Dat Ivar Camps in zijn leven ooit een succesvolle limoncello-business zou opzetten, dat had hij nooit gedacht. Nu die uit de hand gelopen hobby er daadwerkelijk is, lijkt er geen weg meer terug. Sterker nog, de goedlachse Ivar blijft zijn bescheiden, hobbymatige ‘drankimperium’ uitbreiden en innoveren.
In de binnentuin van destilleerderij Weduwe Joustra in Sneek is het net ‘Klein Italië’. Het kwik tikt nipt de dertig graden aan, er klinkt gerinkel van lege flessen, her en der liggen vellen vol kleurige etiketten. Kannen vol fluorescerend gele vloeistof staan klaar om gulzig uitgeschonken te worden. Ivar Camps heeft vandaag zijn zoon, zus en zwager meegebracht als slagvaardige hulptroepen. Zijn zus, fluisterend: “Ivar moet soms een beetje worden afgeremd in zijn enthousiasme. En daar ben ik dan weer heel goed in.” Glimlachend gaat ze verder met het afvullen van de in totaal 205 lege nog etiketloze flessen. Eenmaal gezeten onder een verkoelend schaduwdoek steekt Ivar van wal en vertelt hij hoe zijn limoncello-avontuur begon.
Verkreukeld papiertje
“Als gezin zijn wij gek op ItaIië en een aantal jaren geleden logeerden wij in een agriturismo in Le Marche. In de keuken stond ‘La Mama’ te koken en ik vroeg haar dochter of ik bij haar moeder in de keuken kon meehelpen. Zij leerde me daar hoe je echte pastasaus maakt. Zij sprak alleen geen Engels en ik geen Italiaans, maar dat maakte niet uit. Ook maakte ze – zoals veel families daar doen – haar eigen limoncello. Later die avond kregen we er een glaasje van en aan het eind van de avond kreeg ik een verkreukeld papiertje in mijn handen geduwd met daarop haar eigen limoncello-recept. Thuis ging ik vlijtig aan de slag met als resultaat vijf flessen huisgemaakte limoncello. Tot mijn eigen verbazing wist ik het recept van ‘La Mama’ zelfs nog wat fijn te slijpen. Dat bleek wel tijdens een blindproeverij met wat vrienden. Uit in totaal zo’n tien soorten limoncello kwam mijn drankje als gedeelde nummer één uit de bus. Toen zei ik tegen mijzelf dat ik dan blijkbaar toch iets goeds doe!”
Goed spul
Door corona had Ivar extra tijd te besteden aan zijn ‘Campsello-project’. Ik werkte veel thuis, maar ook veel in Sneek waar mijn schoonouders een huisje hebben. In die tijd kwam ik in contact met ijssalon MIN12 uit Sneek. Altijd al was ik dol op hun heerlijke ijs, dus ik had ze een fles limoncello beloofd. Op weg naar hem ging ik nog even langs bij Weduwe Joustra, die een paar panden verderop zit en bekend is van het drankje Beerenburg. Daar ontmoette ik bedrijfsleider Steve Sibson. Nadat hij de limoncello had geproefd en zei: ‘Dat is best goed spul’ – wilde hij wel een avontuur met mij aangaan. De samenwerking met twee Friese ondernemingen was geboren. Ivar levert de citroenen en Weduwe Joustra de grondstoffen terwijl bij MIN12 de likeur wordt gemaakt. Het citroensap wordt vervolgens gebruikt bij het maken van ijs.”
Uitverkocht
“Steve zei dat het drankje nog lekkerder kon, maar dan moest ik nog betere alcohol en zuiverder water gebruiken. Hij kon me helpen aan alcohol die zuiverder is dan de Italiaanse, maar ze hadden geen vergunning om limoncello voor mij te maken. IJssalon MIN12 had die vergunning wél.
Inmiddels schilt Ivar Camps zo’n 60 citroenen per uur
Dus heb ik biologisch onbespoten citroenen afkomstig van boeren uit de Amalfikust laten overkomen en daarmee gingen we aan de slag. Ik zie mij nog zitten om 160 citroenen te schillen. Inmiddels ben ik er handig in, ik schil er nu zo’n zestig per uur. De schillen hebben zeven weken in de alcohol gelegen en toen gingen de vaten naar Weduwe Joustra. Daar hebben we de eerste 110 flessen gebotteld die in no-time waren uitverkocht via de sociale media en aan vrienden, kennissen relaties.”
Hert Bier
Ivar beschrijft het proces alsof iedereen met een citroen en wat alcohol een overheerlijke limoncello kan maken. Zo werkt het natuurlijk niet: “Je begint met het mengen van de alcohol en de gele schil van de citroen. Dat schillen gebeurt zogezegd met de hand. Doe het vooral niet te dik, want het witte van de citroen smaakt behoorlijk bitter. Vervolgens voeg je suikerwater toe, heel veel suikerwater. Om je een idee te geven: voor deze batch, nummer 6 alweer – in totaal zijn het 205 flessen vandaag – gebruiken we bijna 30 kilo suiker. Deze batch, we hebben er twee per jaar, is wat kleiner ditmaal. Waarom? We zijn een erg leuke en succesvolle samenwerking aangegaan met de Veluwse brouwerij Hert Bier (zie Buiten Kantooruren 02/2019 met Johan Graveland, MR). Een deel van de limoncello is gebruikt voor een nieuw speciaalbiertje, Limon Ciao geheten. Dus je ziet, de mogelijkheden met limoncello zijn nagenoeg eindeloos.”
