Schaalvergroting wordt door velen gezien als een vereiste om als universeel autobedrijf te kunnen voortbestaan. Dat geldt misschien voor de middelgrote bedrijven; voor eenmanszaken blijft er hoe dan ook altijd een markt over, zo bewijst Robert Nijenhuis van het gelijknamige autobedrijf in Vorden.
Sinds zeven jaar is eigenaar Robert Nijenhuis tevens de laatst overgebleven medewerker van het autobedrijf dat zijn naam draagt. Toen hij nog meerdere monteurs in dienst had, was hij een tijdlang aangesloten bij garageformule AutoFirst, maar voor een autobedrijf met maar één monteur bleek dat een jas die hem niet meer zo goed paste. “Ik kreeg als AutoFirst-garage wel eens een leaseauto binnen, maar daarvoor moet je zijn aangesloten op het R.O.B.-net. Het aanbod was ook zo gering dat ik met AutoFirst ben gestopt. Totdat vorig jaar Autoprofijt voorbijkwam. Dat is echt gericht op eenmanszaken, geen verplichte fee, geen omzeteisen… Alleen de toezegging om het merendeel van de onderdelen bij Koskamp te kopen. De prijzen zijn goed, dus dat is geen probleem. Daarom ben ik ook eigen baas geworden: om mijn eigen keuzes te kunnen maken. En ze nemen je zaken uit handen waar je zelf niet aan toe komt, voornamelijk marketing.”
Dat Robert Nijenhuis sinds een jaar of vijf weer alleen in de werkplaats staat, is niet alleen zijn eigen keuze, maar wordt ook deels door de omstandigheden ingegeven. “Ik heb wel meer monteurs in dienst gehad, maar die besloten op een gegeven moment ook weer om ergens anders te gaan werken. Het bleek best moeilijk om nieuwe monteurs te vinden, dus op een gegeven moment ben ik gestopt daarnaar te zoeken en heb ik mijn bedrijf zo ingericht dat ik alles zelf kan doen. Dat heeft wel even geduurd. Werkzaamheden die me minder goed lagen, heb ik afgestoten. De gunnende kern is gelukkig gebleven en daar doe ik het mee. Nu zou ik ook niet meer terug willen naar een bedrijf met meer personeel. Ik heb nu zelfs een hogere omzet dan toen ik nog personeel had. Ik ben nu weer fulltime monteur en doe zelf de administratie. Verkoop doe ik alleen nog op verzoek, als een klant specifiek naar een auto op zoek is. Dat zijn er nog maar een stuk of tien per jaar.”
Specialisme
Over specialismen heeft Robert Nijenhuis wel nagedacht. “Als mensen je als Audi-specialist kennen, denken mensen met een Fiat misschien dat ze hier niet terecht kunnen. Dat heb ik altijd willen voorkomen. Elke auto is hier welkom. Uitlijnen, apk, aircoservice doe ik allemaal zelf. Ik ben ook gecertificeerd voor het werken aan elektrische auto’s. Ik heb een Snap-on diagnosetester en als ik er niet uitkom, kan ik bij Autoniveau terecht. En ja, je kunt niet alles zelf, dus af en toe moet ik wel eens langs de dealer, maar de klanten die ik heb, kan ik over het algemeen nog heel goed bedienen.”
Zijn vader had al een universele garage, maar om zijn blik te verbreden heeft Robert Nijenhuis, nadat zijn vader ermee stopte (zie kader) jarenlang voor een Opel-dealer gewerkt. “Bij mijn vader was ik gewend om een klus af te maken, dus het was even wennen toen in de Opel-garage om vijf uur stipt het licht uitging. Ik deed gewoon het licht weer aan en ging door. Dat zag de directie ook en die maakte mij na een jaar al werkplaatschef. De flexibiliteit die ik had, moest ik toen ook de vaak wat oudere monteurs bijbrengen. Dat heeft me toen, als twintiger, wel wat moeite gekost. Sommige oudere monteurs waren toch wat vastgeroest in hun baan, terwijl je, zeker in een dealerwerkplaats waar de nieuwste auto’s binnenkomen, wel met je tijd mee moet gaan. Uiteindelijk heb ik daar een prachtige tijd gehad, veel gelachen ook. Een collega die bij mijn vader werkte, heb ik daar ook naartoe gehaald, dus het was ook gewoon ontzettend leuk. Het was een heel andere tijd ook, waarin veel meer mogelijk was dan nu.”
