Het afstemmen van de fietscomponenten op het type renner en het bepalen van de custom framekleur(en), dát vindt Gerben de leukste aspecten van zijn passie voor fietsbouwen – in jargon custom frame building geheten. De Twentenaar is een perfectionist pur sang en dat zie je terug in de details van al zijn projecten. “Het meest trots ben ik op de racefiets die ik voor mijn vader heb gebouwd, als verrassing voor zijn 65ste verjaardag.”
Voordat hij zich vol op de fietsen stortte, was Gerben fanatiek waterpoloër. “Op een gegeven moment ben ik gestopt met de sport”, vertelt hij. “Maar goed, na een paar jaar zonder sport begon mijn lichaam te protesteren. En ik kom uit een echte fietsfamilie – mijn bijna 70-jarige vader fietst al 30 jaar – dus dan zou je denken dat de keuze snel is gemaakt. Het punt is alleen: in mijn eentje eropuit trekken op de racefiets is niet echt mijn ding. In groepsverband is veel gezelliger. Dat smaakte wel naar meer. Niettemin opperde mijn vader de mountainbike eens te proberen. Dát bleek het eurekamoment. Na twee ritjes was ik helemaal om. Fietsen over krokkelige en uitdagende singletracks, daar waar het actie-element vrijwel in elke kombocht en achter iedere boom schuilt. Ik vind het heerlijk, en op de vele uitgepijlde mtb-routes in en rond Twente kan je sturen tot je een ons weegt. Geweldig!”
Carbon
Gerben vervolgt: “Als ik iets mooi vind, dan bijt ik me er helemaal in vast en laat ik het niet meer los. Ergens begin 2018 arriveerde mijn eerste frame uit Azië, ik weet het nog precies. Normaal gesproken moet ‘het’ Amerikaans of Duits zijn in de fietswereld, want dan telt een merk pas mee. Maar ik keek vooral verder dan mijn neus lang is. Ik wist dat alle grote merken hun frames in het Verre Oosten laten maken, dus ging ik in China en Taiwan op zoek naar geschikte fabrikanten om frames bij af te nemen. Ik wilde het vooral zelf doen en ervaren. Gedurende mijn research kwam ik in gesprek met de juiste fabrikanten en heb ik mijn keuze laten vallen op een frame van carbon. Ik ben nu eenmaal gek op dat oersterke, lichte en veelzijdige materiaal. Vervolgens startte het proces van: zelf de op te bouwen onderdelen kiezen en zelf een prachtfiets samenstellen. Hoe cool is dat?”
Perfectionist
“Zadel, stuur, remmen, wielen, en noem maar op, al die delen zijn generiek. Zo stel je de fiets geheel naar eigen wens samen in plaats van een kant-en-klaar-exemplaar die je meerdere keren tegenkomt tijdens een willekeurige toertocht. Hier in onze eigen garage ben ik gewoon maar begonnen. Echt, ik heb er zo ontzettend veel plezier aan beleefd! Mijn stelregel is altijd geweest: hanteer maximaal twee tot hooguit drie kleuren in het totaalontwerp, dan houd je de fiets mooi tijdloos. Een vierde (accent)kleur kan het geheel designtechnisch al gauw uit balans halen. De fiets die ik in gedachten had zag ik helemaal voor me en zo moest ‘ie dan ook worden. In het begin ging ik zelfs met kleurenstaaltjes op pad en vroeg ik spuiterijen wat ze konden betekenen voor me. Ik ben wat dat betreft een enorme perfectionist. Maar goed, dit bleek al snel te kostbaar en uiteindelijk heb ik fabrikanten in Azië bereid gevonden om het spuitwerk voor me doen.”
Gerben doet eigenlijk alles op basis van autolakkleuren. “Van het hele bouwproces vind ik het samen bepalen van de framekleur(en) een van de mooiste facetten. Op de openbare weg mogen ze dan veelal yin en yang spelen, stilletjes blijkt in menig fervente fietser een groot autohart te kloppen. En dan blijkt ineens bijna iedereen wel een favoriete autokleur te hebben. De ene keer gebaseerd op een langgekoesterde herinnering, de ander maakt er als inspiratiesessie zowaar een zaderdaguitje langs diverse autodealers van. Bijna alle framekleuren die ik ooit heb geleverd zijn gebaseerd op autokleuren. Kennelijk maakt kleur iets los in de mens.”
Elke rijder is anders
“Persoonlijk ben ik niet van de naambadges en logo’s op fietsen, ik zie ze liever lekker clean en klassiek. Maar ja, branding vinden veel fietsers nu eenmaal relevant. Toen ik op mijn zelfbouw fietstochten ging rijden, begonnen mensen dan ook vragen te stellen. Tja, deze heb ik zelf gebouwd. Na zo’n antwoord is de interesse wel gewekt en zo ging langzaamaan het balletje rollen. Mensen wisten hun weg steeds beter te vinden zonder dat ik er veel voor deed. Inmiddels heb ik zo’n vijftig tot zestig fietsen gebouwd. Dit zijn racefietsen, mountainbikes en gravelbikes. En geloof me, echt elk vrij uurtje lees ik me in. Als ik vragen krijg van mensen dan heb ik graag een passend antwoord paraat. Liefhebbers vragen me vooral naar wat de trends zijn in de wereld van het mountainbiken, wielrennen en gravelen en vervolgens welke componenten ik op basis daarvan zou selecteren voor hun custom build, wanneer ik hun fietsschoenen zou staan. Elke renner is anders. Zoiets als de beste fiets bestaat dan ook niet.”
Aston Martin-kleur
“Leuk om te vertellen is dat ik het meest trots ben op de racefiets die ik voor mijn vader heb gebouwd, als verrassing voor zijn 65ste verjaardag. Het is een heel cleane fiets, in kersenrood, een Aston Martin-kleur, met fraaie hoge wielen. Deze fiets kwam gewoonweg zo mooi samen. Het is tevens de eerste fiets waarmee ik de publiciteit heb opgezocht en hij heeft me veel gebracht. Een post op social media en het dak ging er spreekwoordelijk af. Zelfs de framefabrikant heeft ‘m gebruikt als promotiemateriaal. Ja, ik blijf het bijzonder vinden dat mensen zoveel vertrouwen hebben in mij en in mijn kunnen. Een maand of twee à drie houd ik aan voor het hele proces, ik bouw de fietsen in mijn avonduren. Daarna kan ‘ie de weg op voor eindeloos veel mooie kilometers.”
