Fotografie ging voor André Bonga van een hobby naar bijna een way of life. Aan spullen en talent ontbreekt het niet, de goedlachse Bosschenaar is zelfkritisch en wordt alleen maar beter. De voorlopige kroon op zijn werk is een foto van ‘de wolf’ in Nederland.

Vroeger was André altijd al gek op fotografie, dat was zelfs nog in het analoge tijdperk. “Ik beleefde er veel lol aan maar toen de kinderen kwamen heb ik mijn hobby aan de kant gedaan”, stelt André. “Tot mijn vrouw en ik een reis naar Curaçao gingen maken. Daar moest ik natuurlijk een goede camera voor hebben. Het werd één van de eerste digitale spiegelreflexen, een instapper. Ben ik daar lekker aan het klikken, komt er ineens een man naast me staan die zegt fotograaf te zijn. Of hij me wat op weg mocht helpen. Natuurlijk, graag zelfs. Hij heeft me daar in een paar dagen de beginselen bijgebracht zoals compositie en vlakverdeling. Ik ging dus van vakantiekiekjes naar goed doordachte platen! Met dank aan deze sympathieke eilandbewoner. Gaandeweg kreeg ik er meer en meer lol in en vanaf die vakantie ben ik me meer gaan verdiepen in fotografie.”

‘Ik kon de wolf op mijn gemak fotograferen.
Hij keek me aan, ging liggen en stond op.’

Kritischer

“Sinds jaar en dag kom ik al bij een fotozaak in Zaltbommel, mijn vaste stek voor nieuwe spullen. Daar kreeg ik na mijn vakantie uitgebreid uitleg over allemaal mooie camera’s. Want tja, ik had de smaak goed te pakken. Via hen heb ik vervolgens een cursus camerakennis gevolgd. Ook ging ik – vóór corona – via die zaak elke maand naar soort van fotocafé waar amateurs samenkomen om elkaars geheime tips te delen. Hoe doe jij dit en hoe krijg jij dat voor elkaar, dat soort dingen. Daarbij krijgen we iedere maand een foto-opdracht. Dan is het perspectief, dan weer zwart/wit, fotografeer een appel of doe iets in een studio.” 

De deelnemers worden gejureerd door de mede-fotografen in het clubje. “Dat is echt heel leuk en leerzaam. Hierdoor merk ik dat ik zichtbaar beter word, ik ben ook steeds kritischer geworden op mijn foto’s. Langzaamaan verschoof het van hobby naar passie en ging ik van een instapcamera naar een serieuze. Inmiddels heb ik bijna alle lenzen die ik hebben wil, mijn tas is bijzonder goed gevuld. Deze telelens van 600 mm heb ik nog niet zo lang. Maar hij is echt top, zeker voor natuurfotografie. Van oorsprong deed ik alleen maar architectuur- en straatfotografie, maar toen corona kwam, was het eigenlijk gedaan met de reuring op straat. Die haalt de ziel uit de stad, er is niets meer te beleven. Ik moest dus op zoek naar wat anders.”

Binnen kantooruren

Ik werk inmiddels vijftien jaar bij NRF. Wij produceren koelonderdelen voor de automotive, marine en industriesector en leveren deze in meer dan 80 landen wereldwijd. Ooit ben ik er begonnen als radiateurspecialist en inmiddels werk ik tot volle tevredenheid als accountmanager. Ik verkoop alles wat te maken heeft met automotive koeling in de DACH BNL-regio.

Vogelgeluiden

Bij ons achter is een natuurgebied en het blijkt een waar vogelparadijs te zijn. Ik ben er vanuit de auto gaan fotograferen en alhoewel ik totaal geen vogelaar was, heb ik wel oog voor de natuur. Al snel kreeg ik het kunstje in de gaten, met zo’n lange lens is het echt een genot. Vervolgens zijn mijn vrouw en ik – toen het nog nét mocht – naar Kenia op vakantie geweest en dat was echt heel bijzonder. Heel bewust hebben we daar een game drive geboekt. Mijn vrouw wilde olifanten zien en ik wilde vooral heel veel wilde dieren fotograferen. Dieren, natuur, zonsopgangen, de bevolking, alles heb ik op de gevoelige plaat vastgelegd. Alles was even mooi en even indrukwekkend. Eenmaal terug ben ik dat hier gaan doorzetten, maar dan zonder de Big Five natuurlijk. Voor mij is het echt een sport geworden. Het geeft mij een bepaalde rust, ik ben ook vogelgeluiden gaan herkennen. Van stern tot scholekster en van buizerd tot torenvalk. Prachtig.” 

Foto gaat viraal

Op een zondagmorgen was André op zoek naar reebokken. “Maar… ik zag heel wat anders! Dat is geen bok en ook geen hond. Ik stond oog in oog met een wolf! Voorzichtig heb ik mijn raam geopend en ik kon de wolf op mijn gemak fotograferen. Hij keek me aan, ging liggen, stond nog eens op. Hij nam er echt de tijd voor. Toen ik hem eenmaal had ben ik naar huis gereden, heb ik dírect de foto’s bewerkt en ze op alle sociale media gezet. Geloof het of niet, maar ik had de hele dag telefoon. Van omroep Brabant, Eindhovens Dagblad, RTL en SBS6, de hele dag door ging de foto viraal. Van die ene foto! Buren kwamen langs en vroegen: heb jij die foto gemaakt? Waar heb je die gespot dan? Dat was gaaf om mee te maken als gepassioneerd hobbyfotograaf. Ook mooi: de foto van de wolf hangt levensgroot bij NRF bij de ontvangst en in de directiekamer hangen een torenvalk en een buizerd in vlucht.”

De liefde voor de natuurfotografie heeft André dus eigenlijk aan corona te danken. “Mensen zeggen wel eens dat ik er mijn beroep van moet maken, maar ja, dan wordt het moeten hè. En dat wil ik niet. Het is voor mij de ultieme vorm van ontspanning, ik ben zeker zes keer in de week met mijn camera op pad. En dat wil ik graag zo houden!”