Ook in ons bedrijf stapelt het werk zich op. De werkplaats zit vier tot vijf weken vooruit volgepland. Gelukkig hebben we onlangs een nieuwe monteur aangenomen, maar het heeft wel vier maanden geduurd voordat ik iemand gevonden had. Je denkt: misschien helpt de verkiezing tot BOVAG Onafhankelijk Autobedrijf van het Jaar nog, maar het kan gegadigden ook afschrikken. Dat ze denken: dat wordt me daar allemaal iets te serieus, terwijl dat best meevalt.
Het is niet eens dat ik er nu een monteur bij heb, want die nieuwe monteur is ter vervanging van een monteur die weggaat. Het is voor het eerst dat ik een monteur zie vertrekken. Omdat we de afgelopen jaren langzaamaan zijn gegroeid, heb ik er elk jaar een monteur bijgekregen en dat ging elk jaar vrij moeizaam. Nu er een monteur wegging, werd de druk bij de overgebleven monteurs nog groter dus de noodzaak om er een monteur bij te vinden was echt hoog. Dan toch heeft het nog vier maanden geduurd voordat ik hem gevonden had.
Het is iemand die ik al kende uit de motorsport en waarvan ik wist dat hij ook automonteur was. Zomaar een vacature online zetten en vragen om een cv en een sollicitatiebrief, dat is echt niet meer van deze tijd. Dat wordt hem niet. Ik heb hem herhaaldelijk een berichtje gestuurd om te vragen of hij niet eens een keer wilde komen praten. Een bak koffie drinken, zonder verplichtingen. Uiteindelijk is hij gezwicht. “Het is hier heel anders dan het bedrijf waar ik nu werk”, zei hij en dat heeft hem over de streep getrokken: de manier waarop we in het team met elkaar omgaan, de dingen die we om het werk heen doen, de vrijheid die je hier hebt.
Om het geld gaat het niet. Dat blijkt ook uit marktonderzoek. Jonge mensen die zien dat ze nog dertig, veertig jaar voor de boeg hebben, willen het wel een beetje leuk hebben in hun werk. En die honderd euro extra in de maand kunnen ze met klusjes in de avonduren ook wel bijverdienen.
