Als we de racecarrière van Patrick Andriessen (40) van A tot Z zouden beschrijven, dan kwamen we met acht pagina’s nog niet uit. Zijn gemotoriseerd relaas hoort zich dan ook aan als een razend spannend jongensboekverhaal.

Van de vele wensdromen uit zijn jeugd zijn er gaandeweg flink wat ingelost, met een klinkende Dakar-overwinning als kroon op ’t race-oeuvre. “Op mijn achttiende was ik nuchter genoeg om te weten dat de formule 1 niet haalbaar zou zijn. Wat niet wil niet zeggen dat ik het niet heb geprobeerd.” Een jaar of zes was Andriessen toen hij zijn vader mededeelde dat hij wilde gaan motorcrossen. “Pa was daar beslist geen voorstander van, hij vond het toch wat gevaarlijk voor zo’n jong ventje”, aldus Andriessen. “Via via wist hij als alternatief een leuke kart te regelen, dat vond mijn vader stiekem ook erg leuk, dus zonder enige kennis stond er een kartje voor me klaar. Nou ja, kartje. Het ding bleek véél te snel voor me. Dus kocht pa een kart die wel geschikt was voor een mannetje van mijn leeftijd. Het bleek een gouden greep, want vervolgens heb ik van mijn zevende tot mijn achttiende heel fanatiek gekart op hoog niveau. In een camper met aanhanger trokken we heel Europa door met het gezin. Doordeweeks was het voor mijn vader hard werken in de zaak en in de weekenden gingen we de hort op.”

Trulli en Fisichella

“Mijn eerste Nederlands kampioenschap won ik in 1991, waarna ik fabrieksrijder werd bij een Deens team met een tweede plaats in het Europees kampioenschap tot gevolg. Deze beide kampioenschappen heb ik later nogmaals behaald en ik werd vierde in 1995 bij de World Cup. Het klinkt bizar, maar ik hield mannen als Trulli en Fisichella achter me, coureurs die later in de F1 terecht zijn gekomen. Inderdaad, ik was best succesvol en het was ronduit een schitterende tijd met veel hoogtepunten. Wel heb ik altijd de nuchterheid – typisch Hollands? – gehad van: de kans dat ik de F1 ga halen is wel héél erg klein. Daarvoor is meer nodig dan talent alleen, daar was ik al vrij snel achter. Op mijn achttiende ben ik dan ook gaan karten én racen in de Formule Renault. Hoe hectisch dat was? Ik herinner me nog een voorval met Pinksteren; mijn eerste autorace was op maandag op Zandvoort. Maar ik had ook een wedstrijd voor het Europees kampioenschap in Italië te rijden, nota bene op zondag! Een collega was naar Italië gekomen, laadde mij ’s avonds na de race in en reed me in één rechte lijn naar Zandvoort waar ik zondag gewoon kon starten. Achteraan, dat wel, want ik had me natuurlijk niet gekwalificeerd. Maar goed, ik stond er wel. Zo ging dat in die tijd.”

Kroonstuk

Dat het zakelijke talent er ook al vroeg in zat bij Andriessen, werd wel duidelijk toen hij besloot zelf een team op te richten. In 1996 kocht hij een auto bij Frits van Eerd zodat hij het ‘zelf kon doen’. Andriessen: “Ik wilde mezelf niet inkopen bij een team, dus ik reed op eigen houtje het Nederlands en Duits kampioenschap. Dat groeide maar door en dus ben ik tot en met 1999 doorgegaan met racen en het verhuren van auto’s. Het jaar 2000 zou de doorbraak moeten worden, er waren al twee nieuwe Formule Renaults besteld. Helaas haakte de hoofdsponsor op het allerlaatste moment af en moest ik stoppen met de autosport. De jaren erop volgde er diverse aanbiedingen om te komen rijden, onder meer in toerwagens en in 2003 weer Formule Renault. Het bracht niet de successen waar ik op hoopte, dus ik besloot om me volledig op ons bedrijf TBA Test Equipment Nederland te richten. Maar goed, het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dus kroop ik in 2012 weer achter het racestuur. Ditmaal alleen van een Dakar-truck!  

‘De 2012-winst in de Dakar-truck is het absolute kroonstuk op mijn racecarrière’

  De overwinning in de T4-3-klasse zou het kroonstuk op mijn sportieve carrière worden, iets om nooit te vergeten. Hierna maakte ik nog een zijstap naar het autocrossen en sinds 2015 ben ik een nieuwe race-uitdaging aangegaan: rijden in de Youngtimer Touring Car Challenge in een Renault Alpine V6 Turbo. De YTCC is een raceserie met internationale allure, we rijden bijvoorbeeld op Spa Francorchamps, Hockenheim, Le Mans en Zolder. Ik ben altijd eigenwijs geweest qua keuzes van auto’s. Vooral niet te makkelijk kiezen. Er rijden vooral veel E30’ M3 en 911’s mee, dus ik besloot voor een buitenbeentje te gaan, de Alpine. Ik kocht deze auto als wrak voor 4000 euro en ik heb ‘m volledig zelf opgebouwd. Helaas kom ik nog veel snelheid tekort, maar ik heb wel weer vreselijk veel lol. Er is een nieuwe motor onderweg en in mijn hoofd zitten nog veel ideeën die ik ga doorvoeren. Kortom, mij zullen ze nog veel zien op de nationale en internationale circuits.”

BINNEN KANTOORUREN Sinds 1978 behoort TBA Test Equipment Nederland tot de toonaangevende leveranciers van werkplaatsapparatuur. Als onderdeel van de Andriessen Groep zijn wij verantwoordelijk voor de verkoop en service van TEN-uitlaatgasemissieapparatuur, remmentestbanken en aircoservicestations. Het bedrijf telt inmiddels zo’n vijfentwintig medewerkers en is gevestigd in het Noord-Hollandse Baambrugge.