Met de overname van VLT uit Etten-Leur door het Zweedse en beursgenoteerde Lagercrantz breekt voor ondernemer Theo van Leeuwen een nieuwe tijd aan. Met zijn 71 jaar gaat hij het rustiger aan doen, al blijft hij de branche vanaf de zijlijn nadrukkelijk volgen.
Toen eind vorig jaar bekend werd dat Van Leeuwen Test Group uit Etten-Leur van eigenaar veranderde (zie kader), was dat voor velen in de branche een onverwachte ontwikkeling. Eigenaar en ceo Theo van Leeuwen, die het door zijn vader Cornelis in 1958 opgerichte bedrijf in 2018 overnam, was zo verknocht met VLT dat hij nog heel lang zou doorgaan, was de verwachting. Nu de overnameperikelen achter de rug zijn, spreken we met Theo van Leeuwen over zijn belangrijke beslissing om het stuur van de onderneming uit handen te geven.
Waarom neem je afscheid van VLT?
“Ik kreeg helaas wat last van mijn gezondheid. Dat speelde in 2023 en was een serieus signaal om anders naar de toekomst te kijken. De situatie was niet levensbedreigend, maar wel zodanig dat ik op termijn mijn beperkingen zal hebben. Ik begon me af te vragen of ik de kar wel kon blijven trekken. Al snel kwam ik tot de conclusie dat ik eerder dan gedacht afscheid van VLT zou moeten nemen.”
Dat was ongetwijfeld een hard gelag?
“Jazeker. Je merkt opeens dat je ook maar een mens bent. Dan realiseer je je ook dat je verantwoordelijk bent voor je thuisfront, de directe familie en bovenal voor 140 medewerkers en hun gezinnen. En misschien het allerbelangrijkste: de klanten die hebben geïnvesteerd in onze testapparatuur, want zonder het vertrouwen van die klanten is er geen VLT. Tevreden klanten zijn loyale klanten en die komen terug als zij een nieuwe investering overwegen. Je bent nergens als klanten je bedrijf en je producten niet maximaal weten te waarderen, er vertrouwen in hebben dat de aanschaf van VLT-apparatuur de beste investering is die ze voor hun bedrijf doen. Daarom is het bieden van zekerheid belangrijk, onder andere door langere garantietermijnen, wat natuurlijk alleen kan als je voor de lange termijn duurzame apparatuur fabriceert. Kortom: ik wilde absoluut dat de continuïteit van de onderneming niet ter discussie zou staan.”
En dat lukt met de overname door Lagercrantz?
“Het is voor mij geruststellend om VLT toe te vertrouwen aan het ondersteunende management van Lagercrantz, waarvan ik weet dat ze de kernwaarden van VLT hoog zullen houden en onze medewerkers zullen ondersteunen bij het blijven leveren van producten van hoge kwaliteit en een hoog serviceniveau aan onze klanten. Dat laatste is net zo belangrijk als de productkwaliteit. De service-, onderhouds- en keuringsactiviteiten zijn een belangrijke dienstverlening. Daarin hebben wij een sterke positie opgebouwd met onze service- en onderhoudscontracten. Ja, VLT is absoluut in goede handen.”
Hoe voelde je je, toen de beslissing om te stoppen was genomen?
“Na 45 jaar stoppen met het stevig roken van sigaren was een makkelijkere beslissing dan om na 55 jaar te stoppen met werken. Begin 1969 had ik mijn eerste baantje bij het VLT van mijn vader: btw-lijsten maken. Daarna ben ik, medio jaren tachtig, met Autec begonnen. Dat was de periode waarin de apk werd geïntroduceerd. Na de Corona periode veranderde er veel. Ik beëindigde de activiteiten van Autec. Enerzijds vond ik Autec niet onderscheidend genoeg, anderzijds had ik het team nodig bij VLT. Mijn vader overleed bovendien kort nadat ik VLT had overgenomen en dan komt de focus toch net even anders te liggen.
‘Ik hoop af en toe de golfbaan weer op te kunnen zoeken. Ik ben echter wel het traditionele voorbeeld van iemand die er na een werkend leven achter komt dat hij te weinig hobby’s heeft’
Daarnaast zag ik dat de hevige competitie in de personenwagensector alleen maar tot dalende marges leidt. Zeker bij bedrijven die, zoals Autec, een relatief breed aanbod garageapparatuur op de markt brachten. De keuze om mij te concentreren op VLT was vooral een strategische beslissing. En dan loopt het toch allemaal anders.”
En moest je op zoek naar een nieuwe eigenaar.
