Kun je als bedrijf, als merk, alles voor iedereen zijn? Ik ben van mening dat dat onmogelijk is. En die mening werd afgelopen maanden flink onderstreept.
2019 was het jaar dat BMW de derde generatie van diens instapmodel lanceerde. De eerste (E87) was net even wat puurder dan de tweede, maar dat verschil is marginaal te noemen bij de kloof tussen de tweede (F20) en de derde generatie (F40).
De 1 was altijd een kleine 3-serie: achterwielaangedreven, een perfecte gewichtsverdeling tussen voor en achter. Met de kortere wielbasis en de centrale rijpositie geeft dat een unieke rijdynamiek. Juist in basisversies, in dagelijks verkeer. Dat weet ik uit ervaring, ik rijd al tien jaar 1-serie.
In 2004 werd de komst van de 1-serie (min of meer de 3-serie Compact uit de vorige eeuw opvolgend) ook zo aangekondigd: het enige alternatief in het C-segment, mét achterwielaandrijving. Anno 2019 gaat met een stuk dna de geloofwaardigheid het raam uit. De voordelen vallen in het niet bij alle nadelen.
De derde generatie heet 1-serie maar is een platte 2-serie Active Tourer. Diens on-BMW-achtige rijpositie en -gedrag is niet vreemd gezien het met Mini gedeelde platform. Een nieuw type, gericht op nieuw publiek. Hoe anders is dat nu en dat merk je aan de reacties. Eufemistisch gezegd zijn die ‘wisselend’.
Dertien in een dozijn
Achterwielaandrijving was hét unique selling point in dit segment. Nu hebben ze wat iedereen al heeft. Feitelijk beïnvloed door de andere lay-out is de styling dertien in een dozijn. Associaties met Kia Ceed, Volvo V40 en Mercedes A-klasse zijn veelgehoord. De veelbesproken grote nieren zijn een kwestie van smaak en lijken ter compensatie van de anonieme rest.
Het is uit kostenoverwegingen geboren om dure platformen te delen tussen BMW en Mini. Om zich te verantwoorden beroept BMW zich op ruimtewinst (=marginaal) en gewichtsbesparing (=marginaal) maar belooft rijdynamiek als vanouds (=helaas). Er loopt nog steeds een tunnel in de vloer naar achteren. Snelle versies komen met alleen voorwielaandrijving in de knoei en krijgen daarom vierwielaandrijving. De tamme versies ondersturen, hebben meer last van aandrijfreacties in het stuur. In de zoektocht naar een bredere klantenkring en wat besparing zijn kind én badwater weggegooid. Deze klant trapt er niet in.
Aan alle merkverantwoordelijken: koester je dna en je klanten.
