Wanneer je ouders al 55 jaar onafgebroken Renault rijden (!), dan is de kans best aanwezig dat je als zoon iets meekrijgt van de liefde voor het Franse merk. Dat ‘iets’ werd in het geval van Tom Bruinink, de zoon in kwestie, ‘een heleboel’.

Het klinkt bijna ongelofelijk: 55 jaar aaneen Renault rijden. “Toch is het zo. Het begon met een Renault 4, toen de R6, de Express, de Clio, de Twingo en ga zo maar door. Op de achterbank van een 4’tje ben ik grootgebracht. Als zesjarige ging ik al met mijn vader mee naar de Renault-garage en zag daar alle soorten modelautootjes staan. Mijn interesse in het merk Renault begon bovengemiddeld te worden toen ik zelf modelauto’s ging verzamelen, Renault-boekjes besloot te bewaren, bij de dealer langs ging tijdens shows en er jaarboeken ophaalde. Je kunt wel stellen dat ik een onvoorwaardelijke liefde voor Renault heb ontwikkeld. Voor de R4 in het bijzonder”, aldus Tom.

550 Leden

Hij vervolgt: “Vroeger, in 1963, was er ook al een Renault 4-club, ‘De Vrijbuiter’. Daar was mijn vader met zijn ‘4’ lid van en Renault Nederland had die club in beheer. Later werd het de club voor alle Renault-rijders. In 1991 stond er een groep enthousiastelingen op uit de omgeving van Enschede die weer iets specifieks met de R4 wilden doen. Het werd een magazine dat – hoe toepasselijk – ‘De Vrijbuiter’ werd genoemd. Ik zag het eerste nummer, werd gelijk enthousiast en ik wilde er maar wat graag voor schrijven. Inmiddels hebben we eind vorig jaar nummer 104 uitgebracht en lever ik als redacteur bijdragen sinds editie 2. De laatste jaren ben ik ook eindredacteur en is het blad behoorlijk geüpgraded. Het blad, dat viermaal per jaar verschijnt, is bedoeld voor onze 550 leden. Het magazine is voor Renault 4-liefhebbers en voor afgeleide auto’s zoals de Renault 6 en Renault Rodéo. Dat zijn de clubauto’s.”

Internationale animo

Ironisch genoeg heeft Tom zelf nooit een R4 gehad. Het is een auto die je toch graag binnen wilt stallen en door het gebrek aan een goede schuur is het er nooit van gekomen. Wat grijpt hem dan toch zo aan in de auto? Tom: “Dat het zo’n vriendelijke alleskunner is en voor zijn tijd vooruitstrevend. Zo was het de eerste Renault-personenauto met voorwielaandrijving, heeft de R4 een gesloten koelsysteem, die kenmerkende vijfde deur en een uitneembare achterbank. Het is heus een reuze handige auto. Het was de directe concurrent van de eend, maar hij bood veel meer. Grappig genoeg zijn er van de 2CV 5 miljoen stuks gemaakt, van de Renault 4 maar liefst 8,3 miljoen. Terwijl de 2CV nu meer als klassieker te boek staat. Hoe dan ook, de R4 is wereldwijd geliefd en graag gezien. Hij is in meer dan 100 landen verkocht en er stonden fabrieken in wel 35 landen.”  

‘Italianen, Fransen, Marokkanen, ze willen gewoon in ons Nederlandse blaadje staan.’

  “Je komt ze dan ook overal nog tegen, in Argentinië, Colombia en Tasmanië rijden ze nog doodleuk rond. Dat maakt de R4 in mijn ogen zo bijzonder. Precies dat probeer ik in ‘De Vrijbuiter’ naar voren te brengen. Door met buitenlandse eigenaren in contact te komen, week ik nieuwe, mooie verhalen los. Daar schrijf ik maar wat graag over. Ik zou wel honderd bladzijden per nummer kunnen vullen, hoor. Er is stof genoeg. Een mooi blad maken kost nu eenmaal geld, dus ik haal ook de adverteerders binnen. Vaak stuur ik een boekje op en als men het ziet is de reactie doorgaans: ‘Oh, ik weet al genoeg, daar wil ik wel in staan.’ Zelfs internationaal hè? Italianen, Fransen, Marokkanen, ze willen gewoon in ons Nederlandse blaadje staan. Jazeker, het is allemaal liefdewerk oud papier. Ik ben er gemiddeld dagelijks een uurtje mee bezig. Richting de deadline is het meer, maar dat is logisch.”

Russische slager

“Een bijzonder verhaal dat me altijd is bijgebleven? Ik was een R4 uit Moskou op het spoor gekomen, oorspronkelijk een Nederlandse auto. Die huidige eigenaar had foto’s van de auto op Nederlands kenteken. Toen we het natrokken bleek dat het kenteken bij een Lada hoorde. Die auto was daar dus op een rare manier terechtgekomen. Hij behoorde toe aan een Russische slager in Nederland die terug wilde naar zijn geboorteland. Daarna is de auto een eigen leven gaan leiden. Die eigenaar benaderde mij later weer voor een ring voor de koplamp en ik bracht ‘m op mijn beurt in contact met een Italiaanse adverteerder in ons blad. Mooi hè, hoe liefhebbers elkaar op die manier kunnen helpen. Mijn favoriete R4 is de Renault 4 Safari in een specifieke lichtblauwe kleur, die was exclusief voor dit model. Er zijn er weinig van gebouwd tussen 1974 en 1976. Mijn vrouw deelt mijn Renault-liefde trouwens niet. Wel zijn we getrouwd in een roze Renault 4CV – zo één met het motortje achterin. Ik kreeg mijn zin met de Renault, geleend van een Belgische lezer, zij met haar lievelingskleur roze!”

BINNEN KANTOORUREN “Ik ben service-adviseur bij A-Point. A-Point is een onderdeel van Pon Dealer Groep met meerdere vestigingen in regio Amsterdam en Flevoland en voert alle merken van de Volkswagen Groep. Iets heel anders dan mijn Renault-liefhebberij. Ze zeggen dat ik de mooiste werkorders maak; duidelijk, goede opbouw, mooie zinnen. Misschien helpt het!”