“Daar is flink wat tijd in gaan zitten. Een specialistische fabrikant als VLT verdient een betrokken eigenaar. De basis voor de toekomst is natuurlijk de gevestigde marktpositie en de innovatieve slagkracht van VLT, dat hoogwaardige technische appratuur ontwikkelt en fabriceert. Dan is continuïteit voor de lange termijn het hoofdonderwerp als je naar een potentieel nieuwe eigenaar voor het winstgevende VLT gaat zoeken. Na een aantal gesprekken met geïnteresseerden is voor mij Lagercrantz toch wel de groep gebleken die een echte fit heeft met de langetermijnstrategie van VLT. De Zweden kijken niet alleen naar de winstmogelijkheden, maar juist naar het versterken van de internationale marktpositie en het op lange termijn blijven investeren in innovatie.”
Behalve als ceo van Autec en VLT was je ook een tijdlang actief lid van RAI Aftermarket, met name van de sectie Equipment.
“Samen met de andere leden en belanghebbenden hebben we onder andere het hefbruggenkeurmerk ontwikkeld en geïntroduceerd. Daarnaast hebben we samen met het RDW het Register Meetmiddelen Erkenningshouders (RME) opgezet. Bepaalde apk-meetmiddelen hebben een typegoedkeuring nodig. Die meetmiddelen moeten daarnaast periodiek gecontroleerd en geijkt worden. Om dit aan te tonen moet een apk-erkenningshouder beschikken over een geldig certificaat van herkeuring voor ieder meetmiddel dat de keurmeester gebruikt bij het uitvoeren van de apk. In het RME kunnen de onderzoeksgerechtigden de periodieke herkeuring van het meetmiddel digitaal aanmelden.”
Wat is jouw visie op de toekomst van de apk?
“Wij zijn als VLT altijd een trouwe sponsors en deelnemer geweest aan de CITA-conferenties. CITA is een wereldwijde organisatie waar overheden en geautoriseerde bedrijven regelgeving bespreken en voorbereiden als het om veilige mobiliteit gaat. Daar worden in overleg met de betrokken werkgroepen van de Verenigde Naties de wereldwijde spelregels ontwikkeld voor de apk, in CITA-taal: de PTI (periodic technical inspection). Tijdens zo’n meeting in Dubai en bij vervolgconferenties in Zagreb en Seoul werd geopperd de PTI of apk wellicht deels over the air te doen, een zogenaamde remote apk dus. Dat wordt vooral bepleit met autonoom rijdende auto’s in het achterhoofd.”
Hoe relevant is dit vandaag?
“Nog niet. Maar als onder druk van overheden of misschien zelfs autofabrikanten nadrukkelijk moet worden gecontroleerd op de voor de berijder ondersteunende rijveiligheidssystemen, dan kan het remote keuren een stap dichterbij komen. In het verlengde daarvan wordt er ook gesproken over een bij het kenteken behorend elektronisch apk-dossier, waarin bijvoorbeeld ook voor verzekeraars inzichtelijk wordt wie, waar en hoe aan een voertuig is gesleuteld, software geüpdatet en systemen zijn gekeurd. Het zijn echter nog discussiepunten en geen concrete actiepunten.”
Heeft dat gevolgen voor de werkplaatsen die de apk uitvoeren?
“Ik heb geen glazen bol natuurlijk, maar ik verwacht, los van de elektrificatie van het wagenpark, dat er door connectiviteit en digitalisering ontstane remote mogelijkheden steeds meer geïnvesteerd zal worden in volautomatische teststraten. We zien wat dat betreft allemaal de veranderingen op de werkplaatsen afkomen. Onduidelijk is welk tijdspad bewandeld zal worden. Dat maakt ondernemen in de aftersaleswereld complex. Een werkplaatsinvestering doe je niet voor de korte termijn. Dat is een langetermijnbeslissing, gebaseerd op een gekozen aftersalesbeleid. Het gaat er met name om vandaag te investeren in een effectieve, voor morgen toekomstbestendige en duurzame werkplaats.”
Wat ga je doen, nu de navelstreng met VLT is doorgeknipt?
“Dat weet ik eigenlijk nog niet. Het gaat voor mij ook erg snel allemaal. Mijn gezondheid heeft prioriteit, ik heb nog wat onroerend goed dat aandacht vereist en ik hoop af en toe de golfbaan weer op te kunnen zoeken. Ik ben echter wel het traditionele voorbeeld van iemand die er na een werkend leven achter komt dat hij te weinig hobby’s heeft”, zegt Theo van Leeuwen lachend.