“Als je voor jezelf begint, gaat het ook om de cijfers. Je moet elke maand weer de begroting rond zien te krijgen. Dat is een van de minder leuke kanten van een eigen bedrijf. En als je personeel krijgt, komen er nog meer verantwoordelijkheden bij. Geleidelijk aan ging daardoor het plezier er een beetje vanaf. Ik heb nooit meer dan twee man personeel gehad, maar ook dan ben je toch meer bezig te zorgen dat die twee mensen aan het werk kunnen blijven, want ze kosten een hoop geld, dan dat je met je vak als monteur bezig bent. Toen ik eindelijk weer alleen in de zaak stond, viel er ook een last van me af.”
De kredietcrisis vanaf 2008, toen Robert Nijenhuis net een nieuw pand had laten bouwen, heeft er namelijk behoorlijk ingehakt. “Ineens wilde de bank dat ik extra ging aflossen. Ik heb in die tijd zo ontzettend hard gewerkt, want ik wilde mijn bedrijf niet naar de verdommenis zien gaan. Het is me gelukt, ik heb mijn bedrijf gered en nu lopen de zaken weer prima. Ik hoef mijn vrouw en kinderen dus ook niet met de ellende achter te laten, mocht ik wegvallen.”
Te koop
Wat namelijk ook speelt, is dat het bedrijf van Robert Nijenhuis te koop staat. “Vanmorgen kwam er nog een koper kijken, maar dat was helaas geen autobedrijf. Dat heb ik namelijk het liefste, maar het pand is multifunctioneel. De wanden zijn van gips en die kun je er zo tussenuit halen, maar dan stopt mijn hele autobedrijf en dat zou me toch wel een beetje pijn doen. Dus ik hou het nog even af, maar als iemand een goede prijs biedt, dan ben ik er wel toe bereid.”
Het roept de vraag op wie er op dit moment nog een autobedrijf wil overnemen. Een van die middelgrote bedrijven die op zoek zijn naar schaalvergroting? “Ik heb het, als BOVAG-lid, ook bij hen neergelegd. Zij zien inmiddels meer ondernemers die van hun bedrijf af willen dan dat er gegadigden zijn om er een over te nemen.”
Robert Nijenhuis verbindt die verminderde belangstelling met de opmars van de elektrische auto, al lijkt die momenteel te stagneren. “Ik krijg die auto’s hier ook wel binnen, maar daar is gewoon veel minder aan te verdienen. Veel omzet valt weg: geen olie, geen filters, geen remblokken… Banden hou je dan nog over, een interieurfilter en wat ruitenwisservloeistof. Dat is het.”
Autobedrijf Robert Nijenhuis
Zijn vader had al een eigen autobedrijf, waar Robert Nijenhuis het vak van automonteur met de paplepel ingegoten krijgt. Hij is pas zestien als zijn vader ermee ophoudt, waarna hij van 1991 tot 1998 bij een Opel-dealer in dienst is. “Alleen maar bij je vader in het bedrijf werken, geeft toch een beperkt zicht op de zaak.”
In 1998 begint hij zijn eigen autobedrijf in Vorden, aan de andere kant van het dorp dan waar hij nu gevestigd is. In 2007 laat hij het huidige pand aan de Dienstenweg bouwen. Op het terrein baat Nijenhuis tevens een benzinepomp uit, wat zorgt voor extra inkomsten, zonder dat hij daar veel omkijken naar heeft.
Foto boven: De werkplaats van Autobedrijf Robert Nijenhuis in Vorden.