In mijn werk ben ik altijd bezig mensen aan elkaar te knopen. Als iemand me iets vertelt, gaat er ergens in mijn hoofd een luikje open. ‘O, dat is wel iets voor die en die’. Eind vorig jaar heb ik op die manier een baan geregeld voor een klant. Zat hier aan tafel omdat hij een privéauto nodig had. Ontslagen, leaseauto moeten inleveren. Ben ik gaan bellen met een relatie van wie ik wist dat hij een vergelijkbare vacature had. Kort daarna was het een deal.
Laat ik vooropstellen dat ik die twee slechts aan tafel heb gebracht, de rest moeten ze zelf doen. Van de andere kant: ik koppel geen mensen als ik sterk vermoed dat ze niet bij elkaar passen. De man die ik aan werk had geholpen kwam hier aanzetten met taart en duizend bedankjes. Ook zijn baas was blij, omdat hij snel en gratis de juiste medewerker kreeg. Eerlijk is eerlijk, die nieuwe leaseauto heb ik geleverd. En het onderhoud doen wij ook. Maar waar het mee begint, is dat ik het ontzettend gaaf vind om verbindingen tussen mensen te leggen.
In februari hadden we de jaarlijkse Snertrit van de businessclub van NEC. Eerst met z’n allen een kop erwtensoep en daarna langs drie OSRN-leden, om nieuwe relaties te ontmoeten. Die ritten gaan met auto’s die ik en andere garagebedrijven beschikbaar stellen. Na afloop kunnen mensen eventueel nog een testrit maken. Laatst had ik een nieuwjaarsborrel bij Regus. Heb ik daar de eigenaar van het bureau dat mijn personeelszaken regelt geïntroduceerd. Diezelfde man verzorgt via mij al twee jaar de HR-zaken bij een klant van mij. Een schoonmaakbedrijf dat zijn voertuigen bij ons laat onderhouden heeft via mij ons organisatieadviesbureau als klant. Bij datzelfde adviesbureau heb ik zo’n twintig leaseauto’s in onderhoud.
Of ik nou rondloop in de businessclub van NEC, bij de Hofraad zit om het galafeest voor te bereiden, aanschuif bij het diner van de Herensociëteit, bij de wekelijkse kookclub zit, de borrel bij Nijmegen Business of het wekelijkse netwerkontbijt van BNI, ik zet altijd mijn antenne aan. Ik zie en hoor zó veel kansen. Zo’n ontbijt levert me ie-de-re week omzet op. Intussen doe ik voor 35 mensen uit die club de winterbanden en het onderhoud.
Netwerken is in eerste instantie geven, geven, geven. Maar als je goed bent voor een ander komt dat linksom of rechtsom bij je terug. Drukwerk? Laat ik doen bij een klant. Gisteren zat hier een relatie die via mij binnenkort aan tafel zit met de directeur van netwerkplatform Nijmegen Business. Gaat verhalen schrijven. Allebei die mensen hadden hun auto hier al in onderhoud, dus in die zin ben ik er niets wijzer van geworden. Geeft niet, ik vind het oprecht leuk als ik zo’n match tot stand kan brengen. Echt waar: geven loont, dat is mijn stelregel in het zakendoen.
Thijs de Baaij in Nijmegen is Bovag Autobedrijf van het Jaar.
Op deze plek belicht hij maandelijks het wel en wee van de automotive branche. 
