Toen hij het zich kon veroorloven kocht Joop Iriks een auto die refereert aan zijn jeugd. De auto moest bovendien het visitekaartje van zijn Peugeot-dealerbedrijf worden. Iriks: “Door deze auto te rijden zei ik indirect: Kijk eens, die oude Peugeots, ze rijden nog steeds. De 504 Cabrio voelt alsof hij rondom mij is gemaakt.”
Peugeot heeft de 504, onder druk van de markt, razendsnel geïntroduceerd. De berline en break waren er al vlot, maar de coupé en cabriolet waren er nog niet. Het verhaal gaat dat de 504 bij Pininfarina op de plank lag voor Ferrari. Zij hadden echter te weinig mogelijkheden om hun motoren er in kwijt te kunnen, één plus één is twee. In 1998 kocht Iriks zijn eerste, een witte 504 2.0 liter Cabrio met kunststof bumpers. “Binnen een week lag hij helemaal uit elkaar. Ik wilde ‘m zo mooi en perfect mogelijk maken. Heus, het heeft me goudgeld gekost, maar ik had wel het 504-virus te pakken. Vervolgens ben ik naar een 2.7 liter V6 op zoek gegaan, de andere motorisering die Peugeot leverde. Ik reed ermee bij een makelaar in Friesland en toen wist ik: die moet ik hebben. Het heeft me een jaar gekost om die auto bij ‘m los te peuteren. Hij wilde er eigenlijk geen afstand van doen.”Oude rommel?
“Met deze twee auto’s in mijn bezit wist ik dat ik met de 504’s verder wilde gaan. Uit passie en hobby en pure liefhebberij. In beide dealerbedrijven stond een 504 Cabrio. Aanvankelijk zeiden de verkopers: Wat moeten we met die oude rommel? Totdat er potentiële klanten zeiden: Och ja, mijn vader, mijn opa, mijn neef, die had er zo ééntje! Er was gelijk herkenning op de showroomvloer. Nostalgie, daar draait het om en dat is nu eenmaal onbetaalbaar.” Eind 2012 heeft Iriks zijn bedrijven verkocht, ínclusief zijn 504’s. “Ik was even klaar en nam een sabbatical. Tot ik een half jaar later werd benaderd door een Fransman die tien jaar eerder een 504 Cabrio bij mij had gekocht. Die ging hij zijn zoon schenken en zelf wilde hij een andere bij me kopen. Dat kon ik toch wel voor hem regelen? Schoorvoetend ging ik op pad en ik kreeg er gelijk weer schik in, dus ik pikte mijn oude hobby weer op.”Joie de vivre
Iriks koopt zijn auto’s in heel Europa en ze gaan vervolgens de wereld over. “Ik sta ik in het wereldje inmiddels bekend als ‘Mister Cinq Cent Quatre’. En nee, het heeft niet zozeer met een Peugeot-hart te maken. De 504 is vooral een tijdloze auto en dat spreekt mij zo aan. Je kunt instappen en moeiteloos naar Zuid-Frankrijk rijden. Deze auto’s refereren aan het joie de vivre-gevoel. Niet aan ‘kijk mij eens dik doen’. Het zijn onderscheidende auto’s voor mensen die het leven vieren. Het karakter van de 504 sluit hier naadloos op aan; zoeven, glijden en niet als eerste weg hoeven zijn bij het verkeerslicht.”‘Het gaat mij vooral om het verhaal. Geen verhaal? Dan kan ik ‘m zomaar laten staan.’
Mister Cinq Cent Quatre maakt geen auto’s voor puristen. “Weet je, ik ben redelijk eigenwijs. Oftewel, ik kies de kleur die ik de auto recht vind doen. Dat kan zomaar een 406-kleur zijn. Of als jij mokkabruin een mooie kleur vindt, dan maken we ‘m toch zo, big deal. Ik maak ze beter dan nieuw uit de fabriek, met veel meer aandacht en passie, dat durf ik gerust te beweren. Mensen zijn vaak bang voor roest, maar dat ontkracht ik met mijn auto’s.” Koop je bij Iriks een auto, dan koopt hij hem binnen twee jaar van je terug. “En de prijs, die bepalen we vóóraf. Daar komt bij, ik heb geen verdienmodel dus ik bied ze aan voor een faire prijs. Dan koop je dus een auto waar je gegarandeerd een hoop plezier aan zult beleven. Ik ga een auto altijd zelf bekijken. Het kan een prachtexemplaar zijn, maar het gaat mij vooral om het verhaal. Geen verhaal? Dan kan ik ‘m zomaar laten staan.”Mevrouw God
“Ik zal nooit vergeten dat ik een auto kocht van de Vlaamse mevrouw God. Zij had haar vaders 504 cabrio geërfd. Voor deze auto heb ik veel meer betaald dan dat ik me had voorgenomen, maar de reden was een fraai gevulde ordner. Vader God was namelijk een accountant en had vanaf dag één werkelijk álles gedocumenteerd. Al zijn tankbeurten, blikjes olie, het parkeergeld, alles, alles! Echt heel uniek. Met deze auto heb ik overigens meegedaan aan de Transasia Classic-rally, 17.000 kilometers in totaal. En geen centje pijn hè. Want ja, feitelijk zit je de hele reis op een zwevend tapijt.” Momenteel bouwt Iriks een 504 op waarin een Lexus 400 V8-motor komt. “Het gaat me niet om de pk’s, maar om het soevereine rijden. Niemand ziet aan de buitenkant wat voor motor erin ligt. Dat vind ik leuke projecten om mee bezig te zijn. De volgende fase is om een coupé of cabriolet elektrisch te maken. Ik wil hiermee vooral uitdragen dat autorijden zo vreselijk gaaf is en dat lukt me aardig op deze manier. In mijn passie doe ik wat ik leuk vind en dat merken de mensen gelukkig op.”
