Drie maanden geleden werd ik opa. Voor de eerste keer. Een gezonde kleinzoon met alles erop en eraan. Met mijn oudste dochter en haar man gaat het ook goed. Geen stress of andere rare bevaltrauma’s opgelopen. Je krijgt als kersverse opa onmiddellijk het stempel oud, vooral in je vrienden- en relatiekring. En niet te vergeten van je collega’s.
Ik was nog geen halve dag opa of ik kreeg al ‘de vraag’ hoe ik het vond om naast een oma wakker te worden. Na een paar weken ontving ik van een relatie een boekje vol uitspraken en anekdotes over mijn nieuw verworven opaschap. Waarom het wel en niet leuk is om een kleinkind te hebben. Wat ik allemaal moet gaan doen of juist niet. Er was één uitspraak, meer een Chinese wijsheid, die mij erg aansprak en die ik ook niet uit mijn hoofd kreeg. “De wijze oude man leunt bij het wandelen op de stok die hij in zijn jeugd heeft uitgesneden.”
Kort na het lezen van het boekje, zat ik op een zondagnamiddag, vlak voor Studio Sport, bij de lokale Chinees voor een portie babi pangang met witte rijst voor mij en mijn ‘oma’. Het was druk en de stoelen in de wachtruimte waren bezet. Voor de balie/ bar was ook geen ruimte meer, dus week ik uit naar een bankje vlak bij de keuken. Daar zat een al wat oudere Chinese man. Zo’n mager mannetje met een baardje, die vooral op een oude Chinese foto op zijn plaats is. We raakten in gesprek en ik vertelde hem van de uitspraak die ik had gelezen. Direct begon hij het uit te leggen. “De stok is de kennis die je in het verleden hebt opgedaan. De wijze oude man staat voor ervaring en de jeugd voor zowel verleden als toekomst. Het wandelen betekent op weg zijn naar de stip op de horizon. Je loopbaan of de strategische richting die een onderneming opgaat.”
Toen werd nummer 107 omgeroepen. Sambal bij meneer? En daar ging ik. Thuis met het bord op schoot en Ajax-Feyenoord op de televisie, vertelde ik ‘oma de vrouw’ wat de man me had verteld. Ze keek niet op van haar bord (voetbal interesseert haar niet) maar gaf direct het volgende antwoord: “Ik hoop dat er voldoende stokken zijn in de snel veranderende autobranche.” Ik word dus wakker naast een wijze oma. 
