In het rapport ‘Het wijdverbreide autobezit in Nederland’ geeft het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KiM) een overzicht van autobezit en -gebruik in Nederland en de gevolgen daarvan. Voornaamste conclusie: de Nederlander is voor vervoer steeds meer afhankelijk van de auto.

Het afgelopen decennium namen autobezit en autogebruik in steden af, maar stegen daarbuiten aanzienlijk. Nederland telde in 2020 zo’n 8,7 miljoen personenauto’s. Dat kwam neer op net iets meer dan één auto per huishouden. Een kwart van de huishoudens (26 procent) heeft geen auto. Een kwart hiervan (6 procent van het totale aantal huishoudens) wil geen eigen auto. Anderen hebben om verschillende redenen geen eigen auto, al dan niet gewild.

Het KiM stelt in het rapport te verwachten dat het totale autobezit nog langzaam zal toenemen, tot ongeveer 10 miljoen auto’s in 2040. Deze auto’s worden zwaarder, maar de kosten ervan voor hetzelfde type auto ten opzichte van het besteedbaar inkomen zullen dalen.

Noodzaak

Dat autobezit steeds meer een noodzaak wordt, wordt bevestigd door een enquête: 47 procent van de Nederlanders zegt steeds meer afhankelijk te worden van de auto. Eén op de drie Nederlanders ziet autobezit niet als vrije keuze, maar als noodzaak. Dat geldt met name voor de minder stedelijke gebieden. Alternatieven als deelauto’s zijn vooral in steden geconcentreerd.

Meer autobezit betekent automatisch meer autoproductie. Enerzijds is dat goed voor de werkgelegenheid, die de auto-industrie direct (in de autofabrieken) en indirect (bijvoorbeeld bij toeleveranciers en pomp-/laadstations) biedt; anderzijds leidt dit tot ecologische schade, die met de elektrificatie van het wagenpark verschuift van de gebruiks- naar de productiefase.

Lees voor deze en meer inzichten in het autobezit het volledige rapport.