De voormalige bestuursvoorzitter van Bosal, Karel Bos (1928), is begin december overleden aan de gevolgen van Alzheimer. Hij werd 92 jaar. Dat maakte de huidige bestuursvoorzitter, tevens zoon en naamgenoot bekend.
We schrijven de jaren vijftig als de vader van Karel Bos (1928) hem vraagt een bedrijf in Zuid-Afrika op te richten, daarbij gebruikmakend van de al gevestigde merknaam Bosal. Het groeit tot de positie van de grootste uitlaatfabrikant aldaar, halverwege jaren zestig. Daarvoor kreeg hij in 2003 een eredoctoraat van de Universiteit van Stellenbosch.
Groei
Eenmaal terug in Europa werd hij in twee decennia tijd de grootste fabrikant van aftermarket uitlaatsystemen in Europa. De vervolgstap was om ook de eerste-montagemarkt te veroveren en daarna kwamen de trekhaken erbij. In 2006 kocht het bedrijf het in de trekhakenmarkt concurrerende Oris om zo naar een toppositie in Europa verder door te groeien.
Geboren ondernemer
Voorgaande wordt door zijn zoon in de necrologie toegeschreven aan een combinatie van hard werken, volharding en intuïtie. Dat deze geboren ondernemer af en toe zichzelf en zijn omgeving het leven moeilijk maakte door zijn temperament en scherpe tong blijft niet verzwegen. Tegelijkertijd herinnert hij zich diens charme, gevoeligheid en vriendelijkheid naar anderen toe.
Hij had een grote passie voor zeilen en zeilboten, maar ook voor het vliegen in en restaureren van vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog (speciaal Spitfires). Behalve in een eigen kunstcollectie kwam zijn kunstliefde tot uiting in verschillende bijdragen aan het Mauritshuis. Voor jonge ondernemers vervulde hij de rol van mentor en benefactor.
Karel Bos (1928) laat zijn vrouw Cornelia, kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen achter. Na de crematie zal hij worden bijgezet in het familiegraf.
0 reacties
Altijd een jongetje gebleven
Ik wist dat ie oud was, maar wist niet dat ie sterfelijk was. Karel Bos. Ik interviewde hem alweer dertig jaar geleden voor het eerst, op de AutoVakRAI in 1991. De rijzige Bos is misschien wel de grootste automotive ondernemer die Nederland ooit heeft voortgebracht.
Belangrijker: Bos beschikte over een wereldwijd netwerk in de industrie nog voor LinkedIn was uitgevonden. Dat kwam mij ooit heel goed van pas bij de 1994-editie van het jaarlijkse AutomobielManagement Congres. Het was de tijd van verregaande rationalisatie bij autoproducenten wereldwijd waarin Japanse managementprincipes, just-in-time-levering en lean production over elkaar heen buitelden. De vakbladen en zelfs de economiekaternen van dagbladen stonden er vol van.
Steevast dook daarin de naam op van de roemruchte supersaneerder José Ignacio López, die in 1993 aantrad als productie- en inkoopbaas van Volkswagen AG. Hij kwam van Opel/GM, waar in recordtijd was opgeklommen tot mondiale inkoopchef en de bijnaam ‘de wurger van Rüsselsheim’ verwierf, naar de stad waar Adam Opel ooit zijn automobielfabriek stichtte. Eenmaal bij de reus Volkswagen aanbeland wist de Spanjaard López zijn toeleveranciers uit te persen tot het pijn deed.
Goed, via Karel Bos wisten wij talk of the town López te strikken als keynote speaker van ons congres. Een trekker van de eerste orde, zo bleek. De grootste zaal van Amsterdam RAI was afgeladen vol. Voor López op moest, na de lunch, zaten wij achter de coulissen nog even koffie te drinken, López, Karel Bos, AM-uitgever Jaap Dik en ondergetekende. Tot het bijna tijd was. U moet op, zei ik tegen López. De kleine strakgetrokken supermanager stond direct op met een afgebeten ‘Vamos’. Waarop die van zijn stoel rijzende kolos van een Karel Bos hem lachend aanvulde met een olijk ‘a la playa’.
Die Karel. De koning was ook gewoon een jongetje gebleven.