Anis Jadib is een uitgesproken karakter. Een weldoener die een ‘Kast Vol Liefde’ bedacht en daadwerkelijk neerzette naast zijn bedrijf.
De ‘Kast Vol Liefde’ is gevuld met gratis basisbehoeften. Wie het nodig heeft mag er spullen uit meenemen. ‘Altijd in kansen en mogelijkheden denken’, ‘Ambitie is een werkwoord’, ‘Als je ervoor moet vechten, dan weet je wat het waard is’. Het zijn zomaar wat uitspraken die de Meppeler ondernemer door zijn betoog heen vlecht en vertellen wie hij is.
Inmiddels is hij twintig jaar ondernemer en gaat het hem goed, zoals hij zelf stelt. “Begrijp me niet verkeerd, ik ben gewoon een straatschoffie. Toen ik van school kwam kreeg ik alleen baantjes aangeboden van productiemedewerker tot schoonmaker. Meer keus was er niet, had ik niet. En heus, ik voel me nergens te goed voor, op zaterdag schrob ik hier ook de vloer”, aldus de ondernemer met Marokkaanse roots. “Ik vond en vind het simpelweg onjuist dat mensen je geen eerlijke kans geven om een mooie toekomst op te bouwen. Ik wist hoe ik het wilde omdat ik wist hoe ik het niet wilde. Er is nog nooit iemand weggegaan bij een van onze bedrijven omdat hij of zij het niet meer leuk had.”
Eindjes aan elkaar knopen
“Weet je wat het is, ik weeg geen tijd, heb geen targets, er zijn geen agenda’s die ik controleer, ik vraag niemand waar hij de hele dag is geweest. Niet vergeten waar je vandaan komt is in mijn optiek een heel belangrijk onderdeel van je toekomst. Ik weet wat mijn ouders hebben moeten opofferen in hun levens om hun kinderen het beste te kunnen geven. Tot mijn tiende woonde ik in Amsterdam, daarna kwamen we naar Meppel toe. Mijn ouders hebben altijd de eindjes aan elkaar moeten knopen, maar… we zijn nooit met honger naar bed gegaan. Een moslim zegt: je bent dankbaar voor wat je hebt. Je bent dankbaar voor een beetje, voor een beetje meer en voor een beetje minder.”
Rijst, pasta en knuffels
In het Meppeler bedrijfspand zijn alle bedrijven van Anis ondergebracht. Opvallend is de enorme ruimte die is ingericht met allerlei gezellige zitjes. Hij vervolgt: “Iedereen is welkom hier. Er is een kop koffie, een luisterend oor en vooral: altijd vriendelijkheid. Nu ik in de mogelijkheid ben om iets terug te kunnen geven, vind ik het een eervol iets dat ik het kan doen. Jazeker, hiermee bedoel ik de ‘Kast Vol Liefde’ die we naast ons bedrijfspand hebben geplaatst.
‘De mensen die naar deze kast komen zijn voor mij de helden van de maatschappij’
Het is een kast – zonder slot – die 24/7 beschikbaar is voor mensen die basisbehoeften nodig hebben. Iedereen kan pakken wat hij wil. Denk aan zaken als wc-papier, maandverband, tandenborstels, rijst, pasta en knuffels. Niets is zeker in het leven, hè. Wie zegt dat ik die kast over een paar jaar niet zelf nodig heb? Dan is het toch geweldig fijn dat je er gebruik van kan maken? Met die gedachte is ‘ie er gekomen. Maar natuurlijk is het vreselijk dat ‘ie er moest komen…”
Pak wat je wilt
“Het is hemeltergend wie er allemaal op zo’n kast afkomen. Besef goed, zelfs in je eigen huis kun je je schamen. Vanaf het moment dat je thuis opstaat uit je stoel en weet dat je naar deze kast gaat, móet. Elke stap die je zet is een stap naar hoop maar ook een stap van teleurstelling. Als je de spulletjes haalt omdat alleen jij honger hebt, dan is het tot daaraantoe. Voor jezelf verdraag je het meeste. Maar als je kinderen zeggen dat ze honger hebben, dan wordt het een heel ander verhaal. De mensen die naar deze kast komen zijn voor mij de helden van de maatschappij.”
Beeld je het eens in: “Laatst sprak ik een man met een zieke vrouw naast zich en twee kinderen op de achterbank. Hij vroeg of hij wat mocht pakken uit de kast. ‘Natuurlijk, dat hoef je niet te vragen, man’. ‘Ja’, zei hij, ‘Maar het is een beetje raar. Ik werk als vrachtwagenchauffeur ruim 70 uur in de week. Maar ik ben moe. We komen niet meer rond. Ik zie het niet meer.’ Dan breekt mijn hart. Je wilt niet weten hoe zwaar die paar boodschappen wegen voor zo’n man. Ik zei tegen hem: ‘Pak wat je wilt. En als je hierheen komt, dan met opgeheven hoofd. Want, je bent een held dat je dit doet.’ Wanneer je iemand vertelt dat het oké is en hem ervan overtuigt dat hij de juiste beslissingen neemt, dan verandert schaamte in overlevingsdrang. Want ja, het liefst komen ze anoniem, in het donker, of in de weekends. Maandag is de kast steevast volledig leeg. Door tegen hem te zeggen: ‘Wil je een kop koffie? Wat leuk dat je er bent. Kom binnen, daar is het warm.’ Ineens ben je geen armoedzaaier meer, maar ben je weer mens.”
Zaadjes planten
“Benadering is alles. Dat is wat die kast is en doet. Laat mensen in hun waarde en doe wat nodig is. Op die manier kun je mooie dingen doen. Ik doe het graag en ja, uit eigen zak. Maar dat is niet belangrijk. Zolang ik het kan, ben ik bereid te dragen. Ik heb vier kinderen van 3 tot 12 jaar en zij snappen heel goed wat papa doet. Ik vind het belangrijk om ze te laten zien dat je er voor anderen bent. Ik plant graag zaadjes voor de komende generaties. Denken vanuit sociaal maatschappelijk perspectief, compassie hebben voor de medemens, dát is voor mij het enige wat waarde heeft en waar het uiteindelijk om draait in het leven.”
