de medewerkers gebruikt als opstapje om het te hebben over de verhoudingen binnen het bedrijf.
Ingrid van Boxel: “Na afloop heeft de OOMT-bedrijfsadviseur met ons besproken hoe iedereen in het team staat. Toen bleek dat sommigen in de escape room een heel andere rol aannamen dan in de werkplaats. Onze stagiair is bijvoorbeeld in de werkplaats altijd heel timide, maar in de escape room was hij heel fanatiek en nam hij meteen de leiding.”
Leo van Boxel: “Toen we in die escape room zaten was hij ook nog niet zo lang in het bedrijf. Hij moet het vak nog leren en kijkt in de werkplaats vaak de kat uit de boom, maar in de escape room nam hij het voortouw. Dat was heel leuk om te zien.”
Te druk
Leo van Boxel: “We hadden al een tijdje geen personeelsuitje meer georganiseerd en toen we hoorden van de workshop Escape Room vonden we dat een mooie gelegenheid om het nuttige met het aangename te verenigen. We hebben van tevoren met elkaar lekker gegeten. Daarna hebben we de escape room gedaan en geëvalueerd. En na afloop zijn we hier in Galder met zijn allen nog een biertje gaan drinken. Het was een hele leuke avond en we kijken er heel positief op terug.”
Ingrid van Boxel: “We hebben het eigenlijk altijd veel te druk om uitgebreid te praten over hoe we met elkaar omgaan op de werkvloer en wat we daaraan zouden kunnen verbeteren. Er zijn dagen dat we pas om tien uur het licht uitdoen. Dan is dit een heel goede manier om eens na te denken over hoe het nu eigenlijk gaat in het bedrijf. Op een middag met zijn allen rond de kantinetafel gaan zitten en zeggen: ‘Nu gaan we eens over het werk praten en hoe we met elkaar omgaan’, dat werkt niet. Zo’n escape room wel.”
Autobedrijf Van?Boxel
Wie door Galder rijdt, krijgt al snel de indruk dat de hele middenstand door de familie Van Boxel wordt beheerst: de witgoedzaak, de tweewielerspecialist en het plaatselijke autobedrijf dragen allemaal de naam van Van Boxel. Toch is dat schijn. De witgoedzaak bijvoorbeeld is overgenomen en niet meer in handen van een familielid.
Het universele autobedrijf is in 1965 opgericht door de vader van de huidige eigenaar Leo Van Boxel. Diens vader werkte aanvankelijk in de naastgelegen smederij, die hij in 1960 samen met zijn broer was gestart. Opgegroeid in het autobedrijf van zijn vader kwam Leo van Boxel uiteindelijk bij zijn vader in het bedrijf werken. In 1994 werd het autobedrijf ondergebracht in een v.o.f. en werd de rol van zijn vader steeds kleiner. In 2004 namen Leo en Ingrid van Boxel het bedrijf definitief over. In 2015, bij het vijftigjarig bestaan van het bedrijf, ging het oude pand tegen de vlakte en werd op dezelfde plek een nieuw bedrijfspand gebouwd, dat in 2016 in gebruik werd genomen.
Tegenwoordig verricht de oude Van Boxel nog wel hand- en spandiensten voor het bedrijf, maar is hij daar niet meer structureel aan verbonden. Hij nam ook geen deel aan de escape room. Behalve de huidige eigenaren Ingrid en Leo van Boxel bestaat het bedrijf uit drie monteurs, een stagiair en een receptionist.
Overleg
In de dagelijkse praktijk is een monteur uiteraard het grootste deel van zijn tijd bezig met sleutelen aan een auto. Toch is een goede interactie met collega’s van belang. Leo van Boxel: “Een monteur overlegt met de receptionist, bijvoorbeeld als er extra werkzaamheden gedaan moeten worden en de klant daarover geïnformeerd moet worden. Als er roestschade is, of als een prijsopgave gedaan moet worden, word ik erbij gehaald. Dus er is wel overleg, de hele dag door.”
Ingrid van Boxel: “Na de escape room werd duidelijk wat de positie is van iedereen en wat er verbeterd kan worden. OOMT-bedrijfsadviseur Marleen Wilms en OOMT-coach Lucille van Bemmel zijn een paar weken later ook nog een keer terug geweest in het bedrijf om de verbeterpunten te bespreken. Van de receptionist werd bijvoorbeeld gezegd dat hij soms te lief is. Hij is te veel geneigd om toe te geven aan de wensen van de klant. Daarmee brengt hij de monteurs in de problemen, want die moeten vervolgens aan het werk om die afspraken na te kunnen komen. Dat is echt wel een uitdaging, want hoe hou je zowel de klanten als de monteurs tevreden? De receptionist zit daar precies tussenin. Je merkt dat na de escape room er meer begrip is voor elkaar. We hebben zaken besproken en je weet nu hoe iedereen erin staat.”
Resultaten
De hoge werkdruk, die soms wordt ervaren, komt onder meer doordat het bedrijf vaak ook ’s avonds open was. Leo van Boxel: “We hebben een avondmonteur die we op de avonden dat hij er is ook volplannen. Ook hebben wij geluk met een monteur die vaak bereid is om in de avonden het werk van overdag mee af te maken, als het werk niet af is gekomen op een dag.”
Dat leidde er wel toe dat Ingrid en Leo van Boxel eigenlijk alleen nog maar aan het werken waren. Leo van Boxel heeft daarbij vooral het voortbestaan van zijn bedrijf in het vizier: “Ik heb natuurlijk het liefst zo’n groot mogelijke omzet, maar het moet ook voor die mannen wel te doen zijn. Het plannen van de werkplaats is een lastige klus voor onze receptionist. Hoe meer ervaring hij opdoet, hoe beter dat dit zal lopen. Je moet een bedrijf leren kennen: welke auto’s komen in de werkplaats en wat is het type klanten dat daarbij hoort. Het duurt wel even voordat je de planning een beetje in de vingers hebt. Het is goed dat zulke dingen tijdens z’n avond besproken worden.”
‘Dit is een heel goede manier om eens na te denken over hoe het nu eigenlijk gaat in het bedrijf.’
Bij de nabespreking zijn de eigenaren zelf ook over de tong gegaan, gelukkig in positieve zin. Ingrid van Boxel: “Ze waren allemaal wel heel positief. Dat heeft ons wel aangenaam verrast.”
Leo van Boxel: “Als we het niet goed zouden doen, hadden ze het echt wel gezegd. Ik leg ook niet de zweep erover. Ik zeg: ‘Het zou heel fijn zijn als dit om vijf uur klaar zou kunnen zijn.’ Dan doen ze hun best om dat voor elkaar te krijgen. Dat werkt beter dan wanneer ik ernaast blijf staan en zou zeggen: ‘Zorg maar dat het om vijf uur klaar is.’ Dan weet ik zeker dat het niet gaat lukken en doen ze om vijf uur het licht uit. Een ander voorbeeld: de monteur die hier het langste werkt, zei bij de nabespreking: ‘Ik werk hier al zo lang. Als ik het niet naar mijn zin zou hebben, was ik allang weg geweest.’ Dat is echt leuk om te horen.”
