De vorige keer had ik het op deze plek al over hoe wij de mensen van Dorpsgarage Elshof zoveel mogelijk zelfsturend laten zijn. We nemen ze ook heel serieus. We zorgen dat ze fit aan de dag kunnen beginnen en dat ze krijgen wat ze nodig hebben om hun werk goed te kunnen doen. Maar hoe goed wij ook voor onze mensen willen zorgen, ook bij ons komt het voor dat een medewerker niet lekker in zijn vel zit.
Ook daarin zijn wij als bedrijf zelfsturend. Iemand die ziek is, melden we wel aan bij de arbodienst, maar het reïntegratietraject proberen we zoveel mogelijk zelf in te vullen. We hebben daarvoor een achtervang, buiten de gewone arbodienst om, met coaches, psychologen en wat niet al die we in kunnen schakelen.
Zelf ben ik ademcoach, dus ik heb mensen soms ook wel bij mij thuis op de mat liggen om ze weer een beetje normaal in hun lichaam te krijgen. Als ze bijvoorbeeld heel hoog in hun stressniveau zitten, door dingen die thuis gebeurd zijn, of elders, dan nodig ik ze bij mij thuis uit, leg ik ze een uur lang op de mat en laat ik ze op een bepaalde manier ademhalen om ze weer in hun rust te krijgen. Als iemand echt psychisch in de problemen zit, dan trek ik mijn handen ervan af. Zo hebben we mensen op hypnosetherapie gestuurd, regressietherapie, systemisch werken, ijsbadentraining, spirituele sessies ook, net waar iemand behoefte aan heeft. Faalangsttherapie hebben we ook wel gedaan voor iemand die angstig was voor grote klussen.
Ik merk dat de generatie waar wij mee werken, jongens vanaf achttien jaar, die net van school komen en nog thuis wonen, veel kwetsbaarder zijn en eerder in de problemen komen dan wat oudere werknemers. Jonge mensen leven heel steriel, worden binnen gehouden, zitten alleen maar achter hun computer en worden nooit aan de maatschappij blootgesteld. Ze zijn niet gewend om op het land te werken, of een bijbaantje te hebben. Papa en mama hebben ze hun hele leven lang gepamperd en alles voor ze betaald. Ze hebben nooit geleerd te werken en hun eigen geld te verdienen. Bij ons moeten ze leren werken, efficiënt te leren werken ook, en dat gaat niet zonder slag of stoot. Soms zitten ze ook nog in de puberteit…
Wij doen veel aan persoonlijke ontwikkeling en ik realiseer me dat niet elk autobedrijf daar open voor staat. Toch zien wij dat mensen gelukkig worden in hun werk als je ze niet alleen technisch, maar ook persoonlijk kunt ondersteunen. En ook daarin laten we de mensen zelf hun keuzes maken. Heeft iemand er geen behoefte aan, dan is dat uiteraard ook prima.
Ruben, ook wel ‘El Jefe’ genoemd onder zijn werknemers, is in de maand maart weer een jaartje wijzer geworden. Daarom delen wij graag met jullie hoe wij als kern van Dorpsgarage Elshof Ruben zien. Gekscherend worden termen als Labrador, excentriekeling, papa en perfectionist door de garage geslingerd. Maar al met al zijn we het erover eens dat wij Ruben zien als een bijzondere man met een sterke eigen visie. Iemand die hartverwarmend is en altijd een manier vindt om ‘out of the box’ te denken. Iemand die ons allemaal meeneemt in de groei en het succes van zijn bedrijf.