Zijn dealerholdings wel toekomstproof?
In een tijd waarin grote, gevestigde retailers als V en D, Halfords en Schoenenreus op kantelen staan ga je je onwillekeurig ook afvragen of al die autoholdings wel zo degelijk in elkaar zitten. Aumacon zette ze voor Aftersales Magazine eens op een rijtje, of liever gezegd, in grafiekjes.
De gemiddelde dealer verdient geen geld meer. Het is niet voor niets dat dealervoorman Erik Tak begin dit jaar publiekelijk de stormbal hees. De kosten zijn te hoog, het aantal panden moet halveren. Voor de insiders bevatte die noodkreet weinig nieuws, de buitenwacht schrok en is voortaan gewaarschuwd.
Daarbij rijst tevens de vraag of het nog wel zo relevant is om van de ‘gemiddelde dealer’ te spreken. Al jaren toont onderzoek van Dealersupportnet immers aan dat er significant rendementsverschil is tussen kleine en grote dealers. En om het nog wat preciezer te zeggen: de resultaten van de vijftig grootste dealers (die we hier maar even ‘dealerholdings’ noemen) steken steeds verder uit boven die van de kleinere collega’s. Vooral de middelgrote dealers zitten in de gevarenzone. De allerkleinste dealers hebben ook vaak problemen, maar kunnen zich vaak wat beter aanpassen aan de marktomstandigheden.
Tot zover een grof beeld van het dealerlandschap. Blijft de vraag of die holdings het nou allemaal wel zo goed doen? Het antwoord op die vraag is ronduit ‘nee’. Ook onder de vijftig toppers blijken de verschillen soms verrassend groot.
Echec Koops Furness voorzien
Zie hier de grafieken in het volledige artikel en trek uw eigen conclusies. Zo hebben we de nieuwverkoop afgezet tegenover het aantal personeelsleden en het aantal vestigingen. Conclusie: er zijn holdings die fantastische parameters op de mat leggen en er zijn zorgenkinderen.
Zo is het faillissement van Koops Furness vanuit deze data (over 2013) gewoon te voorzien geweest: veel te veel personeel en veel te veel vestigingen in verhouding tot de omzet.
