Na in de eigen regio te zijn gegroeid naar zes vestigingen gaat De Dorpsgarage nu als franchiseformule een landelijk netwerk opzetten dat in 2028 zo’n dertig vestigingen moet tellen. Dat roept vragen op die Ruben Elshof – die in 2009 het avontuur begon met de oprichting van Dorpsgarage Elshof – graag beantwoordt.
Je zou niet zeggen dat er in Nederland een tekort is aan garageformules. Alle grote onderdelendistributeurs hebben hun eigen formules, in verschillende smaken, en ondersteunen daarnaast de bekende formules van een belangrijke onderdelenfabrikant. Dan zijn er nog een flink aantal garageformules met een landelijke dekking. Toch vindt Ruben Elshof, samen met zijn compagnons Nieck van Dam en Alex Visser, dat al deze formules iets belangrijks over het hoofd zien: de mens.
Binnen het driemanschap brengt ieder zijn eigen expertise met zich mee. Ruben Elshof heeft uiteraard de eigen, jarenlange ervaring met zijn zes eigen vestigingen. Wat voegen de andere twee toe aan de formule?
“Nieck komt uit de onderdelenwereld. Hij is jarenlang mede-eigenaar geweest van een grossiersbedrijf. Daarvoor heeft hij bij Century gewerkt, bij Pon, en bij Lantinga, ook een grossiersbedrijf. Alex is natuurlijk bekend als oprichter van Claire Automotive Support, een softwareprogramma voor procesoptimalisatie dat wij zelf al tien jaar gebruiken. Daarnaast is hij binnen De Dorpsgarage betrokken bij een aantal andere trajecten, meer op menselijk vlak.”
Nieuwe generatie
En wat is het dan dat jullie bieden wat al die andere formules niet bieden?
“Wat Alex bij de implementatie van Claire met name heeft gemerkt, is dat je wel ergens een tool naar binnen kunt gooien, maar dat het de mensen zijn die het moeten doen, die ermee moeten leren werken. Dat is veel moeilijker dan die tool maken. Hoe krijg je een groep zo ver dat ze op een andere manier gaan werken?”
Nu kennen we de jongens uit de werkplaats als jongens van de gestampte pot. Hou het simpel, hou het concreet. Doen wat de klant vraagt. Hoe denk je die dan toch voor jullie mensgerichte formule te kunnen winnen?
“Kijk, we zijn allemaal mensen. We willen allemaal lekker werken, zonder veel gezeur, en het ook nog een beetje gezellig hebben met elkaar. Daar is soms wat meer voor nodig dan alleen maar technisch trainen. Natuurlijk moet je technisch trainen. De monteur moet snappen wat hij aan het doen is, maar de werkdruk is hoog. Er zijn te weinig monteurs. De klanten zijn veeleisend. Het moet snel. Prijsdruk en inflatie vormen ook nog eens een bedreiging voor betaalbare mobiliteit.
aarmee wordt het spel aan de balie steeds ingewikkelder. Hoe kunnen we er dan toch voor zorgen dat we allemaal om vijf uur naar huis kunnen, zonder stijf te staan van de stress? Dan moet de organisatie sterker staan, waardoor je mensen kunt vasthouden. Bij de zes vestigingen van De Dorpsgarage is het verloop nul. Iedereen blijft. Dat komt doordat we de mensen zich persoonlijk laten ontwikkelen. Daar hebben ze niet alleen op het werk wat aan, maar ook privé. Vroeger was het: niet lullen, maar poetsen. De nieuwe generatie werknemers is echt anders, hebben meer prikkels, ondervinden een grotere sociale druk. Ze willen ook geen vijf dagen meer werken. Bij ons werken ze allemaal vier dagen. We gooien ook nog steeds de zaak soms een dag dicht, om met elkaar wat leuks te doen. Veel bedrijven doen al jaren niks leuks meer voor het personeel, omdat ze het ‘veel te druk’ hebben. Een vrijdagmiddagborrel lukt soms nog net, maar dat zijn niet de bedrijven waar de jongere generatie graag wil werken. Van buitenaf denken mensen dat dit ten koste gaat van rendement, maar ondertussen hebben we het tegendeel bewezen. Dat zijn de paradoxen van het leven.”
Jullie deden de aankondiging dat De Dorpsgarage als franchiseformule beschikbaar komt afgelopen zomer. Zijn daar al reacties op gekomen?
