Het leven van de Limburgse Bon Ackermans is altijd doordrenkt geweest van auto’s en racen. Met zijn vader bezocht hij verschillende Formule 1-races, waar ze Jos Verstappen zagen rijden. Als monteur voor Kroymans in de internationale Ferrari Challenge 360 ontmoette hij coureurs als Schumacher. “De liefde voor de auto, BMW in het bijzonder, en het racen blijven mijn drijfveren.”
Zijn passie voor auto’s begon al op jonge leeftijd. Elke maand mocht Bon van zijn moeder een Matchbox-autootje uitzoeken. “Als het kermis was, zelfs twee”, grinnikt hij. “Ook was ik altijd in de weer met Lego Technic-auto’s. De echte vonk sloeg over toen ik 13 jaar was. Mijn vader had net een gloednieuwe Opel Kadett GT/E en ik mocht er gewoon mee rijden op de parkeerplaats bij mijn opa en oma. Dit was mijn eerste kennismaking met autorijden. Ik leerde mijzelf schakelen en manoeuvreren.”
Remus-uitlaat
“Hierna volgde een periode van klooien aan Vespa’s en Puchjes en ging ik naar de MTS. Mijn eerste eigen auto kocht ik op mijn 19e, een helrode Opel Kadett GSI 1.8. Hoewel ik een budget had van 5000 gulden, kostte de auto er 4000 meer. Mijn vader stemde in toen hij zag hoe graag ik hem wilde. Ik bouwde deze standaard Kadett om met een zwarte lip, driespaaks 15 inch wielen met brede banden, een Remus-uitlaat en een Koni-schroefset rondom. Ook installeerde ik een champagnekleurig lederen interieur en was ik veel bezig met muziekinstallaties. Met deze Kadett bezocht ik automeetings en gingen we regelmatig naar de Nürburgring. Helaas werd de Kadett twee weken na de verkoop total loss gereden door de nieuwe eigenaar. Met het verzekeringsgeld kocht ik mijn eerste BMW, een E30 325i. Deze verkocht ik in 2000, waarna ik bijna een M3 E30 Cabrio kocht – een zeldzaamheid waarvan er slechts 769 zijn gebouwd. Hoewel het een prachtige auto was, wilde ik er mee op het circuit rijden; dat doe je immers niet met een cabrio.”
Supporten van autohobby
“Daarom kocht ik een E34 M5. Ik had er net nieuwe Michelins en een klasse 3-alarm op laten zetten, toen de auto tien dagen later van mijn oprit werd gestolen. De politie zei dat hij waarschijnlijk naar Polen was verscheept en in delen verkocht zou worden. Gelukkig keerde de verzekering een forse som uit en hiervan kocht ik weer een BMW, een E34 540i. Met deze auto deed ik mee aan een sprintwedstrijd op Zandvoort, waar ik tweede werd. Twee dagen later begaf de automaat het, waarschijnlijk door de belasting tijdens deze sprint. Na veel gedoe met de dealer en rechtsbijstand, kreeg ik een ruilbak van een 7-serie. Met het geld van die 540i kocht ik later de rode E30 terug die ik eerder verkocht had aan een vriend. Ik betaalde de helft van de prijs waarvoor ik hem ooit verkocht zodat ik hem kon ombouwen voor circuitgebruik. Gelukkig heb ik naast Nick twee schatten thuis, mijn vrouw Wanda en dochter Esmee, die me door dik en dun supporten in mijn autohobby.”
Zoon als navigator
“Oh ja, ik had ook nog een E21 BMW 323i met peperdure driedelige BBS-wielen die meer waard waren dan de auto. En heel kort stond er een E32 BMW 7-serie voor de deur, maar die heb ik maar verkocht, omdat Wanda er niet in wilde rijden. Tja, dan houdt het op, hè? Mijn huidige project is een BMW E36 320i. Deze E36 draagt de namen van mijn vader Huub, mijn zoon Nick en van mij. Hij is specifiek afgesteld voor circuitgebruik en voorzien van een Apex-schroefset, camberplaten, een kooi en Sparco-sportstoelen. De rolkooi wordt binnenkort wit gespoten en er komen nieuwe Schnitzer-wielen onder. Vorig jaar deden Nick en ik met deze E36 voor het eerst mee aan de lokale heuvelklim, Nick was navigator. Het was spannend, want ik wist niet precies hoe de auto remde of reed. Ondanks de onbekendheid met de auto ging het verrassend goed. Dit jaar hopen we weer deel te kunnen nemen aan de heuvelklim, in augustus. Ik vind het geweldig om deze autohobby met mijn zoon te kunnen delen, die nu ook zelf sleutelt en geïnteresseerd raakt in de autotechniek.”
