Begin juni presenteerde de Britse denktank ICDP zijn ranglijst van de driehonderd grootste Europese dealergroepen. Daaruit viel op te maken dat schaalvergroting de strategie blijft van de dealergroepen, waarbij veel van deze ondernemingen, ondanks de uitdagende marktomstandigheden in en om de autoretail, tevens autonome groei weten te realiseren.

In vergelijking met de vorige editie van de Europese dealergroep top 300 realiseerden zij een omzetgroei van 15 procent. Hun gezamenlijke omzet komt daarmee uit op 309 miljard euro. Dat is een optelsom van acquisities en autonome groei. Samen zijn de driehonderd grootste dealergroepen in Europa goed voor bijna 35 procent van het totale registratievolume van nieuwe personenauto’s.

De Europese nummer 1 is de Zwitserse dealergroep Emil Frey, gevolgd door Penske Europe, met zijn Europese hoofdkantoor in Duitsland, en het Zweedse Hedin. De Nederlandse dealergroep Van Mossel staat op een trotse vierde plaats en de vijfde plek wordt ingenomen door de Britse dealergroep Arnold Clark. In die top vijf zitten dus drie dealergroepen uit relatief kleine automotive landen en in de top 10 bevinden zich nog twee dealergroepen met een relatief kleine thuismarkt: AMAC uit Zwitserland en D’Ieteren uit België. Zij koesteren, maar dat geldt eigenlijk voor de meeste ondernemingen uit de top 10, ondanks hun schaalgrootte nog steeds hun familiale achtergrond en karakter.

Mix

Omdat de financiële verslaglegging per land en per dealergroep nogal kan verschillen, is de ranglijst opgemaakt aan de hand van een mix van data uit 2023 en 2024. Een vergelijking is dus, als het om de financiële prestaties gaat, deels in onbalans, maar de gesignaleerde trends zijn dat zeker niet. Zo valt op dat alleen de heel grote spelers actief zijn met fleet en lease. De top 300 is dan ook geen homogene groep.

Samen zijn zij goed voor 36 procent van het aantal dealervestigingen in Europa. In omzet heeft de kleinste dealergroep een omzet van 300 miljoen euro en de grootste dealerholding ‘doet’ 17 miljard euro. Het grootste verschil in de ranglijst zit hem in het aantal vestigingen, dat varieert van 3 tot 1000 dealerdaken, waarbij de merkenmix varieert van 2 tot 49 merken onder de holding-paraplu.

De meeste holdings lijken geïnteresseerd in, of zijn al actief met, één of meer Chinese automerken. In een eerdere studie van KPMG en BOVAG wordt gesteld dat de Nederlandse markt in ieder geval ruimte biedt voor de Chinese autofabrikanten. En in een in maart gepubliceerd rapport van de Duitse afdeling van het internationale adviesbureau EY wordt gesteld dat de Chinese fabrikanten hun Duitse concurrenten voorbij zullen streven, iets wat velen van hen overigens ten stelligste zullen ontkennen.

Grensoverschrijdend

De meeste dealergroepen uit de top 300 hebben hun oorsprong in een van deze vijf landen: Frankrijk, Duitsland, Italië, Groot-Brittannië en Nederland. Zo kun je wat ons land betreft denken aan dealergroepen als Van Mossel, Louwman, Wensink, Broekhuis en Bochane. Opvallend is dat buiten deze vijf landen de schaalvergroting de afgelopen twee, drie jaar in een stroomversnelling is geraakt. De dealergroepen uit de vijf genoemde landen zijn nu goed voor 71 procent van het aantal holdings uit de top 300 en dat was in de vorige ranking 81 procent.

Wat verder opvalt, is dat de meeste dealergroepen beperkt grensoverschrijdend actief zijn. Slechts 10,3 procent van de top 300 holdings is in meerdere landen actief. Verder ziet ICDP dat het aantal dealergroepen toeneemt dat voor een merk min of meer een nationale distributeur is geworden. In ons land zijn dat bijvoorbeeld Van Mossel met MG en Emil Frey met Xpeng. Hedin is als distributeur van Nio in België en Luxemburg actief, maar ook als distributeur van Xpeng in Zweden. Kortom: handelstarieven of niet, Chinese merken zullen worden omarmd door dealergroepen en daarna door de consument.