“Jazeker. De eerste weken meldden zich al zo’n vijftien bedrijven aan. Met enkele daarvan hebben we al de eerste gesprekken gevoerd. En die kwamen inderdaad ook van buiten de regio, uit Rotterdam zelfs. Daar zit van alles tussen: grote en kleine bedrijven, ex-dealerbedrijven. Het is vooral opvallend dat de meeste al een formule hebben, maar daar ontevreden over zijn. De bestaande concepten hebben zich met name gefocust op inkoop van onderdelen en marketing. De kant van processen en mensen wordt daar over het hoofd gezien. Bestaande concepten zorgen er niet voor dat je je mensen houdt, dat je mensen zich prettig voelen in hun werk omdat ze goed met de systemen overweg kunnen, dat ze zich ontwikkelen in hun werk, dat ze een goede privé-werkbalans krijgen. Kortom: ze doen wat met seo, met ads op Google, maar ze doen niks met mensen. Zorgen dat mensen duurzaam aan het werk blijven, daar voorzien die concepten ook niet in, maar daar is wel behoefte aan.”
‘Hard’ franchise
Jullie zetten De Dorpsgarage als hard franchise in de markt. Hoe hard is hard?
“Het is harder dan de meeste andere concepten, maar niet zo hard als bijvoorbeeld McDonald’s. Wat we verplichten moet van toegevoegde waarde zijn voor het bedrijf. Dat bordje Dorpsgarage is niet het belangrijkste. Dat is buitenkant. De diepgang zit aan de binnenkant, de mensen in het autobedrijf. Waar je bijvoorbeeld helemaal vrij in bent, is de keuze van je grossier. Transparantie, door middel van onze ‘menukaart’, is een harde eis, maar je mag daarbinnen wel je eigen prijsstelling hebben. De factuur moet wel transparant zijn en begrijpelijk voor de klant. Je bent ook vrij om je eigen systemen te kiezen, maar in de praktijk blijkt dat Claire je daar wel heel erg bij helpt. En werkorders laten bestaan naast Claire, dat werkt niet. Daarnaast kun je altijd je eigen garagemanagementsysteem blijven draaien. Papierloos werken zullen we ook altijd stimuleren. En we zijn een concept voor de aftersales. We kunnen altijd wel een module voor de verkoop regelen, maar dat is niet de hoofdzaak. Uiteindelijk is het doel een infrastructuur die niet al te veel kost, die geautomatiseerd is en dienend voor de mensen die doen wat ze moeten doen: klanten goed helpen.”
Zo’n mensgerichte benadering van het autobedrijf vraagt van jullie, als organisatie, ook de nodige inzet. Hoe gaan jullie dat doen als de formule zich inderdaad uitbreidt tot zo’n dertig vestigingen?
“Dan zullen er bij ons ook mensen bij moeten. We beginnen nu met vijf, zes man. Dat zijn er al meer dan een formuleteam doorgaans telt. Vaak worden concepten met maar een paar mensen gedraaid. Dat kan ook wel, maar niet als je daar ook nog een mensgerichte benadering bij wil hebben. Het zijn concepten die sterk op cijfers sturen, maar dat zijn reactieve data, data achteraf. Met Claire kun je, op grond van historie, heel goed voorspellen. Bijvoorbeeld dat bij de vorige beurt al een aantekening is gemaakt over de staat van de remblokken, zodat die bij de volgende beurt direct besteld en gemonteerd kunnen worden.”
Om nog even terug te komen op het doel van dertig aangesloten bedrijven in 2028. Je noemde dat getal ook al toen Dorpsgarage Elshof in 2022 werd uitgeroepen tot BOVAG Onafhankelijk Autobedrijf van het Jaar en is je nadien blijven achtervolgen. Hoe hard mogen we je op dat getal straks afrekenen?
“Ja, die dertig is natuurlijk maar een getal. We willen groeien, dat is duidelijk. Dat geeft ons ook de financiële slagkracht om mooie dingen te doen. AI in de werkplaats vraagt ontwikkelen van systemen. Daar moet je wel in meekunnen. En dat is nog een reden om je aan te sluiten: je bent dan straks onderdeel van een groter geheel waarbinnen je niet alles meer alleen hoeft op te lossen.”
