In ons bedrijf is pa van het equipment. Hij vindt het altijd leuk om mee bezig te zijn, ook al hebben we niks nieuws nodig.

Autoprof Hardenberg staat elk jaar op ons afsprakenlijstje. Praatje maken met de leveranciers, oriënteren op wat er nu weer bedacht is. Als liefhebber blijft mijn vader meestal wel aan iets hangen. Een testkastje, een bazooka om de hiel op de velg te schieten, een machientje om bandenspanningssensoren in te leren. Geen equipment van tienduizend euro hoor, daar denk je natuurlijk wel wat langer over na. We hebben vijf hefbruggen in de werkplaats, alles een paar jaar oud. Het mooie is dat er geen elektronica in zit, enkel een display bij het aan/uit-knopje. De voorgangers waren juist wél uitgerust met een computer. Ik heb daar niks mee bij bruggen, daar hou ik het liever eenvoudig. Hydraulische beveiliging bijvoorbeeld. Als links zakt, dan zakt rechts ook, schuin kan niet. Bij de vorige zat het oogje wel eens scheef, dan wou-ie niet meer zakken of omhoog en dan moest je ‘m resetten, kabeltje lostrekken. Wat we nu hebben staan, is gewoon het basisprincipe van heffen. Met standaard lagers die je overal kunt halen. Werkt perfect. Begin maart hebben we een EOBD-scanner gekocht, met 7 inch touchscreen en informatie over modellen van 22 autofabrikanten. Is een actie van pa geweest. We hadden al een diagnosetester van een Europees A-merk. Die is ten opzichte van de nieuwe veel uitgebreider in zijn gegevens, maar daardoor ook langzamer en minder handzaam.  Bovendien heeft mijn vader wat met dit tweede merk. Hij is er blij mee. Pass Thru is een mooie ontwikkeling, maar voor ons nog een stap te ver. Als we er met een foutcode niet zelf uitkomen of moeten inleren, gaan we naar een bevriende specialist in diagnose. Onlangs is er hier nog een nieuwe balanceermachine gekomen. De vorige ging kapot, drie weken nadat we een compleet nieuwe testkast hadden gekocht. Was echter nog niet geleverd, dus bij de leverancier hebben we met terugwerkende kracht het bedrag van die extra aanschaf kunnen koppelen aan de oorspronkelijke deal. Meteen ook maar de nieuwste update voor de uitlijnmachine en de kalibratie voor het roetfilter gedaan. Bij uitlijnapparatuur houden we het voorlopig op 2D. Onze apparatuur is drie jaar oud, werkt prima. Uiteraard ken ik de systemen waarbij je even over de platen rijdt en binnen een paar seconden het resultaat hebt. Bij ons duurt dat allemaal een stukje langer. Maar de aanschafkosten van 3D vinden we niet opwegen tegen de omzet die we uit dit soort werk halen, daarvoor doen we gewoon te weinig aantallen. En tegen de tijd dat we de investering in het nieuwste van het nieuwste eruit hebben, is de machine misschien defect. Mijn vader is nu bezig met een Mercedes 350 SLK, met V6-motor. Daar moet een nieuwe balans-as in. Er is speciaal gereedschap nodig om de kettingeindes aan elkaar te persen, nadat-ie door het blok is gelust. Dat persen doen we in overleg met de dealer, bij wie we ook de originele onderdelen kopen. Als je een balans-as van 1200 euro aanschaft, mag je wel even het gereedschap lenen, vind ik. Gelukkig zijn de lijnen in de regio kort. ‘Kun je me uit de brand helpen? Ik moet een stuurhoeksensor ingeleerd hebben en het wil mij zelf niet lukken’. Zo gaat dat hier. Deze column verscheen eerder deze maand in editie 5 van Aftersales Magazine.