In het autobedrijf van André Snippe hoor je de hele dag door vliegtuigen opstijgen. Niet heel verwonderlijk, want Vliegveld Hoogeveen ligt zo’n beetje in de voortuin van het autobedrijf. André: “Als ik aan het werk ben hoor ik elk toestel. Vroeger keek ik er niet naar om, maar nu kijk ik naar ieder opstijgend toestel en denk ik: Oh ja, dat is die en die.”
Eerst zag André helemaal niets in vliegen. “Ik was een schijterd en durfde helemaal niet in zo’n klein vliegtuigje te stappen. Als ik naast mijn kameraad zat dan was ik als een gek aan het zweten. Dat is helemaal niks voor mij, joh. Toch, na enig aandringen, zei hij: André kom, jij moet ook je brevet halen, dan gaan we samen met het vliegtuig op vakantie. Ik verklaarde hem voor gek. Maar goed, ik wilde niet meteen afhaken. Ik zei nog dat het niets voor mij was, maar goed, ik zal het doen.”
Eerst is André zelf wat lessen gaan nemen en tijdens de eerste les zat hij helemaal verkrampt in die kist, een Diamond Katana. “Mijn instructeur zei: Ach, dat had ik in het begin ook, het gaat vanzelf over. Ik weet het hoor, zo’n instructeur zit ernaast en grijpt heus wel in, maar die turbulentie vond ik helemaal niks. Het was warm weer en de warme lucht stijgt dan op en tikt elke keer onder tegen de vleugels aan en dan zit je in een laagdekker – dan zit je als het ware op de vleugels – en dan voel je die turbulentie nog veel sterker. Je moet het zo zien dat je in de lucht als het ware op een potlood balanceert: je beweegt alle kanten op en je moet het toestel zo recht mogelijk houden. Als je wat langer vliegt dan heb je dat gevoel niet meer.”
Vrijheid
“Maar inderdaad, mijn tweede les ging al een stuk beter en tijdens de derde les kon ik naar buiten kijken en sturen tegelijk. Jaaa, dit is het! Ik kon ontspannen en genieten van het uitzicht. Vanaf die derde les? Heb ik het alleen maar leuk gevonden. Halverwege mijn lessen zijn mijn maat en ik naar Duitsland gegaan en daar hebben we zelf een toestelletje gekocht, een Fascination D4 BK. Mooi toch? Wij dachten: We doen het gewoon! Nu vind ik het superleuk om te doen. Wat ik het mooiste vind van vliegen? De vrijheid. Je stijgt op en de wereld wordt kleiner en kleiner onder je, dat is een machtig mooi gevoel. Ik stijg hier op en je ziet direct Meppel, Giethoorn en Groningen al liggen. En bij een heldere dag zelfs Eemshaven aan de Waddenzee. Ik ben hier geboren en getogen dus ik ken de regio heel erg goed, dan is het extra mooi om alles van boven te kunnen bewonderen. Hier heb ik als kind altijd gespeeld, daar heb ik altijd zitten vissen.”
Laagvlieggebied
“In maart van dit jaar heb ik mijn brevet gehaald. Na de zomer willen mijn kameraad en ik op vakantie met het vliegtuig. We vliegen doorgaans op 2000-2500 foot, dat is zo’n 800 meter. Je moet altijd minimaal op 1000 foot boven de steden vliegen. Als er een toren staat van 100 meter, dan moet je naar 1100 foot. Achter Groningen is er een laagvlieggebied en daar mag je tot 100 foot gaan. Dat heb ik ook al eens gedaan. Bizar hoor, op 30 meter hoogte met 200 km/h vliegen tussen de boerderijen door vliegen. Dan lijkt het net of je aan het grasmaaien bent. Dat is echt machtig mooi, ja.”
‘In de lucht balanceer je als het ware op een potlood’
Met hun eigen vliegtuig, een Duits geregistreerde kist, mag André nog niet vliegen. “Hiervoor moet ik eerst mijn Duitse ultralight-brevet nog halen. Ik ben er al wel bijna, ik hoef nog maar een uurtje met een instructeur mee en dan heb ik het. Als het druk is op de zaak of met slecht weer ga ik niet vliegen. Je moet altijd zicht op de grond hebben. Daarom heb ik er ook twee jaar over gedaan. Ik probeer sowieso iedere week een keertje de lucht in te gaan.”
Vliegangst
“Nu vind ik het zelfs heel fijn om in de lucht te hangen. In principe mag ik zelfs in een Boeing vliegen, maar dan alleen als ik grondzicht heb. Ik ben in dit lestoestel al eens met mijn vriendin naar Duitsland geweest, naar Koblenz. Dat was een vlucht van 1,5 uur. We hebben in Koblenz overnacht en de dag erna vlogen we weer terug. Dat was op zich best bijzonder omdat mijn vriendin enorm veel last had van vliegangst. Inmiddels is dat helemaal voorbij en ooit willen we samen zelfs Europa door, van land naar land. Ze voelt zich heel erg veilig aan boord. Het vliegen in deze toestellen maakt mijn hoofd echt lekker leeg, het werkt als een uitlaatklep. Ik denk dan even helemaal nergens meer aan. Dat had ik ook altijd met motorrijden. Het leuke is dat je jezelf altijd blijft verbeteren. Enne, niet elke landing is een mooie. Je probeert natuurlijk wel altijd zo mooi mogelijk te landen. Voor mij is dat trouwens geen sport, maar voor mijn maat wel. Voor mij is het de sport om het ding heel te houden, haha!”
