Het bericht van Jans overlijden sloeg in als een bom. Natuurlijk, wij wisten dat hij ziek was, maar kort geleden ontmoetten een paar oud collega’s hem nog op een Vrooam-bijeenkomst en daar ontbraken z’n rake opmerkingen en z’n humor niet.

Zelf leerde ik Jan kennen in 1973 toen hij samen met een paar collega’s van de IMVA uit Utrecht onderdeel uitmaakte van het team dat succesvol Mintex remblokken en remvoering in de markt zette. Het eerste gesprek herinner ik me nog als de dag van gisteren. Het gesprek ging over arbeidsvoorwaarden. Als ras-verkoper had Jan z’n woordje klaar toen het om beloning en de auto-van-de-zaak ging. Het eerste vond hij belangrijker. Ik zal het nooit vergeten. “Geef me maar een kleinere auto en een dikker salaris” was, naar later bleek, een stereotype reactie voor Jan van Doorn. Ontwapenende humor, met een serieuze ondertoon. Vanaf 1973 tot 2011 heb ik, met een kleine onderbreking van twee jaar, het genoegen gehad 36 jaar lang intensief met hem samen te mogen werken. In 1985 kruisten onze wegen weer bij Van Heck & Co, waar we samen werkten aan de enorme groei die we daar doormaakten. Nieuwe concepten, productlijnen, geen zee ging te hoog. Jan was een meester in communicatie. Als het lastig werd was hij op z’n best. Hij slaagde er altijd in zakenpartners te overtuigen en enthousiast te krijgen voor nieuwe impulsen. Hij had de X-factor en slaagde erin een sterke persoonlijke band op te bouwen met al z’n belangrijke relaties. De vriendschappen die daaruit ontstonden zijn ook na z’n pensionering als directeur van Van Heck blijven bestaan. Zijn team van naaste medewerkers droeg hem op handen. Ondanks z’n verbale erupties als iets niet ging zoals hij wilde. Hij kon zich ontzettend kwaad maken, maar als het ‘uitgepraat’ was, bleef er bij hem niets hangen. Die eigenschap en z’n recht voor z’n raap benadering maakten hem tot een manager pur sang en een doelgerichte team player. Vooral bij de Fource-medewerkers die jarenlang met hem samen mochten werken, heerste grote verslagenheid toen het bericht van z’n overlijden hen bereikte. Vooral tijdens de vele keren dat we samen in de auto reisden leerde ik ‘Jan de familie-man’ kennen. Z’n vrouw Carla en z’n kinderen Sandor en Sascha waren z’n drijfveer voor succes en z’n vaste wil voor hen het allerbeste te willen. Het plotselinge overlijden van z’n zoon Sandor was dan ook een enorme slag voor hem en z’n gezin. Een slag die je als ouder niet te boven komt. We leefden met hem mee, maar voelden dat de pijn en het gemis altijd zouden blijven. Jan van Doorn heeft een grote bijdrage geleverd aan de groei en bloei van de Van Heck Groep. Z’n stijl van zakendoen was uniek en niet te kopiëren. Als directeur en collega onvergetelijk. Hij zal in onze herinnering blijven voortleven als een gepassioneerd vakman met het hart op de juiste plaats.