Menig schrijver ervaart schrijven als lijden, maar soms is het juist het tegenovergestelde. Met plezier frustraties van je af schrijven, bij voorbeeld. De vraag is of de lezer er dan nog zo plezierig tegenaan kijkt. Wat voor de schrijver een vorm van therapie lijkt, wordt dan voor de ontvanger een bittere pil.

Beide dienen echter hetzelfde doel: beterschap, in dit kader, een gezondere bedrijfsvoering. Het is dan ook niet moeilijk om de vergelijking tussen zakelijke en fysieke gezondheid verder door te trekken. Neem een hot topic zoals overgewicht, waar volgens het CBS 41,5 procent van de Nederlanders mee worstelt (cijfers over 2012, recenter nog niet beschikbaar). In dertig jaar tijd is er dus een persoon per tien Nederlanders bijgekomen met overgewicht, want in 1981 was het nog één op drie. Van de noodzaak tot afvallen zijn de betrokkenen wel doordrongen, maar het vlees is letterlijk zwak.

Tegen beter weten in volharden in verkeerd gedrag is ook binnen de muren van onze branche gemeengoed. Niets menselijks is ons vreemd, nietwaar? Inderdaad ons, want mijn vlees is net zo zwak in het licht van de grote verleidingen al is overgewicht niet mijn valkuil.

In de basis, of het nu gaat om fysieke of zakelijke gezondheid, gaat het om verandermanagement. We kunnen nog zo vaak schrijven dat klanten op de eerste plek dienen te staan, dat de kerncijfers niet alleen van belang zijn als de jaarcijfers boven tafel komen bij de financiers, maar actief gebruikt moeten worden om op te kunnen sturen of dat werkplaatsfacturen actief verkocht moeten worden. Het is echter les één in verandermanagement dat degene die veranderen moet, wel zelf het besef moet hebben dat die verandering ook nodig is. Zonder dat besef ben je nergens, trek je aan een dood paard.

Vergelijk het met de verslavingszorg: kun je niet gedwongen in een kliniek behandelen en dan verwachten dat de verslaving weg is en weg blijft zodra de verslaafde terugkeert de in eigen vertrouwde omgeving met bijbehorende gewoontes. De noodzaak tot veranderen is inmiddels keihard tot het bewustzijn van de branche doorgedrongen, maar het onbewuste houdt oude gedragspatronen te veel in stand.