Een vriendin van Kristo van Amerongen maakte onderdeel uit van toneelvereniging Melodica’s in het Gelderse Ravenswaaij. “Van haar moest ik vooral komen kijken. Ze vond het echt iets voor mij. Aanvankelijk keek ik de kat een beetje uit de boom, maar uiteindelijk ben ik gaan kijken en wat ik zag beviel me wel. Zo ben ik beetje bij beetje toneelspeler geworden.”
Het jaar erop was er een klein rolletje voor Kristo: “Ik was een soort journalist. Ik had een notitieboekje bij me waarin ik aantekeningen moest maken. Na deze eerste rol kreeg ik de vraag of ik het jaar erop weer mee wilde doen. Dat is inmiddels tien jaar geleden en zo is mijn enthousiasme voor het toneelspelen sterker en sterker geworden. De rollen werden groter en natuurlijk werd ik steeds vrijer in mijn spel. Je moet in het begin zeker een bepaalde grens bij jezelf over, maar na tien jaar heb ik daar totaal geen last meer van. Bij dit stuk bijvoorbeeld – ik speel een 70-jarige rijke boer – kom ik op in zo’n ouderwetse, lange witte onderbroek. Nou geloof me, dat doet me dus helemaal niets. De schroom valt vanzelf wel weg, haha. Of ik de hoofdrol heb? Ach ja, je maakt zo’n voorstelling met elkaar. Ik vind het niet zo belangrijk of het de hoofdrol is of niet”, aldus een bescheiden Kristo.
Verkoopgesprekken
Kristo vervolgt: “Het zaadje is vermoedelijk geplant toen ik voor het eerst een podium betrad voor de musical op de basisschool. Dat toneel is iets magisch. En het leuke is, in de verkoop heb ik met mensen, klanten, te maken. Ik speel bij hen weliswaar geen rol, maar je moet het daar gezellig maken voor de mensen en dat doe je hier ook. Hier sta je ook op de voorgrond, ik weet niet of dat het precies is. Op het werk doen wij ook zo nu en dan rollenspellen, dan komen er acteurs en daarmee speel je verkoopgesprekken na. Dat is een mooie parallel naar deze hobby, ja. Het grappige is dat ik ook wel in andere toneelproducties heb gestaan en ik heb zelfs een rolletje bemachtigd in De Grote Sinterklaasfilm van 2020. Dat was erg leuk en leerzaam om te doen.”
Avondje uit
“Met elkaar – vanavond zijn we met negen personen – een stuk kunnen opvoeren en de mensen écht een avondje uit bezorgen, dát vind ik er zo leuk aan. Het kost weinig geld en het is heel laagdrempelig. De gezelligheid die wij hebben met elkaar tijdens de repetities vind ik net zo leuk. Ergens in augustus zijn wij begonnen met het lezen van de teksten van deze voorstelling ‘De Gouden Theepot’. Hoe vaker je het doorleest, hoe beter je een idee krijgt van wat het moet gaan worden. Gaandeweg ga je het toneel op en dan krijgt het vanzelf een vorm. Onze regisseur stuurt bij waar dat moet en we beschikken zelfs over een heuse souffleuse! Hoe wij aan de scripts komen voor onze toneelstukken? Die koop je kant-en-klaar. Heel soms kom je een dame of een heer tekort en dan schrijf je het script wat om, daar kom je altijd wel uit.”
Pittig
“Wij repeteren en spelen in het gebouw van de lokale accordeonvereniging. Lekker klein en kneuterig. Na de muziekvoorstelling komen wij met ons toneelstuk op de planken. In een klein dorpje als Ravenswaaij zit deze zaal echt afgeladen vol, twee keer over, met wel 170 mensen per avond.
‘Deze keer moest het wel van heel ver moest komen’
Ze blijven ook nog eens zitten, dat is helemaal fantastisch natuurlijk, haha! Wij repeteren eens per week, maar soms willen we nog wel twee of zelfs drie keer per week repeteren, vooral als de finale voorstelling eraan zit te komen. Of als er lastige stukken in zitten. Ik moet zeggen dat het deze keer van heel ver moest komen. De teksten waren namelijk best pittig en het was daarnaast voor mijn rol behoorlijk veel tekst.”
Divers
“Bij onze toneelvereniging spelen veel uiteenlopende mensen”, aldus Kristo. “Er is iemand bij die in het ziekenhuis werkt, iemand werkt in de supermarkt, twee hebben een eigen boerderij en weer iemand anders is gepensioneerd. Heel divers dus en dat maakt het ook zo leuk. Ik kan wel zeggen dat het clubje redelijk hetzelfde blijft. Het leuke is dat mijn dochter van 21 ook meespeelt, ik heb haar blijkbaar aangestoken. Het geeft haar plezier maar ook zelfvertrouwen, dat zegt ze. Dat begrijp ik maar al te goed. Heerlijk vind ik het toneelspelen, ik kan me er dan ook helemaal in verliezen.”
