Buiten de kaders en vooral níet in hokjes denken. Zo staat de in Roermond geboren en getogen ondernemer Peter Brouwers het liefst in het leven. Brouwers kocht, niet gehinderd door enige horeca-ervaring, in een opwelling een hotel en grand café en maakte er zijn grootste hobby van. “De reden van het succes is waarschijnlijk dat niets moet, maar alles kan en mag.”
Hotel en Grand Café De Pauw ligt in hartje Roermond, het terras en een aantal kamers heeft uitzicht op de Roer en buiten corona is het een komen en gaan van binnen- en buitenlandse toeristen. Brouwers vertelt: “Veertien jaar geleden ging ik dit avontuur aan. Totaal ongepland, overigens. Het was in deze tijd van het jaar, ergens in november. Hier op dit pand lag een bodembeslag van de belastingdienst. Zo’n beetje alles werd geveild en daar had mijn vrouw van gehoord. Zij vond met name de kroonluchters erg mooi. Dus daar gingen we voor. Er waren nog wat andere mensen; die kwam voor de koffiemachine, de ander kwam voor het bestek en een aantal mensen kwam dus voor die kroonluchters. Ze zijn gemaakt door een Roermondse kopersmit, mijn vrouw zag het als een stukje Roermonds erfgoed en wilde ze maar wat graag bij ons thuis ophangen. Niemand wilde echter alles kopen dus werd er gevraagd wie interesse had in het geheel? Ik misschien, maar dat lag wel aan de prijs. Lang verhaal kort: ik bracht een bod uit. Als ik het met 1000 euro verhoogde, dan was de koop gesloten. ‘Verkocht, het pand is voor jou’, zei de curator. Ik weet het nog goed, mijn vrouw keek me en vroeg: ‘Peter, en nu dan?’ Ik antwoordde: ‘Tja, dat weet ik eigenlijk ook niet’.”
Verschillende niveaus
“Het mooie was dat de kelder zojuist nog voor duizenden euro’s met drank was aangevuld. De vorige eigenaar had niet het idee dat het pand zo snel verkocht zou worden. Nou goed, ik ben met de brouwerij om tafel gaan zitten, ben een nieuw contract aangegaan en zo zijn we doorgestart. Afgelopen maand is dat dus 14 jaar geleden. Een paar mensen van toen werken hier nu nog en heel veel mensen werken hier ook alweer 10 of 11 jaar.” Het tegendraadse, eigenwijze van Peter Brouwers vertaalt zich bovendien in de manier waarop hij met zijn mensen omgaat. Hij vertelt: “In alle drie de lockdowns ben ik volop mensen gaan werven. Overal werden bijvoorbeeld goede koks ontslagen en die wilde ik maar wat graag hebben. Wij hebben dan ook iedereen in dienst gehouden. Een maand geleden moesten we er nog een kok bij hebben, in de derde lockdown, het bedrijf draaide immers als een tierelier. Het is dan ook een prachtige locatie en een geliefde plek. Bij de Roermonders maar ook bij toeristen.
‘Als je in de cultuur van mijn bedrijven past en je werkt er drie maanden, dan blijf je voor je leven’
Nu heb ik drie uitstekende koks en als we straks weer volledig open mogen, dan heb ik een volle en sterke bezetting met de beste mensen. Dankzij die drie verschillende koks, kan ik straks toe naar een horecazaak waar je een hamburger kunt komen eten, maar ook een luxe maaltijd aan een tafel met kraakhelder tafellinnen. Of een hapje eten op het terras. Zo’n soort concept met verschillende niveaus op één plek zie ik eigenlijk nooit, dus wordt het de hoogste tijd dat we er in Roermond mee beginnen.”
Hobbyproject
Ook voor wat betreft mijn hobby denk ik niet graag in hokjes. Dat kán ik ook omdat ik in de loop der tijd allemaal mensen om mij heen heb verzameld die heel zelfstandig zijn. Die mensen stuur ik dan ook niet aan. Als er iets fout gaat dan lossen ze het onderling op. Als je in de cultuur van mijn bedrijven past en je werkt er drie maanden, dan blijf je voor je leven. Die vrijheid hebben velen nooit gehad bij hun vorige werkgevers. In al mijn bedrijven heb ik mijzelf overbodig gemaakt. Weet je wat het is, ik hoef niet per se iets te hebben met de branche of het bedrijf waar ik in stap. Sowieso geldt: als je een autoschadebedrijf kunt runnen, dan kun je alles. Kijk, dit horeca-avontuur ben ik echt aangegaan als hobbyproject, puur voor de liefhebberij. Gewoon omdat ik het leuk vind om met mensen om te gaan, om mensen te treffen. Ondanks het feit dat dit bedrijf een aparte bv is geworden, doe ik het er letterlijk bij. Nog altijd. Doordat het een hobby is, hoefde en moest er niets. Ik hoef er niet winstgevend mee zijn om brood op de plank te krijgen. Het leuke is wel dat dit hobbyproject is uitgegroeid tot één van de beste horecabedrijven van Roermond. Misschien wel om die reden; het moest niet, het kon.”
‘In al mijn bedrijven heb ik mijzelf overbodig gemaakt’
